Πυροτεχνήματα σε ένα κατά ταλλα μουντό ουρανό
Το περίμενες
Όχι σε τέτοιο βαθμό
Η νηφαλιότητα σε τσάκισε
Ίδια ώρα και σήμερα
Στο ραντεβού με την αυτοκαταστροφή σου
Οι ελπίδες σου δεν μαθαίνουν κολύμπι κάθε φορά που πνίγονται σε ένα ποτήρι ουίσκι που βολικά βρίσκεται στο τραπέζι όταν δεν αντέχεις
Χρόνο να μπορούν να διαθέσουν
Μοιράσαμε
Ότι δεν μοιραζόταν
Ήπιαμε ευχόμενοι κοιτώντας πεφταστέρια
Ζήσαμε χωρίς αύριο
Όταν το αύριο ξημέρωσε
Ήμασταν ήδη νεκροί η μελλοθάνατοι
Ήμασταν στάχτες από πυροτεχνήματα σε ένα κατά ταλλα μουντό ουρανό
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top