Σήμερα βράδυ
Οι σελίδες παραμένουν λευκές
Το χαμόγελο ανύπαρκτο
Χθες ήταν εκεί ειλικρινές
Τα πυροτεχνήματα δεν έχουν λόγο ύπαρξης απόψε
Τα αστέρια φωτίζουν το βραδινό ουρανό σαν αγγαρεία
Η σελήνη κρυμμένη πάνω από την ταράτσα
Βλέπω την αντανάκλαση της σε σπίτια γειτονικά
Κοιμάμαι
Ξυπνάω στο ίδιο σπίτι
Σκέφτομαι τι θα μπορούσε να αλλάξει
Είμαι καιρό εδώ
Οι ώρες έγιναν μήνες
Δεν περιμένω τίποτα
Δεν θα γίνει τίποτα
Θα αλλάζουν οι μέρες σαν κουστούμια θεατρικής παράστασης
Μια φορά μετά το διαλλειμα
Πριν το χειροκρότημα
Ήχοι ζωής στο διπλανό διαμέρισμα
Ηχώ θανάτου στην σιωπή που επιβάλλεται
Το Σάββατο θα έρθει νωρίς
Τα λουλούδια θα μαραθούν χωρίς ρίζες στο χώμα
Όσο ανθεκτικά κι αν δείχνουν
Θα πεταχτούν όταν δεν θα διακοσμούν πια δίνοντας ζωή στον άψυχο χώρο που ζητά συντήρηση
Το συναίσθημα γίνεται η πυξίδα σε μια ζωή που φθείρεται εκ των έσω
Η λογική κάποιες φορές υπερισχύει στην σύγκρουση
Δεν ξέρω ποια κατάληξη θα έχει απόψε
Κάθε απόψε πριν γίνει χθες
Αλλάζει η έκβαση
Στην καταμέτρηση
Στιγμές πριν τον ύπνο