15.1 Feestneus

Nick

'Ik weet niet of ik mijn demon nou meteen wil gebruiken,' zei Avi tegen me terwijl ze met haar ketting in haar handen speelde.

'Als je hen nu niet gebruikt, ga je hen nooit gebruiken,' zei ik. 'Daarnaast is dit de perfecte missie! We hebben hulp van Yu en euhm-' Ik knipte met mijn vingers in de hoop op hun namen te komen, zonder al te veel succes. 'Die twee andere die ik ooit een keer in mijn vorige eeuw ontmoet heb.'

'Je geheugen is weer op goed niveau duidelijk,' zei ze en ik lachte, wetend dat ik het niet kon ontkennen.

'Maar terug naar mijn punt,' zei ik. 'Yu en haar vrienden zijn vierde-eeuws en vijfde-eeuws, dus genoeg ervaring daar. Daarnaast was één volgens mij pas net een vierde-eeuws geworden, misschien nog net een derde-eeuws, dus ik denk dat je het daarmee wel goed kan vinden.'

'En waarom met de rest dan niet?'

'Oké misschien niet de beste verwoording,' zei ik en wreef in mijn nek. 'Ik bedoel dat die ook op deze missie is om beter bekend te raken met diens demon.'

'Oké,' zei Avi en zuchtte diep. 'Maar ik voel me er toch nog niet helemaal klaar voor.'

'Dat snap ik. Heb je nog kunnen slapen?'

'Niet echt...' Een droevige blik vond zich een weg in haar ogen. 'Er waren weer zoveel dromen.'

'Ja, dat is wel een ding,' zei ik. 'Maar je hebt een contract dus dat is goed? Als in ik heb je dit volgens mij al eerder gezegd, maar dat een demon je aanbod aannam betekend dat hen geïnteresseerd is. Hen zal niet zoveel uit halen de eerste keren. Dat beloof ik je.' Avi knikte, maar leek het nog niet helemaal positief te kunnen zien. 'Je had toch het snelheids contract?' vroeg ik me realiserend dat ik dat van Rea gehoord had, maar aan haar nog helemaal niet gevraagd had. Daarnaast de keren dat ik haar had gezien, was ze heel zwijgzaam geweest. 

Ik was blij dat ze daar een beetje van bekomen leek te zijn en ik wist dat dat grotendeels aan Rea te danken was. Soms wilde ik dat ik ook dat talent had om anderen tot rust te brengen. Ze zei me dat ze het van mij had geleerd, maar ik snapte niet helemaal waar ze dat vandaan had gehaald, want ik was er vrij zeker van dat ik enkel ongewilde bezorgdheid bracht.

'Ja,' zei Avi. 'Het contract van rode ogen.'

'Dat past wel bij je. Het contract, al de ogen vast ook.'

'Denk je?' vroeg ze wat onzeker. 'Ik weet het niet... Zis voelde wat...'

'Demonisch?' vroeg ik en ze knikte met een zucht.

'Ja, precies dat.' Ik glimlachte.

'Yee was eerst ook zo, maar uiteindelijk groeide hen aan me. Ik denk dat je hetzelfde met Zis gaat ervaren.'

'Ik hoop het. Rea zei ook al zo iets.' Ik gaf haar een bemoedigend klopte op haar schouder en mijn ogen begonnen hun zoektocht naar Yu die gelukkig voor mij mij net gespot had.

'Hé, Nick!' riep ze. In de verte stond ze vrolijk te zwaaien en ik zwaaide met een grote glimlach terug. Ik gebaarde Avi dat we naar haar toe gingen en ik merkte dat ik een sprong in mijn pas had, blij om Yu weer te zien.

'Hé, Yu, sta je er al lang?' vroeg ik haar toen ik voor haar stond.

'Zeker niet,' zei ze en ze begroette me met een lach en een stevige knuffel die ik altijd van haar waardeerde. 'Ik ken je al langer dan vandaag.' Haar ogen gingen naar Avi en ik gaf die een duwtje in de rug om zichzelf voor te stellen.

'Hoi,' zei ze wat ongemakkelijk. 'Ik ben Avi?' Yu gaf een betoverende glimlach.

'Ik hoorde dat je net een contract hebt?' Avi knikte. 'Vic heeft ook nog niet zo lang hun demon, dus dit is een missie waarbij fouten maken geen enkel probleem is.'

'Over Vic gesproken,' kwam ik ertussen alsof ik een paar minuten geleden niet op diens naam kon komen. 'Waar is die?'

'Die is samen met Ika al binnen. Ze wilden kijken hoe druk het was,' antwoordde ze en haar ogen hadden plots weer de betoverende werking die ze vroeger altijd op me hadden. 'We hebben veel te doen vanavond, dus ik denk dat het slim is als wij nu ook naar binnen gaan.'

'Met zijn vijfen moet het wel lukken,' zei ik, ze knikte en ik keek naar Avi. 'Je hebt dus vier leerlingen die je kunnen helpen, niks om je zogen om te maken.'

Binnen was het donker, op de vele neonlichten, die overal door de club verspreid leken te zijn, na die ons naar de grote zaal leken te lokken. Tegen de muur van de gang daarnaartoe, stonden twee figuren. De een zeer breed in hun bouw, de ander leek door het contrast nog dunner dan een stokpoppetje.

'We zijn compleet,' zei Yu tegen hen en het tweetal knikte.

'Wie is de nieuwe?' vroeg het kleine figuur waarvan ik dacht plots te herinneren dat het Ika was.

'A-Avi,' zei Avi, duidelijk geïntimideerd door de twee. Ze leek zich zowle achter mij te willen verschuilen.

'Hoi, Avi,' zei Vic in een lage, maar warme stem. 'Ik ben Vic. Ika is de botte.'

'Ik ben niet bot!' zei Ika beledigd en Vic sloeg een arm om haar schouder.

'Alleen een chagrijnige kat,' zei hen olijk en Ika sloeg diens arm van haar schouders.

'Een die niet wil dat je met haar stolt. Ik zit een eeuw boven je, Vic.'

'Echt?' zei Vic wat verbaasd. 'Ik dacht dat ik de volwassene van ons twee was.'

'Ika, Vic, alsjeblieft,' zei Yu zo mierzoet dat het duidelijk was dat dit wel vaker gebeurde. 'Hier hebben we vorige week ook al over gediscussieerd. Dat de één nu later leerling is geworden dan de ander, moet niet uitmaken in de uiteindelijke resultaten die we leveren.'

'Wat Yu zegt,' zei Vic met een grijns. 'Maar nu we compleet zijn, is het misschien handig de missie nog even door te nemen?' Ik knikte instemmend.

'Yu?' vroeg ik om haar een opening voor een uitleg te geven en ze gaf me een glimlach. Het was nu eenmaal haar aangevraagde opdracht waar we aan meededen.

'We zijn op zoek naar meerdere mensen die een zegel hebben. Kennelijk zijn de afgelopen dagen steeds meer vreemde observaties in deze club gedaan. Dus wat kan zijn is dat de verzegelaar hier ook nog ergens aanwezig is. Voor jullie, Avi en Vic, is het doel om te ervaren hoe het is om de zegels door de ogen van je demon te zien. Vic, deze keer moet je ervoor zorgen dat je Rki niet de volledige controle geeft. Je moet samenwerken en niet elkaar tegenwerken.' Vic knikte kordaat. 

'Als er iets mis gaat en je denkt de controle te verliezen, moeten jullie zo snel mogelijk naar Ika, Nick of mij komen. Wij zullen proberen zo verdeeld mogelijk in de club te zijn, terwijl we de verzegelaar proberen te vinden.'

'Moeten we ook de zegels breken?' vroeg Avi, wel in een kleine stem maar het leek iets meer op haar gemak dan eerst.

'Als je de controle niet verliest,' zei Yu. 'Dan graag. Maar besef je dat vandaag jouw mentale gesteldheid voor gaat. De zegels zijn niet al te schadelijk dus als er mensen ermee de club uitlopen is het niet het grootste probleem. Het zorgt enkel voor meer werk op een later moment'

'Dat moet te doen zijn toch?' vroeg ik Avi en ze knikte, al was het wat langzaam.

'Misschien is het een idee om onze demonen al op te roepen?' vroeg Ika waarvan haar hand al naar haar oorbel rijkte.

'Geen slecht idee,' zei Yu en tilde haar been van de grond om haar enkelbandje aan te raken. Mijn hand ging naar mijn armband toe, Vic had ook een oorbel om aan te raken en Avi haalde twijfelend haar ketting van onder haar sweater vandaan. Ze staarde naar het wasberen skelet, maar sprak uiteindelijk toch Zis' naam. 

Ik merkte dat ik benieuwd was naar haar demon en besteedde niet al te veel aandacht aan Yee die in een menselijke vorm net naast me verscheen. Zonder het te hoeven zeggen, had hen aangevoeld dat dat de beste vorm in deze sfeer was, ondanks dat hen een hekel had in een nadere vorm dan hun schaduwen te zijn.

'Nieuwe demon?' vroeg Yee nieuwsgierig, maar hen leek zich enigsinds bang achter me te verschuilen. Iets wat ik Yee niet vaak had zien doen.

'Ja,' zei ik terug en ik merkte hoe hen even gespannen toe keek als ik. Avi's ogen gloeide voor een seconde rood op, een duistere magie rees op vanuit haar schaduw en kolkte voor een moment om haar heen. Zwarte materie vormde een lichaam naast haar die een hand op haar schouder legde. 

De demon had de vorm van een best knappe jongen aangenomen die een sluwe lach op hun lippen had. De wasbeer ketting hing glimmend om hun nek en hun haar, welke kleur was moeilijk te zeggen in dit licht, was wat wild maar toch goed onderhouden.

'Oh, je hebt ook vrienden,' zei Zis terwijl hen ons een voor een bekeek. De andere demonen waren nu ook in mensenvorm naast de andere leerlingen verschenen en ze deelde Zis' onderzoekende blik. Al merkte ik dat er ook iets anders aan de hand was, een drukkende sfeer die door Zis' aanwezigheid aanwezig was.

'Ik mag hen niet,' zei Yee als echo in mijn hoofd, terwijl ik de vreemde druk van Zis' aura van me af probeerde te drukken.

'Dat is snel,' stuurde ik hen terug. 'Voel je je geïntimideerd?' Yee leek beledigd en ik voelde een kort maar pijnlijk gevoel rond mijn pols.

'Nee,' zei hen fel. 'Wie zei dat?'

'Ik weet niet, maar aan jou te voelen is Zis een derdegraads.' Yee was daarop stil en hen keek me enkel aan. Ik moest toegeven dat ik het niet enkel aan Yee voelde, maar ook aan de manier hoe de andere demonen naar Zis keken. Allemaal leken ze tegelijkertijd een stap naar achteren en naar voren willen doen. Bang voor wat hen kon doen, maar nieuwsgierig naar wat hen voor ze kon betekenen als ze op goede termen met elkaar zouden kunnen komen. Yee was dat tweede duidelijk niet van plan.

'Jij voelt dingen aan die er niet zijn, Ni,' zei hen uiteindelijk, maar ik wist dat ik een keer gelijk had, al kwam dat niet vaak voor moest ik zeggen.

'Dus waar heb ik mijn eerst oproep aan te danken?' vroeg Zis grijnzend terwijl hun ogen weer terug bij Avi kwamen die zichtbaar slikte.

'We hebben een missie,' zei Yu en kreeg meteen Zis' ogen op haar.

'Ach, wat leuk,' zei hen en keerde zich weer tot Avi. 'Is dat nou zo moeilijk te zeggen, Aafje? Of ben je je stem weer verloren? Ik dacht dat je kon praten?'

'Het is Avi,' zei ze met een kleine grom terug en haar demon lachte bijna hartelijk.

'Je weet hoeveel macht je me dan geeft,' zei hen hun gezicht plots dichtbij Avi's oor.

'Wordt niet te stoutmoedig, Zis,' zei ik, niet fijn vindend hoe hen haar intimideerde. De demon had mij nu in het vizier, maar hen kreeg snel meer interesse in Yee die aan mijn zijde stond. Hen zei niks, gaf alleen een scherpe grijns. 

Dit waren altijd de momenten dat ik me afvroeg wat voor reputatie Yee wel niet in de tussenwereld had dat bijna elke demon die ik tegenkwam hen niet uit leek te kunnen staan. Al moest ik zeggen dat dat niet helemaal Zis' geval was. Het was meer dat hen iets leek te weten waardoor hen zich duidelijk beter vond dan iedereen hier. 

Waarschijnlijk omdat hen de enige derdegraads was. Dat zou het zijn. Ik knikte bij mijn eigen gedachten en ik was blij dat het donker was zodat niemand deze onbewuste beweging van mij echt goed kon zien.

'Gaan we nou nog proberen zegels te verbreken, of hoe zit dat?' vroeg Ika plots met een demon naast haar die wat teruggetrokken in de schaduwen stond.

'Lijkt me een goed plan,' zei Vic en die strekte diens armen wat. 'De hele avond hier staan heeft niet veel nut.'

'Enkel zegels?' vroeg Yee me en ik knikte.

'Het is een goede missie om met nieuwe demonen te doen,' antwoordde ik hen. 'Welke kant van de danszaal nemen jullie?' vroeg ik aan Yu en Ika.

'Ik wilde die hoek daar doen,' zei Ika en wees in de verte waar eerder een zithoek verborgen in een andere ruimte was.

'Ik ga richting de bar,' zei Yu. 'Dus als jij rond de toiletten kijkt?' Ik zuchtte natuurlijk was het mijn geluk om de toiletten te moeten controleren.

'Juist,' zei ik en keek nog even naar Vic en Avi. 'Jullie doen de dansvloer dan?' ze knikten beide. Ik zuchtte en begon mijn weg naar de toiletten toe.

----

Ik kan echt geen korte hoofdstukken meer schrijven lol

Also ik leef echt voor elke Yee Zis interactie :3


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top