Ik had een geniaal idee, vond ik, om Avi over te halen mee te gaan voor een nieuwe opdracht. Met een glimlach klopte ik op haar deur en was iets te opgelucht dat ze open deed. Voor hetzelfde geld was ze ergens anders in de kerkers. Al moest ik zeggen dat ze erg enthousiast was geweest -in hoeverre dat kon in haar geval- toen ik haar over de baden vertelde. Ik nam haar dat niet kwalijk, het was een enorme ruimte met meerdere baden met verschillende temperaturen en groottes. Het was de plek om te ontspannen en voor de liefhebber om baantjes te trekken.

'Is er iets?' vroeg Avi, stem moe en verslagen. Ik bleef mijn glimlach vasthouden.

'Heb je zin in pizza?'

'Sorry, wat?'

'Heb je zin in pizza?' vroeg ik nog eens.

'Euhm, op zich? Waarom?'

'Waarom niet,' zei ik. 'Rea en ik waren van plan wat te bestellen en ik dacht dat het een goed idee zou zijn te vragen of je ook wat wilde. Ik ben nu eenmaal je begeleider.' Avi knikte en zuchtte diep.

'Oké,' zei ze en wreef in haar ogen.

'Net wakker?'

'Zoiets,' zei ze en ik merkte op dat haar ogen wat rood waren.

'Maar, kom mee,' zei ik. 'Dan kan je onderweg bedenken wat je wil.' Ze knikte en eenmaal onderweg probeerde ik weer een gesprek met haar te voeren. 'Wat heb je eigenlijk nog uitgespookt toen ik op een missie was?'

'Ik heb de baden bezocht,' zei ze en dat deed me glimlachen.

'Het is echt een goede plek,' zei ik. 'Heb je nog meer gedaan? Of was dat het?'

'Dat was het wel...' zei ze.

'Klinkt wel echt beter dan voor de metro gegooid te worden,' zei ik, hopend wat meer reactie uit haar te krijgen. Ze keek me verbaasd aan en ik grijnsde onbewust.

'Hoe doe je dat?' vroeg ze.

'Een missie met Killian doen,' zei ik. 'Als je dat ooit van plan was, ik raad het af.' Ze lachte, het was zacht, maar het was een lach.

'Iemand waarmee ik dan wel op een missie zou moeten?'

'Met mij natuurlijk,' zei ik en ze rolde haar ogen. 'Of Rea. Ze is de leerling die ik voor jou heb begeleid. Ik ga binnenkort ook een missie samen met haar doen, dus als je mee wil?' Avi was was stil.

'Je mag erover nadenken,' zei ik. 'Ik zal je eerst aan haar voorstellen, maar ze zei me dat je haar al een keer had gezien in de trainingszalen?'

'Zou kunnen,' zei ze wat twijfelend.

'Ik denk dat je het goed met haar kan vinden,' zei ik verder en merkte dat we al bij de woonkamer aangekomen waren. Rea was bezig met een kaartenhuis in elkaar te zetten op de salontafel terwijl we binnenkwamen.

'Goedenavond,' zei ze en begroette ons met een glimlach. 'Met wie zou wie het goed kunnen vinden?' Ik gaf haar een glimlach terug.

'Dit is Rea,' zei ik tegen Avi. 'Rea, dit is Avi,' zei ik tegen Rea. 'Ik zei dat jullie het vast wel met elkaar zouden kunnen vinden.'

'Dan zal ik daarvoor mijn best doen,' zei ze en haar blik ging uitnodigend naar Avi. 'Zin om mee te helpen met een kaartenhuis?'

'Euhm, oké,' zei die wat twijfelend.

'Ik vind het altijd wat ontspannends hebben,' zei Rea en reikte Avi een stel kaarten aan die wat ongemakkelijk op een stoel tegenover haar ging zitten.

'Hoe vind ik altijd bijzonder,' zei ik en nam plaats naast Rea zonder zelf aan een huis te beginnen. Uit ervaring wist ik dat het toch al na een verdieping om zou vallen.

'Zal wel met mijn demonen contract te maken hebben,' antwoordde ze daarop.

'Welk contract heb je?' vroeg Avi wat zacht, maar gelukkig verstond Rea haar.

'Precisie,' zei ze met een glimlach. 'Heb jij er al een?' Avi schudde het hoofd.

'Het heeft nog geen haast,' zei ik. 'De pizza trouwens wel, dus wat willen jullie?'

'Die ene met vier verschillende opties,' zei Rea. 'Die zijn echt het beste.'

'Genoteerd,' zei ik, wetend welke ze bedoelde. 'Avi?'

'Kan ik die ook proberen?' vroeg ze terwijl ze duidelijk nadacht waar haar volgende kaarten neer te zetten.

'Natuurlijk,' zei ik en bestelde zelf de meest obscure nieuwe optie die ze bij de tent hadden. Daarna liet ik de meiden met hun kaartenhuizen alleen om in de bovengrondse woonkamer op de bezorger te wachten. De bel ging sneller dan verwacht en ik opende de deur.

'Ik heb hier drie pizza's voor...' begon de bezorger, maar ik kreeg de rest niet mee doordat ik hen verbaasd aanstaarde. 'Staren is onbeleefd, weet je.' Ik schudde mijn hoofd en knipperde een paar keer, maar het vreemde beeld voor mijn deur verdween niet.

'Sorry,' zei ik en nam de pizza's aan. 'Ik ben gewoon niet gewend dat er een kauw mijn pizza bezorgd.' De bezorger keek mij met grote ogen aan.

'Jij ziet het ook?!' zei hen verbaasd en gebaarde enthousiast met hun armen, misschien eerder hun vleugels, in de lucht. 'Ik dacht dat ik gek werd!'

'Ik dacht dat voor een moment ook,' zei ik onbewust hardop en realiseerde me dat ik Yee's ogen op dit moment wilde hebben. Ik vreesde dat deze kauw wel eens een vloekzegel kon dragen. 'Ben je altijd al een kauw geweest?'

'Nee,' zei ze bezorger terwijl ik mijn armband aan probeerde te raken met drie pizzadozen in de hand. Het ging niet al te soepel, maar de kauw merkte het niet. 'Ik werd ineens wakker met veren en- ik was opeens een kauw.' Duidelijk een vloekzegel. Waarschijnlijk was deze vogel in contact geweest met een demon zonder dat hen het wist. Mijn vingers raakten eindelijk het zilver en in demonen tong sprak ik Yee's naam.

'Wat?' vroeg de bezorger en ik was blij dat mensen onder zegels niet plots de ogen hadden demonen te zien, of de taal van ze te verstaan. Al waren er zegel uitzonderingen, maar dat was deze duidelijk niet dus de illusie zegel viel af.

'Of je misschien even binnen wil komen? Ik denk dat ik je misschien zou kunnen helpen,' zei ik.

'Oh, dit is interessant,' hoorde ik Yee's stem in mijn hoofd. 'Waar heb je deze vreemde vogel vandaan?'

'Je kan me helpen?' vroeg de kauw en ik knikte.

'Hen bezorgde de pizza,' zei ik tegen Yee en was blij dat ik nu hen opgeroepen was ik mentaal met hen kon praten.

'Oh, man dat zou echt geweldig zijn! Ik dacht echt dat iemand me vreemde drugs aan het voeren was of zo, maar als jij het ook ziet! Jezus, ik dacht echt te hallucineren of zo!' zei de bezorger.

'Er is waarschijnlijk wel iets anders aan de hand,' zei ik en leidde hen de knusse woonkamer in. I gebaarde dat hen op de bank kon zitten. De pizza zette ik tijdelijk op tafel. 'Je zei dat je opeens als een kauw wakker werd? Wanneer was dit?'

'Nou twee weken geleden, na een feest, dus misschien was het wel tijdens het feest, maar ik weet daar niet veel meer van,' begon de kauw. 'Ik werd wakker en ineens waren al mijn vingers vol met veren. En mijn benen!' De kauw stak hun been uit. 'Kijk er naar! Het zijn gewoon klauwen geworden! Mijn schoenen zijn eraan ten onder gegaan, maar als ik ze niet aandoe denken mensen dat ik blootvoets loop? Maar dus ik werd wakker als een kauw? En gilde, maar het was niet echt een gil, meer een vogel geluid. Mijn moeder rende bijna mijn kamer in, maar wees me erop niet te schreeuwen in plaats van te zeggen dat ik een vogel was.'

'Dus niemand behalve jijzelf kan zien dat je een kauw geworden bent?' vroeg ik nieuwsgierig en merkte dat ik hen wel mocht. De kauw knikte.

'Nou ja, behalve jij,' zei hen. 'Behalve als jij degene bent die ervoor gezorgd heb! Alsjeblieft, verander me weer terug! Ik smeek je! Ik doe alles!'

'Ah, maak je geen zorgen, ik was het niet,' ik zei en gaf hen een glimlacht.

'Ah, oké,' zei hen en keek op. 'Maar je kan me wel helpen, toch? Hoewel ik al wat meer gewend ben aan het schoonmaken van mijn vleugels, weet ik nog niet helemaal hoe ik om moet gaan met de drang om te vliegen die ik steeds heb... Ik heb oprecht geen idee wat anderen gaan denken en wil niet plots in een isoleercel gestopt worden omdat ik als vliegend mens wordt gezien. Al ben ik ook bang dat als ik ga vliegen ik misschien permanent in een kauw verander...' Ik hield me in te zeggen dat hen nu zo goed als al een kauw was, maar hield me in.

'Zou je willen proberen te vliegen?' vroeg ik. 'We hebben een tuin waar je niet gezien kan worden.'

'I-ik weet het niet...' zei de kauw. 'Ik wil echt niet in een vogel veranderen...' Weer hield ik me in niet te zeggen dat hen al een vogel was, maar goed.

'Oké, dan ga ik er iemand bijhalen om erachter te komen waarom je in een kauw veranderd bent,' zei ik.

'Altijd fijn wanneer je liegt, Ni,' zei Yee, want ja ik had hen er allang bij gehaald. Hen materialiseerde in een menselijke vorm naast me.

'Yee,' zei ik hen sissend, maar kon mijn gedachten niet afmaken doordat de kauw er doorheen kwam.

'Wow! Waar kwam hij vandaan?' vroeg hen verbluft.

'Hen,' verbeterde ik de kauw.

'Wat?'

'Laat maar,' zei ik wat ongemakkelijk, vergetend dat in de kerkers we op sommige dingen wat andere standaarden hadden dan in de echte wereld.

'Dit is wel een gevalletje idioot,' zei Yee mij en keek de kauw onderzoekend aan.

'Yee,' zei ik rustig, 'dit is iemand die we moeten helpen. Geen idioot.'

'Weet je het zeker?' zei hen daarop en hen liep naar de kauw toe die duidelijk slikte.

'Aangenaam kennis te maken,' zei die bevend. Yee keek hen afkeurend aan en de ogen van de bezorger gingen wat paniekerig naar mij. 'Hij ziet het ook?'

'Ja,' zei ik, me inhoudend hen niet weer te verbeteren. 'Dit is Yee en ik ben Nick trouwens, ik kan me niet herinneren me voor te hebben gesteld.'

'Oh, hoi,' zei de kauw. 'Ik ben Elle.'

'Ik hoop je ziel snel in de tussenwereld te zien, Elle,' zei Yee onheilspellend en Elle keek wat verward.

'Oké,' zei ik en trok zo Elle's aandacht op mij. 'We gaan er proberen achter te komen waarom je een kauw bent geworden, dus ja.'

'Oh, gelukkig! Ik was even bang dat jullie dat vergeten waren. Ik heb trouwens nog wat pizza's te bezorgen. Het duurt niet lang hoop ik? Wat moet ik doen?'

'Nou, je mag beginnen met je ogen te sluiten en te denken aan de eerste keer dat je wakker werd in je vogellichaam,' zei ik en hen deed gelukkig wat hen gezegd werd. Op de achtergrond kon ik Yee horen gniffelen, want wat ik hen vroeg was alles behalve nodig.

'Kan ik gebruik maken van je ogen, Yee?'

'Natuurlijk,' zei hen en ik voelde hun kou over me heen spoelen.

'Adem rustig in Elle,' zei ik kalm terwijl ik nu vreemde magie om hen heen zag kolken. Op hun kop werd nu ook een fel witbrandend pentagram zichtbaar.

'Hoe komt dit mens echt aan een merkteken?' vroeg Yee me hoofdschuddend in mijn gedachten.

'Nu je het zegt, ik dacht dat het een vloekzegel zou zijn,' zei ik verwonderd en liep naar voren om het teken te bekijken.

'Daar is het te zwak voor,' zei Yee. 'Geen contract gesloten, al kan het zijn dat hen net de dans ontsprongen is door ons.' Hen lachte daardoor. 'Kunnen we het niet een vloekzegel laten worden?'

'Nee,' zei ik. 'Anders krijgen we problemen met de engelen.'

'Lijkt me sterk, die letten toch nooit op. Een vloekzegel extra maakt niet veel uit.'

'Wel als dit niet de enige is,' zei ik. Yee gromde in onenigheid.

'Je zei dat je naar een feest was geweest?' vroeg ik Elle en hen knikte. 'Waar was die precies?'

'Ken je de oude brandweerkazerne?' Ik gaf een geluid van erkenning. 'Nou daarnaast dus.' Ik dacht diep na en probeerde me te herinneren of daar twee weken geleden misschien demonische activiteit was. Gelukkig voor mijn slechte geheugen kon ik Yee ook om hulp vragen. Zolang ik de locatie wist en hen wist of er demonen op rampage waren, konden we zeker tot het antwoord komen hoe de pizzabezorger in een kauw was veranderd.

'Yee? Gaat er een lampje bij je branden?' vroeg ik mijn demon.

'Lampjes niet,' zei hen misschien iets te serieus. 'Maar zelfs jij moet weten dat er op feesten de meeste contracten worden gesloten. Nooit mijn favoriete plek geweest dat te doen.'

'Ken je een demon die op deze manier deze magie gebruikt?' Yee grinnikte

'Nee, ik ken er meer,' zei hen en leek hun focus weer op het merkteken te richten. 'Altijd leuk om die uit mijn categorie actief te zien.'

'Maar geen vermoedens?'

'Vast een tweedegraads die een derde wil worden, misschien zelfs een intelligente eerstegraads, wie weet,' zei hen. 'De grootste kans is dat hen zich voordoet als iemand die dit mens persoonlijk kent, zo werken we vaak. Maar is deze informatie nodig dit teken weg te halen?'

'Je weet maar nooit,' zei ik.

'Ik vind het oprecht een verbetering als mensen kauwen zouden zijn,' zei Yee.

'Weet je zeker dat jij het niet hebt gedaan?' vroeg ik en Yee kakelde.

'Wie weet ben ik het de volgende keer,' zei hen.

'Goed om te weten.'

'Maak kunnen we dit teken echt niet laten zitten? Ik wil weten wat er van hen wordt als er een contract verzegeld is.'

'De Dood zal niet al te blij zijn als ik hem vertel dat ik hen rond heb laten lopen. Ik weet niet in wat voor zegel het gaat manifesteren. Als het is dat anderen ook gaan zien dat hen een kauw is hebben we een groter probleem dan we nu hebben.'

'Hebben de mensen eindelijk weer wat te vertellen,' zei Yee wat spottend. 'Ik heb al tijden geen goede complottheorie meer gehoord. Vroeger was dat wel anders. Die heksenjacht bijvoorbeeld.'

'Yee, focus,' zei ik wetende als ik dat niet zei hen een heel verhaal zou beginnen over hoe grappig hen het niet vond hoe makkelijk mensen zich tegen elkaar konden keren. 'We gaan dit teken weghalen.'

'Oké,' zei mijn demon met een zucht en ik voelde extra energie door mij heen stromen.

'Ik denk dat ik weet waar je je kauw zijn hebt opgelopen, Elle,' zei ik. 'Ik ga proberen het op te heffen. Dus houd je ogen dicht, het kan wat raar voelen.' Elle knikte.

'Oké,' zei hen en bewoog wat met hun vleugels. 'Ik hoop dat het werkt.' Dat hoopte ik ook, maar ik ging dat niet hardop zeggen. Daarnaast vertrouwde ik Yee, hoe vreemd dat ook mocht klinken, maar wat moest ik anders als de helft van mijn ziel met de helft van die van hen samen ergens opgesloten zaten in de tussenwereld. 

Ik trok Yee's kracht naar mij toe, mijn hand in en legde die op de snavel van de kauw. De zegel van de vloek begon te branden en bleef hardnekkig vastzitten. Ik hield me in te vloeken, want Elle moest niet in paniek schieten terwijl ik dit deed. Negatieve emoties van iemand die gemerkt, vervloekt of bezeten was, was meestal niet al te voordelig als je degene in kwestie heel wilde houden. En iedereen buiten de opdrachten in de kerker mappen wilden we graag heel houden.

'Kom Ni, we hebben niet de hele dag de tijd,' zei Yee plagend. 'Je eten wordt straks koud.'

'Vertel me iets wat ik nog niet weet,' zei ik met opeengeklemde kaken. 'Doe het zelf dan.'

'Nah, ik zie je liever hiermee worstelen,' zei hen lachend. 'Al misschien kan je beter je bloed gebruiken dan mijn kracht.'

'Je hebt gelijk ook, het is een begin van een vertrouwenszegel,' zei ik en ik voelde dat Yee tevreden was met mijn antwoord. 'Zolang hen me vertrouwd kan ik er een zegel overheen tekenen.'

'Ik zie een mooie betaling tegemoet,' zei Yee en stond nu weer als mens in de kamer.

'Je hebt echt niks uitgevoerd,' zei ik en ik haalde mijn hand van de snavel om een mes, wat ik ergens had, tussen mijn kleren vandaan te halen.

'Is het gelukt?' vroeg Elle, gelukkig nog steeds met hun ogen dicht.

'Ik heb het nu gelokaliseerd,' zei ik. 'Dus houd je ogen nog dicht terwijl ik het weghaal.' Ik maakte een ondiepe snee op de bovenkant van mijn onderarm en ik borg het mes weer op om mijn hand vrij te maken. Met alle concentratie die ik in me had begon ik mijn bloed over het merkteken te tekenen. Ik maakte er een zegel van, maar niet die in eerste instantie bedoeld was.

'Nu maar hopen dat de demon die hen de zegel wilde geven niet actief naar hen op zoek gaat,' zei ik tegen Yee en ik was blij te zien dat de nu beschermingszegel zijn werk leek te doen. Veren verdwenen en de snavel trok zich terug. De kauw was weer een mens geworden.

'Dat moet het doen,' zei ik tegen Elle. 'Je kan je ogen weer openen.' Voorzichtig deed hen dat en hen keek met grote ogen naar hun handen.

'Ik-' begon hen en een glimlach vormde zich om tot gelach. 'Nooit gedacht dat ik mijn handen zo zou missen.' Hen stak hun benen uit en hen bekeek de tenen die uit hun kapotte schoenen staken. Daarna keek hen weer naar mij. 'Bedankt!'

'Geen probleem,' zei ik met een wat schaapachtig lach. 'Dan kan ik nu aan mijn welverdiende pizza beginnen. In de hoop dat die niet al te erg afgekoeld zijn.' Elle knikte en probeerde hun benen wat uit voordat hen richting de gangdeur liep. Het moment dat hen het huis had verlaten veranderde Yee zonder twijfel terug naar hun duistere vorm.

'Dat was me een interessante vertoning,' zei Yee. 'Wat jou voor betaling te vragen...'

'Je kan ook geen betaling doen,' opperde ik.

'Ha, nooit niet,' zei mijn demon en hen keek me afkeurend aan. 'Al, je hebt een ziel tot je genomen dus dat maakt het minder leuk.'

'Had je de vorige keer niet tegengehouden.'

'Nu wel, ik wil dat je goed lijdt, niet half omdat je door de energie nog deels verdoofd bent.' Yee liet een grom horen. 'Ik in de volgende keer dubbel.'

'Moet dat? Kan je het niet overslaan?'

'Wat is daar leuk aan?' vroeg Yee mij en hen liet me daarna met de pizza's alleen. Ik zuchtte diep en ik was blij te voelen dat de dozen nog warm waren. Met de dozen nam ik nog een kleine omweg door de archieven om het gevalletje kauw op te schrijven. Ook keek ik even om de hoeken van de kasten in de hoop Moyra misschien nog ergens te zien. 

Door de kauw was ik er weer aan herinnerd dat ik haar moest vragen naar dat witte licht wat me ervan had weerhouden mijn laatste ziel te vangen. Ik zag enkel iemand die duidelijk met hoofdpijn een map inkeek die ik liever niet wilde storen. Waarschijnlijk wist die ook niet waar Moyra uit zou hangen. Daarnaast had ik nog steeds drie pizza's die steeds kouder werden. Ik realiseerde me dat ik Yee er misschien nog naar had moeten vragen. Misschien had hen wel hun vermoedens.

----

Fun fact: degene die met hoofdpijn een map inkijkt is dezelfde persoon als die in een van de eerste hoofdstukken ook in de archieven zat :] Aka m'n favoriete personage wat nog even op zich moet laten wachten :,) We'll get there

Also, ik heb nanowrimo weer gehaald dit jaar :D Deze keer met deel twee van dit verhaal :3 Dus ik dacht nu moet ik wel weer een hoofdstuk van deel een plaatsten haha