DYLA sighed loudly causing Castiel and Laur look at his direction. He wanted to rest his mind, kaya nagpunta muna siya sa Lust community. Forgetting that the two idiots we're also here.

"Bud? Ayos ka lang?" tanong ni Laur sa kanya.

"Oo sana, kung wala lang kayo sa harapan ko." pabalang na sagot niya bago iniwan ang dalawa sa kusina ni Yves.

Wala si Yves ngayon kaya kanya kanyang hanap ng makakain ang dalawang sira ulo.

"Nakakasakit ka na ah!" ma dramang sigaw ni Laur sa kanya. Castiel was still busy finding food, kaya hindi ito nakikisali sa kabalbalan ni Laur.

Dylan smirked at him before raising his middle finger up. Yesterday, he told Frances that he wanted to know her first, pero siya naman itong nakatulog ulit. Nang magising siya, mahimbing na din ang tulog ng babae sa tabi niya. Napailing nalang si Dylan nang maalala ang posisyon nito kapag natutulog.

And the fact that he had a hard time jacking off his friend down there. Walang paki alam ang nene sa paligid nito kapag naka tulog na, damn she's wearing a short shorts pero kung maka buka ito ay wagas. Her lacy panty was showing and for goodness sake! He is a freaking man! Kung wala lang siyang kontrol sa sarili, at kung ibang lalaki lang ang kasama nito malamang ay may masama nang nangyari rito.

"Babae. Pupusta ako."

Dylan rolled his eyes.

"Why are you still here? Hindi ba aalis ka na?" walang ganang tanong niya.

"Hindi kita bibigyan ng pasalubong! Pero payong kaibigan, base narin sa mga experience ng kaibigan natin. 'Wag mo ng pigilan ang sarili mo. Unleash your demons, Dylan." tinapik ni Light ang balikat niya.

"What about your own demons?" nakangising tanong niya rito.

Light smirk playfully. Umakto ito na ginigilitan ang sariling leeg nito habang naglalakad papunta sa kusina ni Yves na ikinatawa niya. He shake his head and get his card and swipe it to the swiping machine.

He felt his phone beep.

Frances: Say hi!

Kumunot ang noo niya nang mag send ito ng picture at may katabi na isang lalaki. The guy yesterday.

Dylan: Why are you with him?

Frances: Jealous? Just kidding. He's my friend.

Dylan: Just a friend?

Nanliit ang mga nata niya habang tinitignan ang picture na sinend nito sa kanya sa Tele, finally, hindi lang ang tarantadong group chat nila ang laman ng Telegram App niya.

Dylan: No need to answer.

Frances: Just a friend, Dy.

Dylan: Dy?

Frances: Sabi ni Kiel short for Daddy 😂

Frances: Kidding, pinaiksi ko lang ang pangalan mo.

Dylan: I like the Daddy tho, papasa akong tatay mo.

He replied. Dylan is not joking, papasa talaga siyang tatay ng babae kapag pinagdikit silang dalawa. Frances is so thin while he looks masculine.

Frances: Sasabihin ko na talaga ang edad ko sayo kapag nagkita tayo!

Dylan: Bakit hindi pa ngayon?

Frances: Bye! I need to do something.

Itinago niya sa bulsa ang cellphone at naglakad papunta sa parking lot. For the first time in his life, nakaramdam siya ng sipag sa katawan. He drive his car towards her mother jewelry shop.

FRANCES played the pen with her fingers while checking the clothes that she ordered. Inililista niya kung tama ba ang na received at kung ilan ang kulang sa order niya at kung may mga mali ba para maisoli niya agad.

"Mamsh? Bakit ang dami nito?" tanong ni Kiel habang tinitignan ang mga damit na inaayos ng mga staff niya.

"Trip ko lang." sagot niya dito. "Mae, paki ipon lahat ng damit na natira last last week. Ipapa sale nalang natin para maubos na." utos niya sa isang staff niya.

"Sandra, ito yung list para sa pricing. Paki gawa nalang, thank you." inabot niya ang notebook na hawak sa isang staff.

"Mamsh Frances! Na compute ko na sales natin kahapon." nag thumbs up lang si Frances dito.

Tumabi si Kiel sa kanya. "Mamsh, bagay 'to sayo. Maglalaway ang Papa na bet na bet mo!" ngumiwi si Frances nang makita ang damit na hawak nito. It was a knitted dress.

"Mukha akong tomboy na napilitan mag dress kapag sinuot ko yan." she flatly said.

"Pwede naman dayain 'yang dede mo, Mamsh!"

"Gago!" pabiro niyang sinampal ang kaibigan.

Hindi na siya tinigilan ni Kiel at gustong gusto talaga nito na isuot sa kanya ang nakitang knitted dress, siya lang talaa itong todo tanggi. She's not a fan of fitted dress, malaki ang insecurities niya sa katawan. From her boobs down to her butt and legs. Kung titingin siya sa salamin, mukha talaga siyang bata kung hindi lang siya biniyayaan ng kaunting tangkad ni Lord.

Frances was considered a malnourished kid when she's in her Elementary days. Sobrang patpatin niya, palaging tampulan ng tukso na isang ubo nalang ay makakalas na ang mga buto niya sa katawan. Hindi niya makakalimutan ang mga panunukso ng mga kasama niya noon.

"Frances! Marami namang babae na nagsusuot ng ganito kahit walang laman ang dede ah?" pangungumbinsi sa kanya ni Kiel.

"Oo nga naman, Mamsh!" segunda ni Sandra.

"I don't have confidence to wear that kind of dress, Kiel. Tigilan mo na ako." tanggi niya rito.

High school and College was a tough battle for her. Doon siya sumubok na mag take ng kung ano-anong vitamins ang food supplement para lang magkalaman siya, and she even go to gym. Pero lahat ng effort niya parang wala lang, she didn't even gain weight. Kahit ilang timbang lang sana, kaya itinigil na niya 'yon. Her breast was considered flat just because she don't have a cleavage. Palaging 'yon ang napapansin sa kanya maliban sa katawan niyang pang bata.

Hindi ko naman kasi alam na required pala sa Pilipinas ang malaki at malaman ang dede.

"Alam ko na para lumaki yan!" bulong sa kanya ni Kiel.

Masama ang tingin niya kay Kiel pero lumapit pa rin siya sa kaibigan para makinig sa sasabihin nito.

"Ano?"

"Palamas mo kay Papsh Dylan!" he whispered.

Agad inabot ni Frances ang buhok ng kaibigan at sinabunutan ito. Kung pwede lang niyang iumpog sa pinakamalapit na pader ang ulo ng kaibigan niya, nagawa na niya!

"Bastos!"

After an hour spending inside their boutique, nakuha din nilang natapos ang sandamakmak na trabaho nila. Frances smiled and comb her shoulder length wavy hair. Nauna na si Kiel sa kanya dahil may date daw ito na kailangan siputin, kahit ang mga staff niya ay nauna nang umalis.

She open her phone. Wala sa sarili na napangiti siya nang makita na may notification ang Telegram App niya. She just installed this app for Dylan, and for her business sake too.

Dylan: Dinner with me?

Frances bit her lower lip. Hindi niya maiwasan ang mapangiti sa simpleng message ni Dylan. She felt something in her stomach, it's not that bad tho, it's ticklish. She's pale and almost white as paper, but for the first time. When she looked at herself in the mirror, her cheeks were flush pink. She's blushing over a simple message!

Frances: Where to?

Dylan: My friend restaurant.

Frances: Location?

Dylan: Just drag your ass out there. I'm outside.

Humaba ang leeg ni Frances kakasilip sa labas. May isang sasakyan na naka park doon, and she knows that it's not Kiel's car dahil umalis na ang kaibigan. Moments later, lumabas ang may ari ng sasakyan. Frances eyes widened and her lips parted. The man was none other than, Dylan.

Ang lakas ng dating nito dahil sa suot nitong dress shirt na tinernuhan ng faded na pantalon at isang mamahalin na sapatos. And Dylan will always be Dylan. Hindi mawawala ang mga alahas sa katawan niya. He was wearing a ring in his left hand, middle finger. May relo din ito at isang chain style na bracelet. And his necklace... kahit nasa malayo ay hindi maaaring magkamali ang mga mata ni Frances. It was the same necklace he gave to Grecxa!

Mabilis na nag-ayos si Frances. Nag lagay nalang siya ng pulbo sa mukha at kaunting liptint sa labi para naman magmukha siyang buhay.

"Argh! Paano kita ibababa nito?" inis na tanong siya sa roller gate na hindi niya abot!

"Need a hand?"

Frances stilled when she smell the manly scent of Dylan. Nakasimangot na humarap si Frances sa lalaki at tumango, he was smirking at her while shaking his head. Nang-aasar ang tingin nito.

"Tabi ka," he whispered huskily. Hindi agad nakagalaw si Frances. She wanted to move but her body won't let her. She heard Dylan chuckled and pinch her cheek playfully, para lang siyang manika na inilipat niya ng lugar.

Dylan was tall, kaya parang wala lang dito ang ginawang pag-abot sa roller gate at mabilis iyong binaba. Frances collected herself and get the pad lock in her bag together with the keys. She squatted down and lock the roller gate.

"Ikaw lang?" tipid na tanong ni Dylan. She nod her head.

"Nauna na sila. May kailangan pa kasi akong gawin sa loob kaya nagpaiwan ako." she explained.

"Call me next time. It's dangerous now a days, Frances."

Frances stared at the man. He was staring at her also using his piercing almond eyes.

"Don't you have work?" nagtatakang tanong ni Frances kay Dylan.

"I can live without working." he replied simply. Walang halong kayabangan sa boses nito. He's stating the fact.

"Sana all." bulong niya.

"Let's go? I'm hungry."

Hindi man lang hinintay ng lalaki na sumagot siya, basta nalang siya nito hinila at pinasakay sa sasakyan na dala dala nito. Frances was silent the whole ride so was he. Ayaw niya naman na dumaldal at baka maisipan nalang ni Dylan na itapon siya sa labas.

NANG makarating sila sa restaurant na sinasabi ni Dylan na pag-aari ng isa nitong kaibigan. Pinauna siya nito na pinaupo sa table na naka reserve para sa kanila. Dylan was nowhere to be found. Kaya pinagkasya nalang niya ang sarili sa pag pili ng pagkain.

"Excuse me, Miss. Here's your food for tonight." nabitawan niya ang hawak na menu.

Isa isang inilapag ang mga pinggan na may lamang iba't ibang putahe sa lamesa. Frances blinked twice, or maybe numerous times. Lahat ng sinerve nilang pagkain sa kanila ay wala sa menu.

"Hindi ba maling pagkain ang na serve niyo?" naiilang na tanong niya sa waiter na nasa gilid niya.

He smiled genuinely. "No, Miss. It's personally requested. At ang mismong may-ari po ng restaurant ang nagluto niyan." sagot nito bago siya umalis.

Hindi muna ginalaw ni Frances ang pagkain na nasa harapan niya. Hindi pa rin niya makita ang lalaki na nagdala sa kanya sa restaurant.

"Hi Miss, alone?"

Umangat ang tingin ni Frances sa lalaking umupo sa upuan kung saan dapat uupo ang kasama niyang si Dylan.

"No, I'm with someone." nakangiting sagot niya rito.

"Of course, I'm with you." mayabang na sagot nito sa kanya na may kasama pang pag kindat.

Ngumiwi si Frances. "No, that's not what I meant. May kasama talaga ako."

"Is it a he or she?" nakataas ang kilay na tanong nito sa kanya.

"It's a he."

"Well, the only 'He' that you are with is me." nakakalokong sagot nito sa kanya. Frances may be small and looks like a fragile porcelain doll, but many people forgot that she's a police officer sister. That means she knows a basic things to protect herself. His brother taught her to kick the man's gem.

"I don't want to be rude, Mister. Pero may kasama talaga ako... Can you leave? Peacefully?" nakangiting paki usap niya sa lalaki.

"I like you. What's your name?"

"Her name is out of your fucking business, Dela Cruz."

The man in front of him smirked evily. Umangat ang tingin niya kay Dylan na prenteng naka tukod ang mga kamay sa sandalan ng upuan na kinauupuan ng lalaki. She gulped when Dylan looked at her and smile. That kind of smile that can make her panty loose.

"Cortez! I didn't know na mahilig ka na rin pala sa bata?" tanong nito kay Dylan na may nang-uuyam na ngiti sa labi. 

Pakiramdam ni Frances ay namula ang pisngi niya pababa sa leeg, hanggang sa talampakan niya. Damn, napagkamalan na naman siyang bata!

"I am not a pedo like you, Dela Cruz. I'm surprised, wala ka pa sa kulungan." ngumisi si Dylan sa lalaki.

"What can I do? My Kid's loves their Daddy so much."

"Disgusting." Dylan spat. "Leave. Your spoiling our dinner." taboy nito.

"Wait, call me. I can satisfy you in many ways." bumaba ang tingin ni Frances sa calling card na inilapag nito sa lamesa.

Pinulot 'yon ni Dylan at pinunit sa mismong harapan ng lalaki. Dylan was smiling while doing that.

"She's not a Kid, Dela Cruz. Spare my baby from your bullshits. Go die and rot in hell."