kabanata 2 MEET

(Your vote and comments are highly appreciated)

What Are the Symptoms of HIV?

Fever.

Chills.

Rash.

Night sweats.

Muscle aches.

Sore throat.

Fatigue.

Swollen lymph nodes.
____________________
What causes HIV?

HIV infection is caused by the human immunodeficiency virus. You can get HIV from contact with infected blood, semen, or vaginal fluids. Most people get the virus by having unprotected sex with someone who has HIV. Another common way of getting it is by sharing drug needles with someone who is infected with HIV.

"F*ck why did this happen to me? how long will I be able to bear it, as long as it really lives until I die"I said while looking at the laptop

"I still want to live, I still want to see my future wife and child, lord plzz help me'

"Marami sa kanila ang nabubuhay na may HIV sa loob ng maraming taon;  ang iba pa ay nasuri na may HIV sa paglaon sa buhay.  Iyon ay isang makabuluhang pagbabago mula sa mga unang taon ng epidemya kapag ang mga taong na-diagnose na may HIV o AIDS ay maaaring asahan na mabuhay lamang ng 1-2 taon pagkatapos ng kanilang pagsusuri"

" B*llshittt"Pagmumura ko
"why me? why? why? of all people I am still the chosen one!? and I am the one who suffered."Pag-uusap ko sa sarili.

"Btw I'm here at home now while lying on the sofa and typing on the laptop about HIV what are the symptoms and how many years to live.

I'm the only one here because my parents left to celebrate their anniversary.

Gusto sana nila akong isama subalit tumangi ako dahil ba'ka kong ano pa ang mangyari sa'kin do'n at malaman pa nila.

Halo halong sakit ang naramdaman ko ngayon na parang bibiyak na ang ulo ko. Parang wala sa oras ay pwede akong mahuhulog galing sa kahihiga ko dahil sa sakit na iniinda sa kalamnan ko.

Gusto kong pokpokin ang ulo ko dahil sa sakit na iniinda ko ngayon at sa sakit ng lalamunan ko. Pagod ang katawan ko na kolang nalang na pwede akong hilain pababa...

Unti unti ko nalang naramdaman na pipikit na ang mga mata ko.

Nagising ako dahil sa ingay mula sa kusina dahan dahan akong tumungo do'n habang dala ang pagod at panginginig ng katawan.

Napangiti ako ng masilayan ko ang mga kaibigan ko na laging nandyan kapag may sakit at problema ako.

"Salamat sa inyo"bulong ko sa kawalan.

Bago pa man ako tuluyang makapasok ay bumuntong hininga muna ako...at agrisibo kong pinatatag ang sarili para hindi sila mag-alala

"Bro are you okay?" pangbubungad na sabi ni Ivan. Tumango ako upang 'yon ang sagot ko.

"Bro, you don't seem okay, are you cold, Let's just go to the hospital to get a checkup, that's how it will be for a few days and so that we can know when you will recover from your illness"pag-alalang sabi ni max

"Pero hindi na ito gagaling eh, Ano pang pupuntahan natin do'n sa wala at isa pa ayaw ko do'n"Ani ko habang uminom ng tubig napabuntong hininga naman sila.

"Halika nalang dito sabayan mo nalang kaming kumain"shyempre sasabay ako sa kanila dahil bahay ko to noh.. remember.

Habang kumakain kami ay puro tawa,galitan at kulitan..ang ginawa namin.

Hanggang sa natapos ito.

Napagpasiyahan naming lumabas at gumala sa kong saan

I wear white plain t-shirt and black jeans na bumabagay sa akin.

We were here at the mall just wandering around nang may nahagip akong mga libro kaya agad akong tumungo do'n.

Habang namimili ako ay may naapakan akong kong ano. Kaya agad ko naman tiningnan 'yon at nakita ko ang white doll shoes na may laso sa ibabaw dahan dahan ko namang inangat ang ulo ko upang tingnan kong kanino ito.

Nakapuot siyang nakatingin sa'kin sanhi ng pagkailing ko.

"Hoi mister ba't mo inapakan shoes ko?!" nakapuot niyang sabi

"Hmmm..I'm sorry mises hindi ko kasi sinadya,ba't ba kasi napaka pandak mo!"Pang-aasar ko sa kanya.

"Porket ba matangkad ka, sinabihan mo akong pandak sakto lang naman height ko ahh."siguro galing siya sa kakaiyak dahil namumugto ang kanyang mga mata...

"Okay,okay it's my fault so I'm really sorry"ngiting paumanhin ko.

Hindi ko inasahan na bigla siyang umiiyak sa harap ko

Sh*t ano bang klaseng babaeng to

"Shhhh..plzz tumahan kana may tao dito oh,hindi ka ba nahihiya"Pagpapatahan ko sa kanya.

"Ba't naman ako mahihiya ah, wala na silang pake kasi buhay ko to *sob*sob*ba't ba ang malas kong tao? *sob*ba't ba sa lahat ng taong minahal ko nang tudo ay iniwan ako? Ano bang kulang sakin? binigay ko naman lahat ahh"umiiyak niyang sumbat dahilan para magulat ako,ako ba ang tinutukoy niya.

"Hey miss! Are you okay?Ano bang pinagsasabi mo? Hindi naman kita kilala,at Isa pa walang tayo!"naguguluhan kong ani habang hinawakan ang kanyang mga braso.

"Sob* Mister hindi naman ikaw ang tinukoy ko ah."napahiya ako do'n ah.

" Eh, Sino?!"

" Yong ex ko, kasi pera lang ang gusto kesa sakin at saka ba't mo kasi binanggit ang
Okay,okay it's my fault so I'm really sorry"

"Ano namang mali do'n hindi ba pwedeng bangitin ko 'yon"taka kong tanong

"Basta hindi pwede!"

"Okay, You know kawawa ka but don't worry pakakainin kita ng marami"ngiting sabi ko. Pero ako lang pala 'yong kawawa.

"Talaga ba, salamat ah"pagpapasalamat niya

"Saan mo gustong kumain?" Ani ko

"Hmmmmm..ah, Sa tindahan nalang tayo kakain, nila nanay soling" abot tenga niyang ngiti

"Saan 'yan banda at sino siya?"tanong ko

"Basta sumunod ka nalang sakin"at 'yon sumunod ako kahit labag sa kalooban ko. Sana hindi ko nalang 'yon sinabi mukhang matakaw pa naman itong babaeng to.

"Hoi mises ano bang lugar ito,ba't ang baho!" bulong ko sa kanya nang makarating kami.

"Anong mabaho ang bango kaya ng inihaw at saka masarap ito noh, huwag ka ngang mag-inarte buti pa siguro kumain ka nalang"aniya

"Sh*t ano sa tingin mo kakain ako nito saka hindi ko ‘yan type no buti pa siguro ikaw nalang ang kumain"Ani ko

"Okay, bahala ka giyan, masbuti magpakabusog ako kesa makipag-usap sayo bored mo kasi!"aniya na ikinakunot ng noo ko." At ang arte pa"huling bigkas niya

"Tsk"

Nakalipas ang isang oras ay hindi parin siya tapos at medyo na bobored na ako sa kinauupuan ko..

Gusto ko ng umalis dito ang daming lamok.

"Kailan ka pa ba matatapos giyan?!" seryosong sabi ko

"Kapag busog na ako"sagot niya naman na ikinakunot lalo ng noo ko

"Baliw kaba naka-ubos ka na nga ng limang supot na kanin at pinaresan mo pa ng labing anim na inihaw hindi kapa ba na kotento!"reklamo ko

"Ba't ba hindi ba pwede kulang panga Ito eh,gusto kong kumain ng kumain ngayon dahil libre to at ngayon lang to"ngiting ani niya "Sabi na nga eh,matakaw Ito"wika ko sa isapan

" Bweset"mahinang bulong ko

"Oyy, Narinig ko 'yan ah"aniya

"Pwede ba tapusin mo na ‘yan, Nilalamok na ako!"reklamo ko ulit

"Oo na, sige na,Ayan tapos na"with nakakalukang ngiti.

"Salamat sa libre mo ah, na busog tuloy ako"Sabi niya at hinimas ang tiyan

"Oumm..yeah welcome, btw bakit umiiyak ka kanina?"tanong ko ulit

" Ahh ‘yon,arte ko lang ‘yon"aniya

" Are you sure arte mo lang ‘yon" Ani ko

"Oo, bakit?"

"Ah, wala lang naman, Pero totoo ba 'yong sinabe mo kanina "Yong pera lang ang gusto kesa sa'yo"aniya ko subalit tumango lang ito at yumuko.

"Ah, mauna na ako sayo tiyak hinanap na ako ni mama"Sambit niya at tumakbo

"Sige ingat ka!"sigaw ko habang papalayo naman siya

Ano kayang pangalan niya? Hindi ko tuloy na tanong.

I'm here now in my room while studying because we have a test tomorrow
Btw I'm William Oxford and I'm 23 year of age and fourth year college..

__________

(EXPECT GRAMMATICAL ERRO's AHEAD)

Thanks for read my story

STAY SAFE

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top