This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental

●⁠●

Masaya ako habang nagda-drive ng kotse papunta sa restaurant dahil ngayon ang anniversary namin ng boyfriend ko.

Masaya ako dahil naka-abot kami ng isang taon bilang magkarelasyon at ngayon anniversary na namin. Noong una ang sweet niya sakin, ngunit ngayon ang cold na niya, na animo'y malamig pa sa yelo.

Iwan ko nga eh, kong Mahal niya ba talaga ako, kapag tina-tanong ko siya, kong mahal niya ba ako, kong masaya pa ba siya sa relasyon nato. Ang lagi naman niyang isasagot ay Mahal niya raw ako at masaya raw siya sa relasyon nato pero alam kong babaliktad ang lahat lalo na't nag-iba ang pakikitungo niya.

Pagkatapos kong iparada ang kotse ay agad akong pumasok habang ngumingiti. Wala masaya lang ako.

Nang tuluyan na akong maka-pasok ay agad kong nilibot ang paningin sa paligid ngunit napawi ang ngiti ko dahil sa aking nakita.

I saw my boyfriend kissing to another girl na hindi ko kilala kong sino man 'yang higad na kahalikan niya. Agad akong pumunta sa deriksiyon nila at walang alinlangang sinampal ang babae.

"DON'T YOU DARE TO TRY TO HURT HER!! OR ELSE I WILL KILL YOU!!" Galit niyang tugon, ngunit hindi sa kanya ang attensiyon ko, kundi sa babaeng nasa gilid niya minabuti ko itong sinuri mula ulo hanggang paa.

Tsk!

Kaya niya akong patayin dahil lang sa babae na yan!

"Charlie kailan mo pa ako niloko? bakit ngayon pa?! sana noon mo pa ito ginawa!" Pasigaw kong sambit sa pagmumukha niya. Umiiyak na ako sa harap niya kaya 'yong mga tao dito ay nakatingin na sa amin.

"Dahil ayaw ko na sa'yo at pagod na ako!" sigaw niya rin upang mapasing-hap ako sa ibinigkas niya.

"Ano?....iiwan mo ako dahil pagod kana?bakit noong na pagod ba ako dati, iniwan ba kita, diba hindi?!!"Umiiyak kong sumbat sa kanya.

"You don't understand, I don't love you anymore! ginamit lang kita dahil sa pera. At isa pa itatak mo ito sa kokute mo walang pernaminteng tao lahat nagbabago, lahat aalis!!" Ang sakit hindi niya pala ako mahal.

Oo, tama siya na walang pernaminteng tao lahat nagbabago, lahat aalis pero sapat na ba 'yon para hiwalayan niya ako o di kaya iwan ako.

"Kaya kong ako sayo pwede ba umalis kana lang kasi sa simula palang pera lang talaga ang gusto ko!"He added while staring at me seriously.

Kaya sa sinabi niya ay tila hindi ako makapaniwala at dahilan para mapatakip ako sa aking bibig.

Hindi ko akalain na pera lang pala ang gusto niya kesa sa akin, pero pa'no na 'yong masayang ala-ala namin? kakalimutan lang ba niya o pagpapanggap lang 'yon lahat?

Kaya wala na akong nagawa kundi umalis sa pesting pagmumukha nila.

Siguro hindi ako deserve para sa kanya at hindi rin siya deserve sa pagmamahal ko sa kanya.

Nandito na ako sa amin habang pilit akong pinapatahan ni mama.

"Tahan na anak maaayos rin ang lahat mas mabuti pang tounan mo nalang ng pansin ang pag-aaral mo"aniya ni mama

"Okay, po ma... iyang sinasabi mo ay susundin ko nalang"medyo ngiti ko nang sabi at kinantahan niya pa ako ng( I'll be there)Song by:julie Anne San jose, at dahil sa kinanta ni mama ay lalo tuloy akong na iyak kasi 'yong tuno ng kanta ay napakalungkot.

Paano mo ako pinapangiti sa mga bagay na iyong ginagawa kung lahat ng 'yon ay pagpapanggap mo lang?

Maya maya pa ay nakaramdam ako ng bigat sa aking talukap bago pa ako matuluyan ng tulog ay hinalikan muna ako ni mama sa noo bago siya umalis.

___

"Oh!!Broo wattz upp kumusta na pala kayo ng girlfriend mo?"Natatawang tanong niya.

"Ayon hiniwalayan niya ako!"

"Ano! bakit dahil ba nalaman niya na may HIV ka?!"kapag ibinigkas niya ang tatlong letra na i'yon nalulungkot ako.

"Yes, but that's okay, I'm also about to disappear from this world."ani ko dahilan ng pagkalungkot nila.

"Sinabihan kita dati na huwag kang makikipag-talik kong sino sinong babae kaya nga lagi kitang sinabihan dahil yan rin ang sakit na ikinamamatay ng step father ko."Saad ni Ivan

Pero tumahimik lang ang ginawa ko at iniisip ang babaeng Mahal ko.

"Pasensya ka na kong hindi ko agad sinabi sayo Mahal ko"

Sa totoo lang hindi naman talaga ako nakikipagtalik kong sino sinong babae.

Pero nung na lasing ako dati ay nagising nalang ako na nakahubad
pero hindi ko alam kong sino ang babaeng 'yon.

Akala ko ang girlfriend ko 'yon kaso hindi eh. Dahil nang umaga na 'yon ay nakatanggap ako ng mensahe mula sa kanya 9:31pm kasi simula nung isend 'yon at umaga na nung mabasa ko.

Kaya ibang babae ang nakatalik ko.

Kaya 'yon ang inilabas ko para hindi mapahamak ang family ko at lalo na sa mga kaibigan ko.

Bigla nalang pumasok sa isip ko 'yong panahon na nangyari sa buhay ko..
At sa panahong 'yon ay doon na nagsimula ang bigat at sakit na dinadama ko.

FLASHBACK

Habang naglalakad ako sa daan ay nakaramdam ako na may sumusunod sakin pero benaliwala ko lang 'yon at pinagpatuloy hanggang sa nakarating ako sa madilim na kanto at nagulat nalang ako ng may tumakip sakin na panyo at do'n nawalan ako ng malay nagising nalang ako na walang ka ilaw-ilaw man lang.

"Bwiset! Sino bang tang-ina ang nag kidnap sa akin?!" sigaw ko dito sa loob ng abandonang bahay.

Nahinto ako sa kakasigaw ng may lumabas na isang matangkad na lalaki habang naka mask lang, pero tumawa lang ito na parang demonyo.

"At sino kana man?!ikaw ba ang may gawa nito?!" galit Kung sigaw sa kanya

He laughed.

Kaya sinabayan ko rin ito.

Baliw siya pero mas baliw pa ako sa kanya.

Dahil sa lakas kung pagtawa ay tumahimik siya at sinuntok ako.

"Bwahhhhahahahahaha pikon ka?"Saad ko pero akmang susuntukin pa niya ako pero agad akong umilag.

"Sino ka ba ha?! Bakit mo ito ginawa?!"galit ko nang sabi.

"Bakit hindi mo ba naalala?!" cold niyang tanong at galit na tumitingin sa'kin.

"Pa'no ko maalala kung hindi mo sasabihin.....YOU KNOW WHAT?!Hindi namn kita kilalala eh!. ahh...alam ko na galing ka sa Mars no..!!!"natatawang sabi ko
kaya lalong sumalubong ang kilay niya at naramdamn ko nalang na sinuntok niya na pala ako sh*t!! di ako naka ilag ah...akmang susuntukin ko na sana siya nang may limang lalaki na lumabas galing sa pinto at bigla akong iginaid at ilang beses rin nila akong linatigo kaya ramdam ko ang hapdi ng aking katawan.

Kaya 'yong isa sa kanila ay umalis..pero Yung apat ay patuloy parin sa pag latigo sakin at suntok.

Then maya-maya pa ay laki nalang ang pagtataka ko kung bat bumalik yong umalis kanina na may dalang kahon
kaya kaagad naman niya itong binuksan at may kinuha pero hindi ko gaano na aninag dahil na siguro sa dugo na damadaloy sa mukha ko at dahan-dahan naman siyang lumapit sa'kin at may tinurok na nakapag pahilo at nakapag pa walang gana sa'kin tapos may binulong.

"Itong itinurok ko sayo ay habang buhay mo na itong dadalhin at pwede rin itong ikakamatay mo "!bulong niya bago ako nawalan ng malay.

End of flashback

At 'yon nagising nalang ako sa hospital at nanlumo nalng ng sinabihan ako ng doctor na may HIV/AIDS ako kaya Walang alinlangan Kung sinabi sa mga kaibigan ko except sa pamilya ko ayaw ko Lang silang pag alalahin at para iwas gulo na rin.

Sayang nga ehh gusto ko na nga sana magpakasal sa girlfriend ko pero Hindi namn pwede dahil baka di namin inasan na may mangyari samin at mahawaan pa siya.
nung nalaman niya ang tungkol sa sakit ko ay nakipaghiwalay siya sakin .. kahit labag sa kalooban ko ay pinalaya ko nalang siya.

____
Pasensya na sa gramatiko