Chapter 18- Jake
Dakota
Sobrang kaba ko. An indecent proposal, yuck. I can't believe na nagbubugaw ng model si Godiva.
Mukhang papatay si Jacob sa mood niya. Nararamdaman ko ang galit niya. Mabilis niyang pinatakbo paalis sa building ang kotse na ipinagpapasalamat ko. Kinakabahan pa rin ako at parang nanlalambot ng magsalita si Jacob.
"Ano ang sinabi sa iyo ng manager mo?"
"Wala naman..." I lied.
Hindi kumibo si Jacob. Maya-maya pa, nagsalita si Xykie sa speaker phone.
"Jacob..."
"You are on speaker." Sagot niya.
"I already sent it to you."
"Good. Give him some tail."
"We are on it. Dakota is with you?" Tanong ni Xykie.
"Yeah." Maikling sagot ni Jacob.
"Good. I'll see you in HQ."
Nawala sa line si Xykie. Bakit ganito mag-usap ang magkapatid na ito? Walang Hello at Bye?
"Speak up Dakota. Malalaman ko rin ang sinabi sa iyo ng matandang iyon. Nanginginig ka pa sa takot hanggang ngayon."
Oh my God... Paano niyang nalaman na may nangyari sa meeting ko?
"Nothing I can't handle."
"I know..." Hinawakan ni Jacob ang nanlalamig kong mga kamay.
"But it is much better if I handle it for you." Sabi niya.
"I'll be fine." I assured him. Unti-unti akong kumalma.
"I don't like this. Kung pwede lang kitang ikulong, ikukulong kita."
Natawa ako ng bahagya.
"You are not my father." I told him.
"No, I'm not," he said. "but they don't call me Grim Reaper for nothing."
Deretso ang tingin ni Jacob sa daan.
"I can burn the whole world but I won't let the flame touches you."
Holy Moses...
"You have to understand that Dakota."
Paano niyang nasasabi iyon ng hindi natataranta? Kung ako siguro ang nagsasalita ng ganyan, baka nabangga na ako sa kaba.
"Jake..."
I saw a little smile appeared on his face.
"You are a Knight, aren't you?"
"I am the Grim Reaper." He replied.
"Is that a code name or something?" Naguguluhang tanong ko.
"Does it matter to you?"
"Nah.. I think it's cool."
Jacob chuckled. Luh bakit naka-entwined ang kamay namin at nakapating sa hita niya?
Huminga ako ng malalim... Nawala na ang panginginig ng katawan ko.
"May God have mercy on people who will try to hurt you because I won't have mercy on them."
"Tama na..."
"Hmmm?"
"Ang haba na ng buhok ko sa mga sinasabi mo." Dinaan ko na lang sa biro ang kilig ko. Jusme, Jacob. Papatayin mo ako sa kilig. Paasa ka eh... Nakakadala ka eh.
"Ang lakas mong mambola."
"Hindi kita binobola." Tanggi niya.
"Ano ang tawag mo doon?"
"Truth." Sagot niya.
I rolled my eyes at pilit tinatanggal ang kamay ko sa kanya. Pero ayaw niyang bitawan.
"Right? Hanggang kailan?"
Dahil may expiration date ang mga lalaking TOTOO raw ang feelings sa akin.
"Anong hanggang kailan?" Naiinis na tanong ni Jacob.
"Hanggang kailan ka malandi sa akin?"
"Kailangan bang may expiration date?" Sarcastic na tanong niya.
Nagkibit ako ng balikat. "Wala naman nagtatagal sa akin. So ikaw hanggang kailan ka ganyan?"
"Hindi ako ang umalis. Nandito pa rin ako noong bumalik ka."
Anong sinasabi ne'to?
"I am still your Jake."
I snorted.
"Exclusively yours." Dagdag niya pa.
"Right... Kaya pala Jake rin ang tawag ni Nerissa sa'yo." Bulong ko.
Tumawa ng mahina si Jacob. Parang nasemento na ang kamay ko. Hindi ko mahila sa pagkakahawak niya.
"Paano mo nalaman na Jake ang tawag sa akin ni Nerissa?" Tanong ni Jacob.
Na-aallergy ako sa pangalan niya.
"Dakota Grace..."
"Ano ba... Buong pangalan naman." Angal ko.
"Answer me." He ordered while a small smile playing on his lips.
"Narinig ko." I bitterly replied.
"When?"
"Nung... Christ, Jacob... just drive."
"When?" Pangungulit niya.
"When you were kissing her," I shouted... a little... probably more than a little.
"You saw us?" Mukhang nasurprised pa siya.
I rolled my eyes.
"You were not discreet at that time, you know." Flat na sagot ko.
Eh bakit naka-smile ka?
"Is that the reason why you didn't speak to me?" Naitanong niya pa talaga.
I snorted.
"Because you were jealous?"
"Jacob ha..." I warned him.
"Pwede bang kalimutan mo na yun Dakota? I am such an asshole at that time..."
"Hanggang ngayon naman."
"...that I was imagining you on every lip that I kissed."
"Should that suppose to make me feel better?" Naiinis na tanong ko.
"No." Umiling si Jacob. "Just the truth that I want to tell you."
"Bakit kailangan mo pang magpaliwanag? Ang tagal na nun eh."
"I don't like that skeleton hinders what we have right now." Sagot niya.
"Bakit ano ba mayroon sa ating dalawa?"
"I think they call it RELATIONSHIP Dakota." Serious na sagot niya.
Napamaang ako.
"Kailan pa tayo nagkaroon ng relationship?" Tanong ko kay Jacob.
"Since ng sinabi mo kay Mr. Carbon na naghihintay ang boyfriend mo sa iyo."
Tangina...Serious ka ba? Paano mong nalaman na sinabi ko iyon?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top