Chapter 14

Inihatid nila kami sa Haya pagkatapos ng dinner. Si Amihan ay susunduin daw ni Rain sa bahay nila Yan.

We sat in silence in my car. I could tell Kaeda had been watching me since we left the restaurant.

"May problema ba?" tanong niya, bahagyang humarap sa akin.

Umiling ako. Hindi pa naman sigurado ang tungkol sa pinag-usapan namin ni Uncle Josef.

Hindi dapat ako mag-alala sa sinabi ni Uncle Josef sa akin pero hindi ko magawang hindi maapektuhan. Paano kung ipakasal nga nila ako kay Dax Avila?

I looked at Kaeda and reached out to her, kissing her hand. Using my free hand, I maneuvered the steering wheel as we exited the parking lot.

Hinatid ko siya sa kanila, at mabilis lang kaming nakarating. Agad akong bumaba at inunahan siya pagbubukas ng pinto ng kotse.

Ngumiti siya at hindi ko napigilang kiligin sa ganda ng ngiting iyon pero hindi ko ipinahalata. In my entire life, I had never encountered someone with a smile as breathtaking as hers. It was as if her entire face lit up, with her eyes sparkling every time she broke into a smile.

Hinatid ko siya sa loob. Katulad ng inaasahan ay gising pa ang mga kapatid niya, hinihintay siya.

Sinalubong nila kami.

"Kumain na ba kayo?" tanong ni Kaeda kina Aya at Daichi.

"Opo, nagluto po ako ng fried chicken," sagot ni Aya.

"Very good."

Napangiti ako nang halikan niya ang noo ng kapatid. Hinatid namin ang mga bata sa kani-kanilang kwarto at nang nasa room na niya kami ay bigla niya akong niyakap.

Natigilan ako saglit hanggang sa yakapin ko siya pabalik.

"Whatever is bothering you, just remember that I'm here for you," she whispered in my ear.

Marahan akong tumango. Kumalas siya sa yakap at hinawakan niya ang kamay ko. Naupo kami sa kama, iniharap niya ako sa kanya, at hinawakan ang magkabila kong pisngi. Nagtitigan lang kami, hindi nagsasalita pero nagdulot ito ng kapayapaan sa isip ko.

Inilapit ko ang mukha at unti-unting pumikit. Nakita ko na lang ang sarili na madamdamin siyang hinahalikan.

Idinikit ko ang noo sa noo niya pagkatapos. Tiningnan ko ang oras sa digital clock niya at mag-a-alas diyes na ng gabi. Hinalikan ko siya sa noo bago ako tumayo.

"I need to go home tonight."

Napansin ko ang biglang paglungkot ng mga mata niya.

"Bukas dito ako," dagdag ko pa.

Marahan siyang tumango. Sinamahan niya ako palabas ng bahay at ihahatid pa sana ako sa sasakyan pero piniit ko na siya.

"Dito ka na lang," sabi ko. "Good night."

Tumango siya. "Good night. Mag-ingat ka."

Sumakay ako sa kotse at hinintay siyang makapasok ng bahay bago ako umalis. I found my dad sitting in the living room when I got home.

"Where's mom?"

"She's upstairs, already asleep," he answered.

Tumabi ako sa kanya at in-off niya ang TV.

Hinarap ko siya. "Uncle Josef called me. Why did you introduce Dax Avila to me?"

Hinawakan niya ang kamay ko pero mabilis ko itong binawi. Matagal na katahimikan ang namagitan sa amin.

"Your uncles want you to marry him."

Pakiramdam ko ay umangat ang dugo ko sa ulo. Tumayo ako, hindi makapaniwala sa narinig.

"Did you agree to that, Dad?" I asked in disbelief.

Clark Redston shook his head. "No. When we went to your office, my main purpose was to see you. It's just that your Uncle Josef was here in our house with Dax, and he told me to introduce him to you. I noticed that you didn't seem interested in him. I've already informed your uncles that we won't force you to marry him."

Muli akong napaupo. "Pati ba si Uncle Grant at Ramiel sumang-ayon?"

Umiling si Dad. Napahinga ako nang maluwag.

"Ano bang akala ng ibang mga uncle ko sa akin? Bata? Ang tanda ko na para isalang sa mga ganyang arranged marriage."

"I'm sorry, sunshine."

Kinalma ko ang sarili bago ako tumayo at iniwan siya. Pumunta ako sa room ko. Titingnan ko pa lang kung may text sa akin si Kaeda nang biglang umilaw ang phone ko.

Agad kong sinagot ang tawag habang naghahanda ng pantulog.

"Hello?"

"Hi," she said in a low, sleepy voice.

Napangiti ako dahil sa dulot ng boses niya sa akin. Parang bigla akong kinalma nito.

"Nasa bahay na ako."

"Kaya rin ako tumawag, aalamin ko kung nasaan ka na."

Hindi ko napigilan ang ngiti, para akong teenager na kinikilig dahil sa sinabi niya.

"Hindi ka pa ba inaantok?"

"Inaantok. Hinintay lang kitang makauwi."

"I'm home, Kaeda. You need to sleep now," I said as I put my clothes on the bed and went into the bathroom. "I'll take a shower."

"Sama," aniya.

Kumawala ang mas malaking ngiti sa mga labi ko. "Video call?" I teased.

Nai-imagine ko ang pamumula ng pisngi niya. Nang hindi siya sumagot ay mahina akong tumawa. Nakakaaliw kapag nilalandi niya ako pero hindi niya mapanindigan kapag ako na ang bumanat.

"Kaeda..." tawag ko nang hindi pa rin siya nagsalita, mukhang natulog na. "Gising ka pa?"

Wala pa ring sagot.

Napangiti ako, mukhang nakatulog na talaga siya. "May gusto sana akong sabihin sa 'yo pero hindi ko alam kung paano ko sasabihin nang harapan."

Lumunok ako, ipinikit ang mga mata.

"Matagal ko nang gustong sabihin sa 'yo na ikaw ang high school crush ko."

Pagkatapos kong sabihin iyon ay pinatay ko na ang tawag. I stepped into the bathroom, feeling the warmth of the water as I took a long, relaxing shower. Once I was done, I settled onto my bed, lost in thoughts of Kaeda from our high school days. Her grace and skill on the volleyball court always captivated me.

Maaga akong pumasok kinabukasan. Hindi ako nagkamali na papasok siya nang maaga. Agad akong lumapit sa table niya at sinenyasan siya na sumunod sa office ko. Hinintay ko siya at nang makapasok ay agad ko siyang itinulak sa pinto.

I kissed her passionately, and she wrapped her arms around my neck, returning my kiss.

Naglakad kami papunta sa table, hindi bumibitiw hanggang sa itulak niya ako paupo sa swivel chair. Pinagpatuloy niya ang paghalik sa akin, lumilikot na rin ang kamay. Napaungol ako nang maramdaman ko ang kamay niya sa dibdib ko. Minasahe niya ito habang ang isang kamay ay nakatuon sa armrest ng swivel chair.

"Kaeda..." ungol ko.

It seemed as though she did not hear me. Kneeling in front of me, her hand traveled from my boob to my between. Hinawi niya ang skirt ko paangat sa hita.

Umawang ang mga labi ko nang haplusin niya ang pagkababae ko. Bumaba ang halik niya sa leeg ko at nag-iwan nang magagaang halik dito.

Napapikit ako sa sakit nang unti-unti niyang ipasok ang daliri sa pagkababae ko. Ramdam ko ang gulat niya dahil natigilan siya. Akmang tatanggalin niya ang daliri pero pinigilan ko ang kamay niya.

"Please continue," I said.

She nodded gently and helped me take off my top. Bumalandra ang dibdib ko at tinanggal niya rin ang bra ko. Minasahe niya ang dibdib ko at isinubo ang isa habang ang daliri ay busy sa paglabas-masok sa pagkababae ko.

Nagsimulang manghina ang katawan ko dahil sa ginagawa niya. As she continued pushing her finger in and out of me, I found my release, and my knees trembled.

Dahan-dahan niyang tinanggal ang daliri at kumuha siya ng tissue sa table ko. Humihingal pa ako nang alalayan niya ako patayo at binihisan ako.

Hindi ako makapaniwala sa ginawa niya. Nanghihina akong sumandal sa swivel chair pagkatapos.

Pumasok siya sa bathroom. Paglabas niya ay lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa noo. Lumabas siya ng office ko na parang walang nangyari.

Gusto kong magwala dahil sa saya sa dibdib ko.

Nang pumatak ang oras sa alas diyes ay kumatok siya sa pinto.

"You have a meeting scheduled today with the deans and academic coordinators, President," she informed me.

Sumunod siya sa akin. Kita ko sa peripheral ko ang pagngiti niya nang pumasada ang tingin niya sa kapapalit ko lang na damit at skirt.

Pagsakay namin ng elevator ay hindi nga ako nagkamali. Ngiting-ngiti siya.

Pinasadahan ko ng haplos ang hapit na kulay dirty white na pencil skirt ko at nginisihan siya. Pagdating namin sa meeting room ay inunahan ko siya pagbubukas ng pinto. She mouthed her thanks and entered. All the deans and academic coordinators were already here, waiting for us.

As she sat on my right, I called the meeting to order. She meticulously went over the minutes of the last meeting while I attentively absorbed every word, admiring her poise as she read it.

Nasa kalagitnaan kami ng pangatlong agenda tungkol sa paparating na midterm exam ng mga estudyante nang maramdaman ko ang kamay niya na dumapo sa hita ko. Hinawakan ko ang kamay niya at nagkatinginan kaming dalawa.

Lunchtime nang matapos ang meeting kaya dumeretso kami sa parking. Naghanap kami ng malapit na restaurant.

Nasa kalagitnaan kami ng lunch nang biglang tumunog ang phone ko. Bakit ba tuwing kumakain kami ay lagi na lang may tumatawag?

Sinagot ko ang tawag ni mommy.

"Hello, Solana," she said in a serious tone.

"Mom."

"What did I hear from your dad that you don't like Dax Avila?"

My brow arched at what I heard. "You too?"

"You need to marry him because Dax is a good man and a good catch."

Ibinagsak ko ang hawak kong tinidor sa plato. Napatingin sa akin si Kaeda.

"I will not marry him. He's a stranger, and I don't know him."

Tuluyan nang tumigil si Kaeda sa pagkain.

"I'm sorry, Mom, but I can't marry someone I don't love just to please you," I declared, my words filled with determination. "I'm in love with someone else and won't hurt that person."