Chapter 8

SHE WAS SHOCKED. Hindi siya makapaniwala na may gusto sa kanya si Castiel! She wanted to asked why? Bakit siya nito nagustuhan? Gayon na wala naman kagusto gusto sa kanya. But when she's about to speak, Castiel left, again she was surprised.

Hindi na siya nakapag focus sa trabaho niya pagkatapos noon, even her friends were asking what happened after Castiel feed her. Devi didn't speak. She just let them bombered her with questions, kapagkuwan ay nagsawa din ang mga ito kakatanong dahil wala naman silang nakukuhang sagot.

Natulala na lang si Devi sa laptop at Ipad na nasa harapan niya. She can't even lift her hands to design the project that's been stressing her for a while now.

"Huy! Ano? Pinakain ka lang natulala ka na dyan?!" Singhal sa kanya ni Imara at bahagya pa siyang tinampal sa balikat.

She glance at her over her shoulder and pout her lips. "Umalis na ba siya?" Devi asked.

"Tanga ka ba? Malamang! Kanina pa 'yon nakaalis!" Singhal nito sa kanya at bahagya siya nitong binatukan. Siguro ay banas na banas na ito sa kanya.

"May sinabi ba sa inyo?" She asked again.

Kumunot ang noo ni Imara sa kanya. "Oo, ang sabi niya. Please take care of you daw kasi may pupuntahan siya at hindi ka niya masusundo. At dahil masunurin kaming bata, sasabay ka sa amin mamaya mag out, iwan mo ang trabaho mo dito at magpahinga ka sa bahay! Tignan mo ang mga mata mo, pulang pula na!" Parang nanay si Imara habang sinesermonan siya.

She sighed and her shoulder fell.

Remembering his confession a while ago made Devi's think. Hindi lang pala siya ang naghuhukay.

Nang uwian na, hinila siya ni Imara at para mag out na. Ito pa ang nag off sa laptop at nagligpit ng mga gamit niya, hinintay din sila nina July sa labas ng office. They didn't even clean their office and just left.

Devi felt something was missing, kahit kasama niya ang mga kaibigan niya. Her mind was wandering somewhere. No, she was actually thinking of someone and surprisingly, she's missing that someone's presence.

"Sasakay nalang ako ng taxi, mag-iingat kayo ah!" Aniya sa mga kaibigan nang makalabas sila sa building.

"Deretso uwi, Devi!" Habol sa kanya ni Imara habang kumakaway.

She just smiled. As if naman may pupuntahan pa siyang ibang lugar. Devi wasn't sure how she got home safe and sound. But she was thankful.

When she open her unit agad dumapo ang mga mata niya sa sofa kung saan madalas umupo si Castiel kapag sinusundo siya nito at kapag hinahatid siya pauwi. Ever since Castiel offered to take her home,  naging routine na nila 'yon.

Pabagsak siyang umupo sa sofa at pinaglaruan ang mga daliri niya. Kung bakit ba naman kasi natulala kanina?!

She heavily sighed and forced her self to move her ass, nangyari na e. Hindi naman niya maibabalik ang oras. Tamad siyang tumayo at nagpunta sa kusina, nagpakulo siya ng tubig at kumuha ng isang cup noodles sa cupboard.

Devi didn't bother to make a coffee for tonight. She had enough. Baka hindi siya lalo makatulog at magmukhang zombie siya kinabukasan. Nang kumulo na ang tubig, nilamnan niya lang ang cup noodles at pinatungan ng pinggan.

"If he's here, I'm sure he'll order a healthy food for us." She mumbled while removing her clothes one by one.

Wala naman tao maliban sa kanya. She's free to do anything she wanted. Like what she usually do when Castiel's not visiting her. And remembering Castiel means remembering too that she open the door widely without wearing a bra and a damn shorts!

Napailing nalang si Devi sa kabaliwan na naiisip niya. She washed herself and eat her noodles after. Hindi na din siya nag-abala na buksan ang iPad niya para ituloy ang trabaho niya kanina.

"Hope I'll see him again tomorrow," she mumbled and let herself fell asleep.

The next morning, Devi woke up because of her alarm clock and not because of that someone knocking on her door loudly and pressing her door bell like it was a freaking toy to play.

She heavily sighed early in the morning, she didn't bother to make herself a cup of coffee like she usually do, she just proceed to her bathroom and took a quick shower. Devi tied her hair into a messy bun, not caring if there's a lot of hair strands falling.

"Maybe he didn't came home last night?" She asked herself while making sure her door qas was lock. Napakamot siya sa batok. "Maybe, he'll stop picking and dropping me off to work." Pag-ooverthink pa niya.

Devi gasped and her hand automatically land on her chest. Muntik na siyang maatake sa gulat nang makita niya si Castiel na nasa tabi niya. His right hand was placed against the wall and his left hand was resting on his knee, nakayuko ito at parang hinihingal pa. Devi blinked her eyes and her nose smells a not so good smell, so she pinched her nose using her thumb and forefinger.

"I know, I smell bad." Castiel said and chuckled. Huminga ito nang malalim bago umayos ng tayo. "Ang aga mo ngayon," puna nito sa kanya.

Devi nod her head and removed her fingers on her nose. "Akala ko kasi wala ka, ayaw ko naman ma late... Tsaka, bakit ganyan ang amoy mo? Hindi ka ba naligo after mo uminom?" Nagtatakang tanong niya rito.

Castiel chuckled and shake her head. Ginulo pa nito ang natural na na magulo nitong buhok. Her eyes fixated on his face, he's handsome okay? But his smells was really off and it makes her wants to puke.

"I'm going to shower first, can you wait for me? Sabay na tayo. Maaga pa naman." He said while smiling at her.

Napalunok si Devi tsaka dahan dahan na tumango. Castiel lead the way towards the elevator, tahimik lang silang dalawa hanggang sa makarating sila sa floor ng unit nito. Castiel's unit was a cozy and minimalist, typical design if you're a man. Black and grey. His wall looks so plain, wala man lang kahit anong painting na naka display. Sa sala nito, may maliit na coffee table, sofa set at maliit na table sa may dulo.

"Feel at home, nag kape ka na ba? Andoon lang ang kusina ko, may mga 3in1 ako na coffee powder but if you like brewed coffee, meron din naman. Sa kwarto lang ako." Castiel said and pointed his kitchenette before walking to his room.

Devi was curious, kaya lumapit siya sa maliit na lamesang nasa dulo. There's a 4 small size picture frame. Dahan dahan na kinuha ni Devi ang isang picture frame, all in all there's a 15 boys and one lady, karga ito ng isang lalaki habang nakangiti lang ang ibang kasama ni Castiel. The second one, nadagdagan na ang mga babae at ganoon din sa pangatlo at pang-apat. From one woman to nine women. They all look so happy.

Ibinalik ni Devi ang mga picture frame atsaka siya nakialam sa kusina ni Castiel. She open the fridge and look if there's something to eat, pero ang nakita niya lang ay isang kahon na gatas at kahon kahon na cereals sa cupboard, kasama na ang 3in1 coffee powder na sinasabi kanina ni Castiel.

She's hungry because she only ate a cup noodles last night. Dinamihan niya ang cereals at nilagyan nang kaunting gatas, she's praying na hindi sumakit ang tiyan niya dahil hindi naman talaga siya umiinom ng gatas!

Nakakalahati na niya ang kinakain nang pumasok sa kusina si Castiel, he stared at her for almost a minute then his gazed dropped off at the cereals she's eating.

"Ahm, pinakealaman ko na. Nagugutom na kasi ako." Nahihiyang sabi niya rito.

"It's fine, Light won't mind." He answered and smile at her. He walk towards the cupboard and grab a instant coffee.

Devi dropped the spoon when she felt that she's already full. Isa na naman katangahan ang nagawa niya nag-uumpisa pa lang ang araw! Gusto niyang kaltukan ang sarili at sermunan ang tiyan niya, gutom siya kanina pagkatapos ay bigla nalang nabusog nang dumating si Castiel!

"Ayaw mo na?" Castiel asked and sit in front of her. Nahihiya siyang tumango kay Castiel, ni hindi na makatingin.

It was their boss food yet she didn't finished it!

"Akin na, ako na uubos." Castiel said and grab the bowl. Agad siyang napalingon kay Castiel na mabilis na kinakain ang cereal na tira niya, kaunti lang naman na 'yon.

Kumalabog ang dibdib ni Devi nang tumingin sa kanya si Castiel. Nakataas ang mga kilay nito na para bang tinatanong kung bakit siya nakatingin rito. She inhaled a large amount of air and calm her heart, wala pa siyang nauumpisahan, nauunahan na siya ng kaba. She simply looked at her wrist watch, bad timing pero sisige na siya.

"You want to say something?" Castiel asked and smiled at her again.

"Please don't smile at me first," pabulong niyang suway rito. Bahagyang tumawa si Castiel at kinagat ang pang-ibabang labi para pigilan ang sarili nito na ngumiti sa kanya. He nod his head, urging her to talk.

"Go on, little bee. Hindi ko kayang pigilan nang matagal ang sarili ko na hindi ngumiti habang nakatitig sa'yo." Untag sa kanya ni Castiel.

Agad namula ang magkabilang pisngi niya dahil sa sinabi nito, at the same time ay kumunot ang noo dahil sa tinawag nito sa kanya. Little bee?

"Yesterday," bulong niya saka siya nag iwas nang tingin kay Castiel.

"Hmm? What about yesterday?" He asked casually, like he didn't confess and offer her to marry him and be his wife!

"Bakit parang wala lang sayo?" Naiinis na tanong niya rito.

UMAWANG ANG labi ni Castiel nang biglang nag-iba ang expression ng mukha ni Devi. She was too shy that she blushed hard earlier and now she's pissed at him. He wanted to chuckle because of her sudden mood change. Her mood switched real quick.

When she asked him about yesterday, biglang lumakas ang tibok ng puso niya. His hand was even shaking and sweating because of nervousness. He tried to act cool in front of her but in fact, malapit na siyang himatayin.

"What do you mean parang wala lang?" Marahan na tanong niya rito, he didn't bother to sipped on his coffee. Baka 'yon ang ikamatay niya kapag nagsalita si Devi.

"You, you're smiling at me. You even let me in inside your unit, you let me ate the cereals even its not yours! Tapos ay isasabay mo pa ako papasok. I'm confused, hindi ba dapat umiiwas ka na sa akin ngayon at maghahanap ng ibang babae?" Halos hindi na marinig ni Castiel ang huling sinabi ni Devi dahil pahina na ng pahina ang boses nito.

He put his tongue on his cheek and lick his lower lip after. He leaned on the table and looked at her, hindi niya pinansin ang pang-huling sinabi nito sa kanya.

"'Yon ba ang gusto mong gawin ko?" He asked. He can't even hide the bitterness dripping on his voice. Hell, he was hurt but that's the truth.

If his prospect says no, he'll find another woman who's willing to warm his bed, hell he wasn't even trying to find dahil ang mga ito na ang kusang lumalapit sa kanya.

"No..."

Pumikit nang mariin si Castiel nang marinig ang boses ni Devi. Jesus Christ! Nakahinga siya nang maluwag sa sagot nito.

"Yeah, I won't do that anyways. Look, I am being serious here Liam Devora. I'm not playing games with you, I'm not playing with fire dahil alam kong sa huli ako lang din ang matutusta." He frustratedly said. "I like you, no scratch that, this may sound cliche to you but I think I'm falling."

Castiel's jaw tightened.

"I'm willing to fall into the depths of hell just so I can be with you, Devi."

Umangat ang tingin ni Devi sa kanya at nagtataka siyang tinignan. "Bakit sa hell?" She asked that made Castiel chuckled.

They're having a serious conversation here and his little bee was asking him why the heck did he choose to fall in hell.

"I believe in God, but I don't think he'll accept a demon with 3 to 4 horns." He answered sarcastically.

Muntik nang atakihin sa puso si Castiel nang tumayo si Devi at lumapit sa kanya, she even cupped his face.

"Then, I'll follow you. Let's fall together." She whispered and leaned forward to kiss him.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top