Η θέα καλή από το μπαλκόνι
Μόνο περίμενε λίγο
Εκεί γύρω στις τέσσερις
Εκεί που ενώνεται το μαύρο μετάξι με βιομηχανικό θάνατο και ομίχλη φωτισμένη με νέον
Αφεσου να αγναντεύεις
Εκτίμησε αυτό που σου έτυχε
Θέατρο παρασκηνίων σερβίρεται 24/7
Χωρίς χειροκρότημα μαζικό
Στον ίδιο χώρο έκθεσης
Αφεσου ελεύθερη απόψε
Βγάλε την μάσκα σου και κοίταξε με

Έστω για λίγο
Τα δέντρα ζωντανά στο πεζοδρόμιο
Λουλούδια ανθισμένα αδιαφορούν για το τέλος τους έχοντας εξασφαλίσει την πρόσκαιρη επιβίωση
Τα μαλλιά μας κυματίζουν στον αέρα
Τα μάτια χάνονται στο κέντρο του ορίζοντα
Η πυξίδα του ονείρου ίσως μας γλιτώσει
Τα σταυροδρόμια επιλογών σαν δείκτες τριγύρω μας κι εμείς στο κέντρο του κάδρου
Στο κέντρο της πυξίδας
Στο κέντρο του κόσμου

Μέρες ναυαγισμένες γκρεμίστηκαν στα βράχια
Μέρες αλησμόνητες σιγοκαίγονται στο μαράζι της νοσταλγίας και της λήθης
Μέρες αξημέρωτες γεμίζουν ελπίδα για να ξοδευτεί σε όσες στιγμές απομένουν
Γεμίζουν χαρά και έρωτα μαζί με όσα περισσότερα γλυκόπικρα βάσανα μπορούν να βάλουν σε τσάντα ταξιδίου
Η ομίχλη χωρίς φως πνίγει
Και αν απόψε τραγουδήσω κύκνειο άσμα
Θα έχει αφιέρωση
Υπόσχομαι