Chapter 2
PATONG PATONG na katangahan ang nagawa ni Devi sa buong araw na nagta-trabaho siya. Morning, she accidentally poured a hot coffee on someone's body, and it turns out na 'yong maingay na Head engineer pala ang natapunan niya. Good thing, he didn't get angry at her. Nag offer pa ito na ihatid siya para makauwi ng matiwasay.
She's shy and awkward around him, kaya tumahimik nalang siya buong biyahe. Devi will only talk if he asked him the direction towards her home. Pero dahil tanga at tanga siya, nakalimutan niya ang salamin kung saan sa loob ng unit niya. Wala siyang nakikita ngayon kundi malabong daan!
She sighed heavily. "Ahm, alam mo ba ang Ramirez Condominium?" Devi asked.
Ramirez Condominium was famous because of the owner. She heard that he's a FBI agent, nagtataka tuloy siya kung paano nito naipagsasabay 'yon.
"Yes. Doon ka ba? Anong floor?" Sunod sunod na tanong nito.
Devi heard and talk to different men. She's thankful that she's inside his car and seating, if not, hindi niya alam kung saan siya kakapit. Nakakapanlambot ng tuhod ang malalim na boses nito.
Lumingon si Devi sa gawi ng lalaki. She can't see his face that much, but she just found herself enjoying glancing at him from time to time.
"Sa 25th." Maiksing sagot niya sa lalaki.
Kakalipat niya pa lang. After years of working she finally bought a home for herself, she's tired living with her family. It's suffocating. She loves her niece and nephews, pero hindi na niya matiis na kasama sa iisang bahay ang Tito niya.
"Nice. I'm also living there, top floor." Narinig niyang bulong nito. "Matagal ka na bang nagta-trabaho sa kumpanya?" He asked.
Pinaglaruan ni Devi ang mga daliri. "Going two, alam ko na ang susunod mo na sasabihin or itatanong." She chuckled softly.
"What is it?" He sounds amused.
"Bakit hindi mo ako nakikita? Bakit ngayon mo lang ako napansin?" She stated and pursed her lips. Tipikal na tanong ng mga lalaking nakakausap niya sa loob ng company.
"How'd you know that?" He asked.
"Lagi kasing tinatanong sa akin 'yan. Kapwa engineer mo din." Devi scratch her nape. It was her mannerisms when she's being shy again, hindi niya alam kung bakit hanggang ngayon dala dala niya pa rin 'yon.
"Oh well, yeah. You're right. But I have a answer to that questions," he chuckled sexily. Lumingon agad si Devi sa gawi nito. "I didn't get a chance to see you everyday because I'm busy, I'm always outside the company. Visiting the construction sites and doing errands in behalf of our bosses."
"Ang busy mo naman palang tao. Buti buhay ka pa?" She playfully asked him. Devi won't survived a day if she was him. Tatanga tanga siya sa lahat ng gawain, ang tanging gawain na magaling siya ay ang trabaho niya lang. Interior designing.
She heard Castiel chuckled. "Matagal daw kasi mamatay kapag Gwapo."
"Mali naman 'yan e! It's 'Masamang damo, mahirap mamatay'? Right?" Natatawang tanong niya rito.
This was the very first time that she's comfortable with a man. Well, Castiel emits a very comfortable vibes. He's fun to be with kahit na kakakilala palang halos nilang dalawa. No wonder, his underlings were so close to him. Parang tropa niya lang ang mga ito kung kausapin, maliban sa mga may edad na na engineer.
"No, it's 'Kapag gwapo, mahirap mamatay'. Sa akin 'yon. Gawa ko 'yan." Pagpipilit nito sa kanya. Naiiling na tumawa si Devi sa kalokohan nito.
"Whatever you say, Head Engineer." Pilya niya itong inirapan.
"You can call me, Castiel. Iel or whatever you like, hindi naman kita kleyente para tawagan ako ng pormal na pormal." Pagrereklamo nito sa kanya.
Devi cleared her throat, "okay! Cash!"
"Cash? You mean bills? Why are you suddenly asking for Cash?" Devi can't clearly see his face, maliban nalang kung lalapitan niya talaga ito. So, she's relying on the tone of his voice. At base sa pagkakarinig niya sa tono nito. He's confused.
She laughed heartily and even slapped her own lap. This guy! Really!?
"Hey! Why are you laughing? I'm asking here. Do you need money? I won't mind. I can withdraw money anytime." He said seriously.
"Goodness! I'm not asking for money. That was supposed to be my nickname to you but... Nevermind. I'll call you by your name. Castiel is better than Cash." Devi chuckled.
May pagka slow din pala minsan ang lalaki. Akala niya siya lang.
"We're here. Hatid na kita sa floor mo, baka madapa ka e." He chuckled.
Lumabi lang si Devi sa lalaki at tumango nalang. May point din naman ito, next time talaga itatali na niya sa leeg nito ang salamin para hindi makalimutan kung saan saan. Her doctor recommended using eye contacts pero umayaw siya. Katulad nga ng sinabi niya, tatanga tanga siya sa ibang bagay.
Baka makalimutan pa niya at nakatulog. Ang ending, hindi na malabo ang mata niya. Bulag na.
Castiel was beside her while they're walking, hanggang sa makarating sila sa tapat mismo ng unit niya. She wanted to asked Castiel to get inside but her unit was still in chaos. Para itong dinaanan ng bagyo dahil kakalipat pa nga lang niya. She doesn't have enough time to clean yesterday.
"I'm sorry, makalat pa kasi sa loob."
Castiel nod his head. "It's fine. Go inside, make sure to wear your eye glasses if you're going out." Paalala nito sa kanya na parang sobrang tagal na nilang magkakilala. He's sweet.
"Castiel? Saang floor ka nga ulit?" She called him and asked immediately when he's about to leave.
She didn't wait long because he answered her that fast. "Top floor. Left wing, 2nd door." Putol putol na sagot nito sa kanya.
"Mayaman." She uttered under her breath. Devi smiled at her tightly and waved her hands cutely to him. "Thanks Castiel!" She beamed.
"You're welcome."
HALOS halughugin ni Devi ang buong unit niya para lang mahanap ang salamin niya. She smiled and inhaled a large amount of air when her vision started to get bright. Maliwanag na sa araw ang paningin niya!
She started cleaning the whole unit, hindi na siya nag-abala na magpalit pa ng damit. Madudumihan din naman. She feels lazy, pero hindi na niya matagalan ang mga pakalat kalat na kahon kahon kung saan. Isa pa, nakakahiya naman kung may bisita siyang darating.
While sweeping, the name of a certain man popped up on her head. Castiel Gonzales. He's kind and didn't take advantage of her. And she's thankful that she came home alive and kicking. Pogi points sana kung hindi lang mayaman.
She's been day dreaming about a man who can love her despite of her flaws, ang nasa imagination niya gwapo pa rin ito kahit hindi ito ganoon kayaman, matalino, makisig ang katawan, at...
Devi stop.
"A man that I'm out of his league." She sighed and continue cleaning para mawala sa utak niya ang pinag-iisip niya kani kanina lang.
Ang taas ng standard niya sa lalaki. Paano kung ang magugustuhan niyang lalaki mataas din ang standard pagdating sa babae? Edi olats na siya non? Ganda lang naman ang kaya niyang iambag sa magiging lahi nilang dalawa.
Madaling araw na nang matapos siya sa paglilinis. Inipon niya lahat ng kalat sa garbage bags. After that, she just washed her body and wear something comfortable. Dahil mag-isa nalang siya sa bahay magagawa na niya ang gusto niya.
She wanted to sleep before only wearing a tee shirt and panty. Pero hindi niya magawa, gawa nga ng may kasama sila sa bahay kahit na may kanya kanya silang mga kwarto.
She set her alarm clock, pero hindi 'yon ang gumising sa kanya kinabukasan. Kada unit ay may kanya kanyang door bell at 'yon ang gumising sa kanya. She took her phone and open it to see the time. Nang makitang alas sais pa lang ipinikit ulit niya ang mga mata.
Pero agad din na napabalikwas ng gising dahil sa ingay ng door bell niya. Without putting her eye glasses on and without fixing herself, lumabas na siya sa kwarto at nangangapa na dumeretso sa pintuan at binuksan 'yon.
"What?!" She hissed.
Nakarinig siya ng pagtikhim, kasunod ay ang boses ni Castiel.
"Can you ahm... Put a brassiere? I can see your beautiful breast from here."
Agad niyang tinakpan ang dibdib niya gamit ang magkabilaan na braso. Her eyes widened and quickly stepped back, hindi na niya pinansin si Castiel na naiwan sa harapan ng pintuan ng unit niya. She's lucky, hindi siya bumangga kahit saan habang nagmamadali siyang pumasok sa loob ng kwarto niya.
She wear a bra and short. She even brush her hair and wear her eye glasses. Ayaw na niyang gumawa ulit ng kahihiyan sa harap ng lalaki. Goodness!
Lumabas ulit siya. She was expecting that Castiel already stepped inside her unit, her mouth slightly parted when she saw him leaning against the door frame. Hindi na niya nilapitan ito dahil baka maamoy nito ang hininga niya at mamatay nalang bigla.
"Bakit hindi ka pa pumasok?" Nagtatakang tanong niya rito.
Castiel shrugged and smile. "Hindi mo naman sinabi na pumasok ako. Baka kasuhan mo ako ng trespassing." Pagbibiro nito.
Now that she can clearly see him. Castiel stood tall, a moreno, nanlalaban ang ilong at jaw line nito, at manipis ang mapupulang labi.
"Tuloy ka kung ganon," she said softly.
Nang makapasok na ito. Dumeretso siya sa banyo, hindi na siya nag-abala na isara pa 'yon dahil mag t-toothbrush lang naman siya. After doing that, nakita niya si Castiel na nakaupo sa sofa sa sala niya. Her unit was not that big, kasya lang ang dalawang tao.
"Maaga pa ah?" She asked to open a conversation.
Namula ang magkabilang pisngi niya nang tumingin sa kanya si Castiel. Naalala na naman ang unang kahihiyan na nagawa niya sa araw na 'to!
"Wow, you're really handsome!" Devi exclaimed. Hindi na niya kailangan na lapitan ito.
Castiel smirked and rubbed his nape. He was acting shy when actually, he's not. Marami na siyang nabasa na ganitong akto ng mga lalaki.
"Thank you. You're pretty too. I mean, no. It's not enough." Anito na nakakunot ang noo, salubong pa ang makakapal na kilay nito. Devi was waiting patiently for him, it seems to her that he's going to talk more. She's trembling in anticipation, she don't know why. "You're a God gift, Devi."
Nanuyo ang lalamunan ni Devi. Why the hell he's so hot in her eyes when he said her nickname? Namanhid ang ulo niya nang mapansin na nakatulala siya sa lalaki. Kahit sino naman sigurong babae, matutulala kung kasing gwapo ni Castiel ang kaharap.
"I'm not a God gift, Sir." She forced a smile and uttered words that only she can hear. "Pabigat pwede pa."
"What?" Nakataas ang kilay na tanong nito sa kanya.
Devi stood up and smile. It's still early, tiyak na hindi pa nag-aalmusal ang unexpected na bisita niya ngayong umaga. She usually woke up around 7 in the morning and then she'll get ready for work. Wala silang dress code sa kumpanya, but they have a different ID to recognize which department they belong. Para silang mga highschool student.
"It's still early, why are you here? Oh, that's sounds off. I'm sorry," nakangiwing paumanhin niya sa lalaking prente na nakaupo sa sofa niya, he was playing with his lips using his fingers, hiding a smirk.
"Yeah, about that. Isasabay na sana kita papasok." Castiel answered.
Devi lips parted and nod her head like a total idiot. "Why are you doing this?" She asked confused. Napalabi siya at isinantabi ang mga naiisip niya. Assuming kasi siya masyado minsan. Hindi 'yon healthy, baka mabokya.
"Doing what? Isabay kita papasok? Ah, is there something wrong with that? May magagalit ba?" Sunod sunod na tanong nito. Wala sa sariling natawa si Devi sa huling tanong nito. Men.
"Wala. I'm single, but I'm not ready to mingle. Geez, katakot!" Ngumiwi siya dahil doon.
For a woman who wants to experience love, she's afraid of it. Boba diba?
"Anyways, while you're waiting here. Do you like something to drink? Water? Juice? Coffee? Ano gusto mong kainin? Pancit canton lang ang meron ako at instant cup noodles."
Devi waited for his answer pero nakatulala lang ito sa kanya. Bahagya siyang lumapit sa lalaki. She snapped her finger in front of him, and his eyes immediately blinked and settled down to her face.
"What do you like?" She asked again.
Castiel licked her lower lips. Wala sa sariling napasunod ang mga mata niya doon.
"You. I like you." He absentmindedly answered.
"You like me?" Natatawang tanong niya sa lalaki.
Castiel sat down properly and looked at her with his serious eyes. Devi was not prepared for it. Her heart hammered and her knees tremble once again.
"Yes. I like you." He repeated. This time he was looking directly at her eyes.
Don't fall. Don't fall. Don't fall.
She chanted inside her head. For God knows how dangerous this man in front of her.
"Gutom lang 'yan, Head engineer!" She said and pinched the tip of its nose.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top