Mijn voorkeur zou naar een andere leerling zijn gegaan dan Redmar, maar hij was wel degene met de meeste ervaring in onze kerkers als het over een snelheid contract ging. Zijn ogen waren al volledig rood en ik wist uit ervaring dat hij zich zonder discussie door zijn demon over liet nemen. Jammer genoeg plaagde hij iedereen met zijn slechte persoonlijkheid. 

Hoewel hij zich enigszins normaal tegenover mij gedroeg had ik maar vaak zijn slechte kant moeten zien als ik een missie met hem deed. Alleen het feit dat hij mij niet helemaal negeerde, betekende dat ik dragelijk was. Meer dan dat zou ik er niet uit kunnen krijgen. 

Het koste me ook veel moeite om hem te overtuigen dat Avi en ik vandaag naar zijn training zouden kijken. Hij had me lang aangestaard met een blik die me om had laten keren als ik nog een eeuw lager dan hem zat. Wat hem overtuigde was mijn belofte dat ik hem zou helpen met een missie zodat hij de ogen van onze meester eens van zijn rug af had. Ondanks dat hij snel was, maakte hij veel fouten, fouten die ik met mijn precisie contract kon voorkomen.

'Ben je zenuwachtig?' vroeg ik Avi terwijl we riching de trainingshallen liepen. Eigenlijk was ik degene die wat nerveus was. Ik hoopte dat Redmar zich wat zou gedragen.

'Nee,' zei Avi, maar ze keek meteen naar haar voeten. 'Misschien een beetje.' Er kwam een bezorgde frons op mijn gezicht. De afgelopen dagen, had ik gemerkt, was ze een klein beetje vooruit gegaan, maar ze was nog steeds erg afwezig. Ze was duidelijk nog niet klaar een opdracht aan te nemen, laat staan haar demon te willen gebruiken. Daarbovenop leek ze, sinds ze het contract had, Nick wat te ontlopen. Wat de reden daarachter precies was, wist ik niet, maar ik hoopte dat hij niet iets doms had gedaan... 

Na nader inzien was de kans daarvan groot, hoe goed hij het ook bedoelde. Het was zelfs tot het punt gekomen dat hij mij had gevraagd Avi er naar te vragen en ik besloot dat vandaag te doen. Hij had dat nodig, maar zij nog meer. Hij was namelijk degene die haar begeleider was en uit ervaring wist ik ook dat Nick altijd probeerde iemands zorgen weg te nemen. Iets wat ik van hem over de eeuwen overgenomen had.

'Is er eigenlijk nog een reden waarom je Nick steeds aan het ontwijken bent?' vroeg ik en Avi zuchtte diep voor ze antwoordde.

'Hij kijkt altijd alsof het zijn schuld is,' zei ze. 'Ik wil hem dat besparen.' Het waren de woorden die ik ook tegen hem had gezegd toen hij vroeg wat misschien het geval van haar ontwijking zou kunnen zijn en ik kon niet laten te glimlachen.

'Ik zal hem wel zeggen dat hij minder bezorgd moet zijn.' Ze lachte.

'Dat hoeft niet.'

'Ik denk dat hij het weer eens moet horen,' zei ik. 'Misschien dat hij dan wat minder zijn andere missies uitstelt.' Avi knikte en ze liet daarna nog een diepe zucht horen.

'Hij doet me soms echt teveel aan Lewis denken,' zei ze plots en ik zag dat ze wat moeilijk slikte, alsof het woorden waren die ze niet had willen zeggen. Ik vermoedde dat door haar contract die herinneringen aan haar vorige begeleider weer vers in haar hoofd zaten. Op zoek naar iets van afleiding voor haar, was ik blij te zien dat we bij de trainingszalen aangekomen waren.

'Nu we er zijn,' zei ik, 'moet ik wel zeggen dat Redmar niet altijd de vrolijkste in de ochtend is, of überhaupt de hele dag, dat je dat weet.' Avi knikte en ik ging haar voor de zalen in. 

De enorme ruimte was rustig, er waren maar een paar leerlingen aanwezig die her en der bezig waren met hun technieken aan te scherpen. Mijn ogen vielen al snel op bekend wit haar met wat zwarte plukken, ik gebaarde Avi mij te volgen terwijl ik zijn kant op liep. 

Hij stond helemaal aan het uiteinde van de zaal waar een interessante constructie stond voor leerlingen die werpbare wapens hadden. Het ging duidelijk niet zoals hij wilde en zijn gezicht vervormde, bij elke gooi die hij maakte, steeds verder. Hij was net in zijn laatste worp toen we naast hem stonden en zijn blik ging vijandig naar mij.

'Wat?' was het eerste wat er door Redmar in een mengsel van irritatie en vermoeidheid werd gezegd. Ik trok een wenkbrauw op en zijn blik ging naar Avi. 'Wat?' vroeg hij nu naar haar gericht. Ik schudde mijn hoofd, ik had niet anders moeten verwachten.

'Ik had gevraagd of we naar je training mochten kijken?' Redmar leek er duidelijk geen zin in te hebben en hij zuchtte diep.

'Met demon, toch?'

'Daar zijn we hiervoor,' zei ik met een glimlach, maar dat maakte er geen bij hem los. Hoewel ik zo nu en dan opdrachten samen met hem deed, was dat me ook nog nooit gelukt een bij hem los te krijgen.

'Verwacht er niet te veel van,' zei hij en draaide een werpmes makkelijk in zijn handen om. Vreemd genoeg kwam er toch een grijns op zijn gezicht toen hij dat deed. Dat was de reden waarom hij, ondanks alles, de goede keuze was hem in werking te zien met zijn demon. Hoewel hij het nooit zou toegeven, hield hij ervan zich uit te sloven. Zeker wegens hij de hoogste eeuws met een snelheid contract was, kreeg hij vaak bewondering van anderen. Hierdoor was hij, ondanks zijn rotte persoonlijkheid, populair.

'Nir, ik roep je op,' zei hij en hij raakte de zilveren band om zijn linkerpols aan. Zijn demon kwam zijn schaduw uit en ik had moeite een rilling te onderdrukken door het aura wat de demon bij zich droeg.

'Weer terug op werpmessen?' vroeg de demon, het leek half geïnteresseerd, half spottend. Redmar reageerde er niet op. 

Ik keek naast me naar Avi die gespannen naar de demon keek. Ik nam het haar niet kwalijk, Nir was anders dan Yee of Din. Was het niet in vorm, dan was het zeker wel in aanwezigheid. Het was een drukkend gevoel dat de demon achterliet in hun omgeving. Een gevoel wat iedereen in de omgeving een stap terug zou laten willen doen. Nir verdween en Redmars al rode ogen gloeiden nu op. Daarna leek hij ook verdwenen te zijn. Ik zag de verwarde blik in Avi's ogen en ik kon niet laten te glimlachen.

'Vergeet niet dat het een contract van snelheid is,' plaagde ik haar met informatie die ze al wist toen ik me naar haar toe boog. Ze knikte voorzichtig. 'Zie je hoe kalm hij is?' 

Hoewel Redmar sociaal gezien niet de beste keus was, was hij wel iemand die zich niet door zijn demon liet leiden. Al was hij in deze kerkers een van vele, behalve in de snelheid contracten. Ik vermoedde dat dat eerder met de eeuwen dat hij het contract al had te maken had dan met iets anders. De anderen waren net als ik uit de vierde eeuw. Tweehonderd jaar kon in sommige opzichten veel zijn, alleen was het met werken met demonen niet veel zeggend. De één reageerde beter op de demonische martelingen dan de ander. 

Ik volgde Redmars training enigszins sceptisch. Hij was snel en hij wist duidelijk alle doelen te raken, maar het was niet iets om naar huis toe te schrijven. Het waren geen precieze en zeker geen mooie worpen. Het bleef voor mij altijd wat vreemd leerlingen zonder precisie contract te zien trainen. Er leek altijd iets te missen, al was dat hier in ieder geval niet de snelheid.

'En?' vroeg ik Avi. 'Wat denk je tot nu toe?'

'Hij is... snel?'

'En zijn demon?'

'Ik weet het niet,' zei ze na een stilte. 'Hij lijkt er niet echt door beïnvloed te zijn.' Ik knikte, dat was het antwoord dat ik hoopte te horen.

'Vreemde vraag,' zei ze na nog een stilte waarin Redmar een tweede ronde door de trainingshal maakte, zijn voeten leken de grond niet meer te raken. 'Maar waarom heeft hij zulk vreemd haar?' Alsof ze het over de duivel had, stond Redmar binnen een seconde voor haar neus. Elk doel in de hal geraakt of uitgeschakeld. Hij vouwde zijn armen over elkaar en trok beledigd een wenkbrauw op.

'Stress en trauma's,' antwoordde hij haar vraag scherp. 'Goed te horen dat je iemand bent die achter mensen hun rug om praat.'

'Sorry,' zei ze, maar leek het niet honderd procent te menen. De twee keken elkaar aan en ik had het gevoel alsof het twee katten waren die elkaar net in de tuin tegen waren gekomen. Beide staarten dik en klaar de ander een haal te geven. Redmars blik ging nu naar mij.

'Nog verder iets nodig?' vroeg hij mij. Ik schudde mijn hoofd, ik was niet van plan langer van zijn slechte humeur te genieten.

'Ik zie je wel bij de monster missie volgende week.' Hij knikte.

'Dat wordt me er nog eentje,' zei hij en zijn demon was nu plots naast hem. De rode gloed in zijn ogen trok zich wat terug en de demon verdween. Hij was duidelijk klaar zijn eigen weg te gaan.

'Wacht,' zei Avi en Redmar draaide zich met een zucht om.

'Wat?' zei hij duidelijk vermoeid.

'Hoe ervaar je het?'

'Ervaar... ik het?' vroeg hij terug.

'Met je demon werken,' lichtte Avi toe en Redmar zuchtte diep.

'Zoals het zou moeten? Het is niet dat ik enig vergelijkingsmateriaal heb, ik heb maar één demon.' Avi deed haar mond open om er iets tegenin te brengen, maar nu draaide Redmar zich echt om. 'Alleen die met twee demonen hebben vergelijkingsmateriaal, misschien moet je het aan zo'n eentje vragen.' Avi keek mij aan terwijl hij de zaal verliet.

'Dat kunnen we ook doen als je wilt?'

'Ik-' begon ze en zuchtte diep. 'Kan, ik weet het niet. Ik denk niet dat het mijn angst weg gaat nemen.'

'Dat is ook niet gek,' zei ik en gaf haar een glimlach. 'Zin om er over na te denken met een kop warme thee?' Ze knikte en samen zochten we de rust van de woonkamer op.

'Weet je,' zei ik terwijl ik in mijn theekopje blies. 'Misschien dat je met Nick moet praten.' Avi keek me wat twijfelend aan. 'Hij is een van de weinige met een goede relatie met zijn demon,' lichtte ik toe. 'Al is dat deels doordat hij een vertrouwenscontract heeft, maar dat is niet het enige. Misschien dat dat je kan helpen minder angst voor die van jou te hebben?' Ze zuchtte diep.

'Misschien moet ik dat maar doen,' zei ze en ze leek haar kopje steviger tussen haar handen te klemmen. Net op dat moment kwam Nick binnen alsof hij wist dat we het over hem hadden.

'Oh, Avi,' was het eerste wat hij zei toen hij de woonkamer in stapte. Een bezorgde blik volgde al snel. 'Hoe is het? Al een beetje bekomen van alles?' Ze keek op en ze knikte lichtjes.

'We hadden het net over je,' zei ik en ik trok zo de bezorgde blik van hem van Avi af.

'Waaraan die eer?' vroeg hij met een lach.

'Wegens je het goed met Yee kan vinden,' legde ik uit. 'Volgens mij heb ik je nooit gevraagd hoe je dat voor elkaar hebt gekregen.'

'Oh,' zei hij wat verbluft. 'Ik weet Yee altijd wel te vermaken, zegt hen altijd,' zei hij na wat nagedacht te hebben. 'Killian zei me altijd, zegt hij nog steeds eigenlijk, dat ik niet te veel terug moet praten naar hen omdat hen dat dan tegen me kan gebruiken, maar ik heb het gevoel dat dat juist helpt om elkaar beter te begrijpen.' Hij tikte een paar keer met een vinger op zijn lip. 'We zijn beide ook een beetje de onderdeurtjes, dus dat helpt ook wel. Oh, en hen houd ervan mij stomme raadsels te geven? Oké, dat is het misschien niet. Ik denk gewoon het feit dat ik terug praat, zelfs als hen me bedreigd. Als in wat kan hen doen? Me meer pijn geven? Het is niet alsof ik dat niet van hen gewend ben.' Ik keek naar Avi die wat op haar lip beet. Haar expressie was wat onduidelijk, maar ik hoopte dat dit haar eerste stap was naar haar contract te willen behouden.

----------

Hell yes, Redmar is eindelijk geïntroduceerd!!! Het duurde even, maar hier zijn we dan. Aka dit is ook de leerling die vaak op de achtergrond is lol