Chapter 22
NAKASUNOD lang si Kade sa kanya nang makalabas sila sa kwarto kung nasaan sina Ezecquiel. Pareho silang tahimik ni Kade, na never pang nangyari kapag silang dalawa ang magkasama.
He glance at Kade, nakapamulsa ito at deretso ang tingin. Mikael smirked and playfully bumped his shoulder.
"Tahimik mo?" Tanong niya sa kaibigan.
Kade look at him and sigh, "ikaw din naman. Kabado bente ba?" bahagya itong ngumisi sa kanya.
Mayabang siyang ngumisi kay Kade, "ako? Kakabahan? Kanino? Sa kapatid ni Ezecquiel na lampa?" umismid si Mikael.
Kade chuckled, "Ezecquiel loved to call her brother a weakling too. Sayo lagi ang pusta no'n kapag nanonood siya ng laban niyo."
"Do you... somehow... like my girlfriend?" Nag-aalanganan na tanong ni Mikael.
Kade stop walking and face him. Wala itong emosyon sa mukha niya na nagpakaba sa kanya. Hindi siya seloso pagdating sa mga kaibigan niya, he doesn't care if they touch his baby, talk to her and laugh with her. Pero ibang usapan na kapag may na develop ng feelings ang kaibigan niya.
"I was there whenever she's watching and admiring you from afar. I am always by her side whenever she'll get herself into trouble, so she can watched you race. Patay na patay sa 'yo si Eze." Kade said and sighed heavily.
Kumunot ang noo niya kay Kade, "tangina ka, deretsuhin mo nga ako!" sigaw niya rito.
"Bobo!" Malutong na sigaw ni Kade sa kanya, na may kasamang sapok sa ulo. Mikael glared at him. "I like someone else, and Eze? She's not my type."
"Totoo?" Naninigurado na tanong niya kay Kade.
The green monster inside him is slowly coming out.
"Gago, para mo akong kakainin ng buhay! Hindi nga! Eze is like a sister to me!" Kade shouted at him.
"Well, kaibigan kita. Kung sakali na magka gusto ka o nagka gusto ka sa girlfriend ko, ipapasagasa nalang kita kay Eze. Baka maawa pa sayo." He looked at Kade and smirked evily.
"Tarantado! My dick was solely standing for my dearest—"
Umangat ang kilay ni Mikael at ngumisi sa kaibagan, "you know that's forbidden." umiiling iling na sabi niya.
"I know..." bumuntong hininga si Kade. "Let's go, humanda ka na kay Esel."
"Did he saw my Ducati?" Kinakabahan na tanong niya kay Kade.
"Yes, and he's furious."
Napalunok siya sa sagot ni Kade.
Mikael can feel that his death is near. Lalo na nang papalit na sila sa exit ng building. Minsan na niyang nakitang galit si Esel, and that was when he learned about Angelyn's ex boyfriend. Hindi niya alam kung ano ang ginawa niya noon sa lalaki na 'yon, pero nakita nalang niya ang galit sa mukha nito. And he's scarier than him when he's mad.
Nang makalabas sila sa building. Agad na nahagilap ng mga mata niya ang kapatid ni Ezecquiel. Ciel Valldemor is looking at him, deadly. If looks could kill, nakahandusay na sana siya ngayon sa kinakatayuan niya.
"You!"
Mikael eyes widened when he saw Esel's pointing his finger on him. Agad siyang nagtago sa likuran ni Kade, pero wala 'yong silbi dahil agad na tumakbo papalayo si Kade at humalo sa iba nilang kaibigan.
"Bud?" alanganin siyang ngumiti kay Esel.
"If you're planning something like this again, isama mo akong tarantado ka! You think I won't get that stupid idea of yours?! You're fucking using my gift to you! At ginagamit mo lang ang regalo ko sa'yo kapag alam mong nasa gipit kang sitwasyon!" Mariin na sabi ni Esel sa kanya.
Nakapamaywang ito at sobrang talim ng tingin sa kanya. Mikael is like a lost kitten in front of a Lion. And that Lion is his friend, name Sebastian Louie.
"Just make sure you'll end this race safe." Esel said.
"I will." He smiled warmly at Esel.
Hinila siya nito papunta sa mga kaibigan nila na naka kumpol, ang iba sa mga ito, binobola na ang Mama niya. Mikael spent the time with his parents and friends, habang hindi pa nag-uumpisa ang laban nilang dalawa ni Ciel. Pasimple siyang napatingin sa gawi ng building na nilabasan nilang dalawa ni Kade. He hopes that his baby is not nervous just like a while ago.
"I don't mind if you lost, Son." Umismid siya sa Papa niya na mayabang ang ngisi sa kanya.
"You will disown me if I lost, Pa. What's your line again? You don't have a weakling and shitty son? Ahhh... we feel so loved!" He sarcastically said making his Father laugh at him.
"Mi hijo! Always wear your helmet, what about your gear?" Tanong ng Mama niya habang nakayakap ito sa Papa niya.
"Don't lose, Kuya." Mikel said and smiled a bit.
Miakel tapped his shoulder and smirk, "a Salazar will never lose. But if you do? We'll kick you out of our house."
Napatingin siya sa pamilya niya na nakangisi sa kanya.
"Wow, I feel so much motivated!" he said in thick sarcasm.
"Bud! Start na!" Sigaw sa kanya ni Kade.
He waved his hand to his family and walk towards his friends. Kanya kanyang tapik ang mga ito sa likod niya, kulang nalang ay sumubsob siya sa lupa dahil sa lakas ng hampas ng mga tarantado!
"Mikael!"
Tumigil siya sa paglalakad at lumingon kay Esel na tumatakbo palapit sa kanya.
"Magseselos si Shawn niyan! Hinahabol mo ako," pang-aasar niya rito.
Esel showed him his middle finger, "good luck. Be safe. This is the last time that I'll watch you race."
"Okay, ang importante manonood ka." He playfully winked and laugh.
"That's gross!" Esel hissed and shake his head.
"I love you too!" Sigaw niya rito at nag flying kiss pa.
He walked towards the starting line, nauna na sa kanya ang motor na gagamitin niya. Pasimple siyang tumingin sa gawi ni Ciel, nakasuot na ang helmet nito pero hindi pa nakababa ang salamin.
Mikael was wearing his gloves when Ciel spoke.
"Where's that fucking slut?"
Nagpantig ang tenga ni Mikael sa narinig pero pinilit niya na kumalma.
"Who? I don't know what you're talking about." Painosente niyang sagot dito.
He straddle his Ducati and fix his helmet.
"You'll pay dearly, Hunter. Isasama ko sa hukay mo ang walang kwentang Ezecquiel na 'yon."
Mikael gritted his teeth, but he manage to laugh sarcastically to Ciel. He bend down and rest his head on the handlebar, nakatingin kay Ciel.
"Beat me first," he mocked. "Masyado kang madaldal." He added and smirked smugly to him.
Umayos siya ng upo at deretso ang tingin sa daan. He smile when he saw his friends holding a banner with his name, napailing nalang siya nang makita ang design nito. It was a sky background with a stair, papuntang langit, may picture pa niya ito. He laughed softly.
Mikael face became emotionless the moment he heard the announcement, umakyat na ang isang lalaki na may hawak na revolver gun sa maliit na entablado at nag-umpisa nang magbilang. He smirked when the man pulled the trigger. A loud sound of gunshot filled the whole track. Kasabay nito ang maingay na motor ni Ciel.
Naiiling na pinaandar niya ang motor, tama lang ang bilis. Nang makita niya na malapit nang matapos ni Ciel ang first lap, he accelerated the speed of his motorcycle. He leaned forward and focus on the road. The Ducati Superleggera didn't failed his expectations. It was smooth and fast as fuck!
Nakikita ni Mikael si Ciel sa side mirror, a cold smirk stretched on his lips. Siguradong nanggigigil na ito sa kanya, it's broad daylight. At bago mag-umpisa kanina ang karera, na announced na na bawal gumamit ng kahit anong maaring makasakit sa kapwa racer. Of course, Ciel is nothing without his fucking gun, without his dirty tricks.
Ciel can be compared to a turtle. Hindi alam ni Mikael ang dahilan nito kung bakit pinili nito ang drag racing. And the obsession of Ciel to him was no good. No good at all.
"Last one." he uttered.
"Esel said if you lost, siya mismo ang maglilibing sa'yo." He stilled for a second when he heard Kade's voice. "Move your ass!" singhal nito.
Kaagad siyang natauhan at mas binilisan ang pagpaandar sa motorsiklo. Nawala na ang boses ni Kade. All he can hear was the sound of his motorcycle, nanliit ang mga mata niya nang mamataan na niya ang finished line, he wants to teased Ciel but chose not to. He pressed the break when he ended the race. Nabalot siya sa alikabok dahil sa ginawa niya.
Hinihingal na itinaas niya ang salamin ng Helmet niya at agad na hinagilap ng mata niya ang mga kaibigan at pamilya. If Ezecquiel's here, he'll probably run to her and kissed her lips. Mikael smiled widely at them, hindi na niya hinintay si Ciel na makarating sa finished line.
Bumaba siya sa motor at tumakbo papunta sa mga kaibigan niya. But before he can step, a loud gun shot filled his ears, his mind went blank when he can't feel his right arm. Mikael felt a force on his chest. Even in his head.
"Fuck!" he uttered under his breath.
Masyado siyang naging kampante na walang dala dala na baril si Ciel. He glance at his friends and his family, his mother is crying, he saw his friends running to him. He smiled genuinely.
Nanghihina na bumagsak siya sa sahig, hindi niya alam kung ilang bala ang tumama sa katawan niya but he feels so exhausted.
"Mikael! Mikael!" Hindi niya alam kung kaninong boses ang naririnig niya but the owner of the voice kept on slapping lightly his cheeks.
He wanted to open his eyes, pero hindi niya magawa.
"Faster! Make sure he'll live!"
Maya maya pa ay naramdaman niya na iniaangat ang katawan niya.
"Sigurado ka ba na hindi mo na kailangan pumunta ng Hospital?" He heard Caleb's voice.
"This is my fucking own ambulance, nandito na lahat ng kailangan ko para mabuhay ang kaibigan mo. All I need is a fucking privacy together with my nurses!" Said the unfamiliar voice.
"Geez, fucking weirdo. Sino ang matinong tao ang magpapa customize ng sasakyan at gagawing operating room?"
"Ako. Now if you'll excuse us you fucking Pediatrician!"
"Fucking psychopath."
He tuned down the two and rest. All he can think about now is his baby. Ezecquiel. Kung ano ang ginagawa nito ngayon. Is she safe? Is she still inside the room? He hope so.
A WHITE ceiling welcome her eyes. The toxic smell of Hospital filled his nostrils. Ezecquiel roamed her eyes around and saw Isabella walking back and forth while tapping her phone on her hand. Wala sina Shawn at Sakki na kasama niya kanina.
Isabella immediately come to her when she her awake, "oh God! Thank you!" Isabella exclaimed.
"S-si Mik-Mikael?" She asked and tried to sit pero agad siyang pinigilan ni Isabella.
"Mikael is now okay, two bullets hit his right arm so he need to use a arm sling. The Doctor said he'll be fine within 2 to 3 weeks, depends if he rest his arm properly. As for you, no life threatening activities, you need to rest, no sex, no stress." Mahabang sabi nito sa kanya.
"May I know why?" she asked but her idea might be correct.
"Congratulations! You are pregnant!" Isabella smiled and hug her carefully.
A lone tear escaped from her eyes, it was a tears of joy. Mikael is now safe and she's pregnant.
"I'm going to be a mother..."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top