Chapter 1

HINDI mapakali si Angelyn sa kinauupuan niya dahil sa nangyari kanina, she just literally punched the man's face! At ang malala pa ay boss pala ng tiyuhin niya. Now, her uncle is in a deep trouble! And it's because of her.

Pumunta nalang kaya ako doon para mag sorry?

Teka bakit ako magso-sorry?

Natural lang naman na umakto ako ng ganoon dahil sa ginawa niya! He's going to kiss me for goodness sake! O baka ganoon lang siya makipagkilala?

She's going insane! And it's all because of that man she met earlier, the famous model, Kyst Miller. Naiinis na ginulo ni Angelyn ang buhok niya at tinignan ang mga batang estudyante na ginagawa ang activity na pinapagawa niya. She's an Grade school Teacher, for almost 1 years now. Thank God! She survived her college days, kahit pa nga maaga siyang nagka-anak. Funny how fast the time passes by, her daughter will turn 4 next month.

"Teacher? I'm done na po." bumalik sa katinuan si Angelyn nang marinig ang isang tinig ng anghel na nasa harapan niya. This is why she love her job. She gets to see and interact with a lot of children.

"Good job, Myka!" she pat her student head. Ngumiti lang sakanya ang bata at bumalik na sa kinauupuan nito. She sigh and stood up.

Kaysa sa isipin niya ang ginawa niya kani kanina lang, aasikusahin nalang niya ang mga batang tinuturuan niya. Nilapitan niya ang mga bata at nakangiting tinuturuan ang mga ito kapag nalilito sa activity na pinapagawa niya. She was enjoying teaching the kid when she heard a knock.

"Ma'am Angel, need ng sub ni Ma'am Vilma sa Grade 3. May importante lang daw siyang aasikasuhin, hindi naman maiwan ang mga bata." Ma'am Krizzia said.

Krizzia is her friend since college, ka duo nito ang dalaga kapag may pinapagawang project ang mga professor nila. Angelyn was also thankful that she have Krizzia in her life, salamat sa dalaga hindi siya nahirapan na magbuntis sa anak niyang si Khaila.

"Ako na. May iiwan naman siguro na activity si Ma'am para hindi sila mag-ingay diba? Lilipat nalang ako maya maya sa room nila." nakangiting sagot niya sa matalik na kaibigan. Tumango lang sakanya si Krizzia at umalis na.

"That's great, baby. Keep it up." tinapik niya ng marahan ang pisngi ng bata at tsaka pinagtuunan ng pansin ang iba pa niyang estudyante. Naka paskil ang ngiti sa labi ni Angelyn habang isa isang tinuturuan ang mga bata, she suddenly miss her daughter.

Nagpaalam muna siya sa mga bata na lilipat lang sa kabilang classroom para mabigyan din ng pansin ang mga estudyante ni Ma'am Vilma, kilala na siya ng mga ito dahil madalas at siya talaga ang nagbabantay kapag may importanteng meeting na pinupuntahan ang adviser nila.

"Ma'am? Wala po yung baby niyo?" tanong ng isang bata. Angelyn smiled and shake his head, kilala na si Khaila sa paaralan na pinapasukan niya dahil palaging niya itong sinasama. Lalo na kapag wala siyang mapag-iiwanan sa anak.

"Nasa Uncle ko siya ngayon, miss mo na ang anak ko?" biro niya sa bata. The kid nod his head and brushed his hair using his tiny fingers.

"Opo."

"Dadalhin ko ang anak ko next time. Sa ngayon," umayos siya ng tayo. "Stop running. Sit down please!" mahinahon niyang sigaw. Agad tumingin sakanya ang mga bata, isang ngiti lang ang ibinigay ni Angelyn at mabilis na umupo ang dalawa sa designated seat nila.

"May iniwan ang Teacher niyo na activity, para sa susunod na subject niyo. Kapag may hindi kayo naiintindihan, tawagin niyo lang ako sa room ko okay? At makakaasa ba ako na hindi kayo mag-iingay? May mga nagkaklase sa kabilang room. Behave okay?" paala niya sa mga bata.

"Yes, Ma'am!" they chanted. She smiled and grab a chalk and write the activity they will answer.

"Walang mag-aaway ha? Yung bilin ko sainyo huwag kakalimutan." paalala niya ulit bago iwanan ang mga ito at bumalik na sa sariling room.

Angelyn stretched out his arms and massage her shoulder. Napatalon si Angel ng may kamay na dumapo sa balikat niya at bahagya itong pumisil, she was about to punch the person behind her when she saw the Principal of the school.

"Sorry," nagkamot ito ng ulo at nakangising tumingin sakanya. "Nagulat ba kita?" he placed his hand on his waist.

"Pasensya na, Sir. Muntik na ho kitang masuntok." nakangiwing sabi niya.

"Oh? Wala yata ang anak mo? Walang maliit na nakasunod sayo." pansin ng lalaki habang tumatawa.

Angelyn force herself to smile. "Naiwan po kasi sa Uncle ko." sagot nalang niya. Nagliwanag ang mukha nang binatilyo nilang Principal dahil sa narinig.

"Kung ganoon... Can I invite you to my place later? Let's have dinner?" kumunot ang noo ni Angelyn sa paanyaya ng binata.

Tinignan niya ang Principal nila. George was the School Principal since she started working, mabait naman ito at magaan ka trabaho. Ayon nga lang, sa loob ng mahigit isang taon na nagtuturo siya dito, hindi na siya nilulubayan ng binata. Yes, he's smart and all but there's one thing he doesn't like about him aside from the idea that 'He is a Man'. Pakiramdam kasi ni Angelyn ay ayaw ni George sa anak niya. George was just going to ask him for Lunch or Dinner if her daughter is not around. Katulad nalang ngayon.

"Susunduin ko po ang anak ko, and... I have a lot of things to do. Kailangan ko din asikasuhin ang anak ko..." she was hoping that George will offer her something... Katulad nalang ng samahan siya nito at sunduin ang anak niya at isama itong mag dinner.

"Okay, I understand. Maybe next time, kapag wala na si liit. Quality time with me?" he said. Angelyn urge a smile and calm herself so she won't rolled her eyes. Principal parin siya, mataas sakanya.

Hindi nalang niya pinansin ang lalaki at ibunuhos nalang ang atensyon sa mga bata. Palipat lipat siya ng room dahil panay ang tawag ng mga bata sa kabila, tapos ay babalik naman sa room niya. Masakit na ang paa niya kakalakad pero hindi na niya 'yon inalintana. It's part of her job. Her profession. And she loves doing it, so it's fine.

"Nakita kita kanina, kausap mo si buntis." labas sa ilong na sabi ni Krizzia. Angelyn bit her lower lip to stop herself from laughing. Krizzia called Sir.George buntis.

"Stop calling him, Buntis!" suway ko sakanya. "Kapag ikaw narinig ng mga ibang Teacher, isusumbong ka ng mga yon sige!"

"Edi magsumbong sila. E sa totoo naman! Nagtataka nga ako sayo bakit pinayagan mong manligaw ang isang 'yon! Oh wait?! Hindi ka nga pala mahilig sa ma-muscle na lalaki!" Her friend, Krizzia faked a shock expression. She look flatly at her friend.

Idinuro niya ang kaibigan gamit ang hawak na tinidor, "Unlike you, I don't appreciate physical appearance that much. Mas prefer ko ang ugali."

Krizzia scoffed, "Ugali? Huwag mo akong ululin Angelyn!" singhal nito sakanya.

"Lower down your voice! Goodness! May mga estudyante na kasama natin kumakain dito sa canteen at isa pa! Bata ang mga yan!" singhal niya pabalik.

Bumuntong hininga ang kaibigan niya at umayos ng upo tsaka siya tinitigan.

"Ano?" tanong niya dahil nakakailang ang titig ni Krizzia.

"May balak kabang sagutin ang matangkad, hindi kaaya ayang pagmumukha at mukhang walong buwan na buntis na Principal na 'yon? Umamin ka sa akin, Angelyn!"

Napangiwi si Angelyn sa sinabi ng kaibigan.

"Krizzia, masyado ka naman yatang judgmental? Sobra sobrang panlalait na ng kapwa ang ginagawa mo." mahinahon na pangaral niya habang pinaglalaruan ang bote ng mineral water.

Krizzia just rolled her eyes at her, "dine-describe ko lang naman siya, and who cares? Totoo naman ang sinasabi ko ah?" depensa nito sa sarili. Napailing iling nalang si Angelyn, wala na talagang tyansa ang kaibigan niyang laitera.

"Kahit na! Hindi pa rin naman tama."

Tinaasan siya ng kilay ni Krizzia at nakakalokong ngumiti sakanya. "Yieee, sabihin mo na. Ako lang 'to, Oh! Sabihin mo na totoo naman ang sinasabi ko. I'm sure saulo mo na ang mukha ni Sir, lagi ba naman magpakita sayo." matabang na sabi ni Krizzia.

"Oo na, totoo na pero—" her friend cut her off.

"See?!" Krizzia exclaimed and clapped her hands. "Isang puntos para kay Krizzia!"

Angelyn can't help but to smile, her friend is a crazy person. Krizzia is the type of friend that will do anything for you to make you laugh ang lighten up the mood. Hindi nga lang pwedeng gagalitin dahil sandamakmak na mura at lait ang lalabas sa bibig nito.

"Nasaan pala ang magandang anak mo? Alam mo ang swerte mo parin!" Krizzia pouted while fixing her lunch box.

"I am." Angelyn said with a matter of fact tone.

"Alam mo bakit?" tanong ulit ni Krizzia.

"Kasi bibo ang anak ko at mahal na mahal niya ako."

Hinimas ni Krizzia ang baba nito at tumango tango, "Isa na din 'yon. Pero maswerte ka talaga kasi ni isang ugali or mukha nung tarantadong nakabuntis sayo, walang nakuha ang anak mo!" she hissed.

"Enough with that, may pasok pa tayo diba?" pag-iiba ng topic ni Angelyn. Hindi siya kumportable na pag-usapan ang ex partner niya, she doesn't want to remember his scumbag ex.

"Oo nga pala! Halika na, alamin mo na din kung saan natin Susunduin ang pamangkin ko okay?!" tumango nalang si Angelyn sa kaibigan.

HINDI mapigilan ni Kyst ang mapangiwi sa t'wing sisilay ang ngiti sa labi niya. That woman punch is no joke! Ito ang unang beses na hinayaan niyang may sumuntok sa pagmumukha niya. Normally, Kyst will get back to the person who hit his face. But since it's a pretty lady, he decided not to. He lost his shit when saw the face of the woman a while ago, she really looks like his wife. But that's it. He knew that's not his wife.

"Pasensya ka na talaga sa pamangkin ko ah? Kung bakit ka na man kasi aaktong hahalikan mo siya?!"

He looked up at his manager with no expression in his face. Hindi niya alam kung humihingi ba talaga ito ng pasensya sakanya o sinisisi siya. He messed his hair and massage his jaw.

"I was just going to wipe the dirt on her face!" dahilan niya. But he knew it's not that. Damn! He wants to devour that lady's lips!

"E bakit kailangan mo pang ilapit ang mukha mo?"

"I just want to." he answered. Tumaas ang kilay ng manager niya.

"Edi deserve mo nga yung suntok!" Mabel rolled his eyes and crossed his arms.

Sasagot pa sana siya ng lumapit sakanya ang bata at isiniksik ang sarili sa pagitan ng mga hita niya at pilit na inaangat ang sarili. Kyst chuckled and gently get the little girl and placed her on his lap. They're now on his condo unit, nagpumilit ang manager niya dito na muna sila magpalipas ng oras habang hinihintay ang nanay ng bata at para daw mabantayan din siya. His manager knew that he can't rest when he's alone inside his condo.

"Gusto po kita..." the little girl mumble. A smile stretched out in his lips.

"Really? Why'd you like me?" yumuko siya ng kaunti para masilip ang mukha ng bata, namumula ang magkabilang pisngi nito at nilalaro ang maliliit niyang daliri. So cute.

"Kasi... Handsome kapo. Sabi po kasi ni Tita Krizzia, when I saw handsome man po. I should pair it with mamu." kuminang ang mga mata ng bata ng makita ang mukha niya. He laugh heartily.

"Yeah, pair me with your mamu." he whispered. 

"Gagamitin mo pa ang bata sa pambababae mo. Huwag ang pamangkin ko, alergic sa gwapo 'yon. Ang tipo non sa lalaki, yung pangit." singit ng manager niya.

"Really? Unique naman niya." he said and caressed the hair of this young lady sitting comfortably on his lap.

They were conversing happily, masyadong nakaka engganyo kausap ang bata na nasa kandungan niya at nakalimutan nang magpahinga. Well, he can rest on his house later. He was talking animatedly with the kid when they heard a loud knock.

"Mamu mo na siguro, halikana Aila." sumiksik ang bata sa katawan niya nang akmang kukuhanin na ito ng manager niya.

"Ako na ang magbibigay." prisinta niya. Wala ng nagawa ang manager niya at hinayaan nalang ang mga ito. Besides, the young lady was clinging on his neck, ayaw bumitaw sakanya. Kyst felt there's something tug his heart.

Mabel open the door, bumulaga sa kanila ang dalawang babae na naka pang teacher na uniform. Kyst side lips rosed up when he saw how sexy the woman is, perfect curves, round boobs and oh round butt.

"Ang anak ko." masungit na sabi nito. Kyst handed the kid to her, ang kaso nga lang. Nang maibigay na niya ang bata sa nanay bigla nalang itong pumalahaw ng iyak. Hindi alam ng nanay ang gagawin kung paano patahanin ang anak, even the lady with her didn't know how to make the kid stop.

"Hey, stop crying..." masuyong sabi niya sa bata.

"When will I see you po ulit?" she asked sobbing.

Kyst smirked. "We'll see each other again. Promise."

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top