Απόψε ο δρόμος είναι άδειος
Τα βήματα βαριά
Το σπίτι αιμορραγεί ζωή που δραπετεύει
Οι ελπίδες βρήκαν να κρυφτούν στο φως
Διχαζομαι
Έχει ηρεμία το σκοτάδι
Έχει ασφάλεια η σιωπή
Η ζώνη ασφαλείας απόψε γίνεται υφασμάτινη θηλιά
Θυμίζει γραβάτα σε επίσημο δείπνο γεμάτο μάσκες και ψεύτικη ευγένεια
Η σιωπή θυμίζει ροδοπέταλα τελευταίου ραντεβού
Φθείρεται πριν καν το καταλάβεις
Θα καω εύκολα στο φως
Αλλά συνέχισε να φωτίζει χωρίς να έχει σημασία
Το φεγγάρι έλαμπε στον ουρανό
Η γυμνή λάμπα έριχνε τεχνητό φως λευκό στην γέφυρα
Οι άνθρωποι ζητούσαν ότι δεν είχαν
Τα λουλούδια ζούσαν και μαραινονταν στην ώρα τους