Chapter 9

Lumabas na si David pero hindi pa rin humuhupa ang inis ko. Tinawag ko si Kaeda gamit ang buzzer at saglit lang ay pumasok siya.

"Lock the door," I said.

Nagtataka niya akong sinunod. Pinindot ko ang remote para hindi kami makita ng mga tao sa labas.

Tumayo ako mula sa swivel chair at nilapitan siya. Napaatras siya hanggang sa mapasandal siya sa pinto.

"I just confirmed now that David really likes you."

Umusbong ang pagtataka sa mga mata niya. "Paano mo po nasabi?"

"He kept looking at you. Do friends normally stare like that?"

She pursed her lips, swallowed, and then glanced at my lips. When I met her gaze, she realized I had noticed her staring.

Lalayo sana siya pero itinuon ko ang mga kamay ko sa magkabilang gilid niya, malapit sa ulo at balikat.

"Do you want me to remind you of what happened last night?" I asked. "What we did is something we can't just escape."

"Anong gusto mong mangyari?"

"Gusto kong panindigan ang ginawa ko sa 'yo."

Napalunok siya at nag-iwas ng tingin.

"You mean..."

"Be my girl."

Nang hindi siya sumagot ay pinakawalan ko siya. Palayo na ako sa kanya nang hawakan niya ang kamay ko. Nanginginig ang kamay niya na hawak ang akin.

"Sigurado ka ba? Masyadong mabilis ang lahat sa ating dalawa," sagot niya. "At hindi tayo sure kung may nararamdaman tayo para sa isa't-isa."

"Sigurado ako."

Hinaplos ko ang kamay niya pataas sa braso. Kita ko ang marahan niyang paglunok dahil dito.

"Okay."

Napangiti ako dahil sa sagot niya.

I remembered one of the topics we had covered in college was different mental health illnesses, and one of them was bipolar disorder.

"You're being impulsive, Kaeda. That is one of the symptoms of Bipolar 1."

Natigilan siya dahil sa sinabi ko. Tumaas ang kamay ko sa pisngi niya at hinaplos ko ito gamit ang likod ng hintuturo ko.

"I'm certain about what I'm asking. Even if it means breaking the rules here at Haya, I want you to be mine."

Despite everything, my strong feelings for her had not faded.

She gazed into my eyes as if searching for answers. Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niya akong halikan. Ipinulupot niya ang mga kamay sa batok ko at mahusay na gumalaw ang mga labi niya sa labi ko.

Iginiya ko siya paglalakad papunta sa table at binuhat ko siya paupo rito. Napaungol siya nang marahan kong haplusin ang hita niya.

Mas inilapit niya ang sarili sa akin. Pinisil niya ang balikat ko nang bumaba ang halik ko sa leeg niya.

"Be with me tonight," I whispered.

She nodded.

Napangiti ako sa leeg niya bago ko muling angkinin ang mga labi niya.

Pinakawalan ko siya at ibinaba mula sa table. Ramdam ko ang pagsunod ng tingin niya sa akin hanggang sa lumibot ang tingin niya sa paligid.

I cleared my throat.

"Don't worry; there's no CCTV in my office," I said, trying to calm her down after what had happened. I looked at her, and she looked back at me.

"It's good to be sure." Naglakad siya patalikod bago inikot ang sarili. Lumabas siya ng office at pinanood ko siya sa area niya.

Buong araw ay hindi maalis sa isip ko ang nangyari. Kaya nang uwian na ay lumabas agad ako at kinatok ang table ni Kaeda.

"Let's go?"

Tumango siya at iniligpit ang mga gamit. Nagsabay kami papunta sa parking at pagkapasok na pagkapasok ay napansin ko ang pananahimik niya.

"Is there a problem?"

Deretso ang tingin niya sa unahan. "Kagabi, bigla na lang akong umiyak."

Naalala ko iyon.

"Sobrang lungkot ko na hindi ko alam ang pinakadahilan," paliwanag niya.

"Has the doctor explained to you that you will be experiencing depression?"

Marahan siyang tumango.

"That's what happened. Hindi ka na ba nagbubukas ng online gambling apps?"

Umiling siya. "Hindi. Dalawang araw na."

"Good."

Pinaandar ko ang sasakyan. Habang nagda-drive ay pasulyap-sulyap ako sa kanya. Hinayaan ko siyang pumikit at hindi ko napigilang makaramdam ng lungkot.

Pagdating sa bahay nila ay um-order ako ng pagkain. Wala pang alas syete pero sobrang dilim na sa labas.

Magluluto pa sana siya pero pinigil ko na. "I already ordered food for us."

Hinawakan ko siya sa braso at hinigit paupo sa sofa. Sabay kaming napalingon dahil sa maingay na pagbaba nila Daichi at Aya sa hagdan.

Pagkakita sa amin ay agad silang lumapit sa ate nila at yumakap. Pinanood ko sila at hindi ko napigil ang mapangiti.

Dumating ang mga in-order ko at sabay-sabay kaming kumain. Pagkatapos ay nagprisinta ang mga kapatid niya na sila na ang magliligpit. Hindi na ako umangal dahil gusto ko ring tingnan kung ano ang magiging kilos ni Kaeda ngayong gabi.

Naupo kami sa sofa at nanuod ng Netflix. Nasa kalagitnaan kami ng panonood nang dumausdos ang ulo niya sa balikat ko.

Lumapit sa amin si Daichi at sinenyasan ko siya na magdahan-dahan. Nakangiti naman itong sumunod sa akin.

"Kuha ka ng kumot," mahina kong sabi.

He tiptoed to the stairs and returned with the blanket I had asked for.

Hinayaan ko munang matulog si Kaeda hanggang sa makalipas ang ilang minuto ay nagising siya. Iniwas ko ang tingin nang pagmulat niya ay nahuli niyang pinapanood ko siya.

Umayos siya ng upo. "Sorry, nakatulog ako."

"Inom ka na ng gamot." Hinawakan ko siya sa kamay at inalalayan ko siya patayo. Hindi ko siya binitiwan hanggang sa makapasok kami ng room niya.

"Mag-shower muna ako," paalam niya.

Tumango ako.

Pagkatapos niyang mag-shower ay lumabas siya na suot na ang damit na dala niya. Sumunod ako at dinala na rin ang gamit ko na kinuha ko pa sa sasakyan kanina bago kami bumaba.

Mabilis lang akong nag-shower at lumabas na bihis na. Sa bedside table ay naroon ang mga gamot niya.

"Kuha lang akong tubig," paalam ko sa kanya at saka ako bumaba. Nagsalin ako ng tubig sa isang baso saka ako bumalik agad sa kwarto niya.

Nakatingin lang siya sa kawalan. Tumabi ako sa kanya at inihanda ko ang mga iinumin niyang gamot.

"'Wag mo nang uulitin ang ginawa mo kagabi."

Ramdam ko ang paglipat ng tingin niya sa akin. "Hindi na mauulit."

Inilapit ko sa kanya ang tubig. Ininom niya ang mga gamot at humiga sa kama.

"It is best to avoid drinking alcohol while you are taking medications."

Marahan siyang tumango. Hinayaan ko ang pananahimik niya. Nag-ring ang phone ko at sinagot ko ang unknown number na tumatawag.

"Hello?"

"It's me, Calix," pakilala niya.

Napatingin ako kay Kaeda na ngayon ay nakatingin na rin sa akin.

"Calix," sagot ko. "Bakit ka tumawag?"

Tumayo ako at lalayo sana kay Kaeda pero hinawakan niya ang kamay ko at hinigit ako paupo muli. Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niyang halikan ang balikat ko dahilan ng pagtataasan ng mga balahibo ko.

"Sobra kitang na-miss," ani Calix. "Ikaw ang dahilan kung bakit ako pumunta sa US. Nakipag-break ka sa akin na hindi ko alam ang dahilan," puno ng hinanakit niyang sabi.

Umangat ang halik ni Kaeda sa leeg ko papunta sa pisngi. Hindi ko mapigil ang natural na reaksyon ng katawan ko sa mga halik niya.

"Calix, tama na."

"Hindi ako titigil. Liligawan ulit kita—"

Hindi na natapos ang sasabihin niya dahil inagaw sa akin ni Kaeda ang cell phone at pinatay niya ang tawag. Humarap ako sa kanya at sinalubong ko ang mga labi niya.

We kissed passionately, and she moaned as I inserted my tongue into her mouth. I pulled down the strap of her spaghetti top, and my kisses went down her neck.

She moaned again as I sucked on her shoulder.

Bigla niya akong itinulak sa kama at napahiga ako. Umupo siya sa lap ko at muli akong hinalikan. Hindi pa siya nagtatagal sa taas ng pagbaliktarin ko ang pwesto namin. Gumiling ako sa taas niya habang inaangkin ang mga labi niya.

Hanggang sa tuluyan ko nang hubarin ang pang-itaas niya. Muling tumunog ang phone ko at kinuha niya ito.

It was the same unregistered number, Calix. She turned off the phone and kissed me again.

"I hate that Calix," she said.

I unclasped her bra until she was half-naked. Bumaba ang halik ko sa leeg niya pababa sa dibdib.

I sucked on her tits, and she moaned loudly. Napangisi ako dahil sa reaksyon niya.

Bumaba ang halik ko mula sa magkabila niyang dibdib na sabay kong pinaglaruan ng dila at kamay papunta sa tiyan niya pababa.

She arched her body as I found her most sensitive part.