Κάτω από τον ίδιο ουρανό
Σημαδεμένα σώματα ανθρώπων και μη φθείρονται
Σε κόσμο διαφόρων διαστάσεων
Φτηνές απομιμήσεις ζωής
Κάποιες φορές
Καλοστημένες σε γειτονιές προαστίων
Με όλα τα φώτα στραμμένα πάνω τους
Με ακροατήριο θαυμαστών
Κάποιες άλλες
στοιβαγμένες σαν ψυχές σε ένα δωμάτιο που δεν τις χωράει
Στο περιθώριο
Κόσμος απόψε
Χειροκροτά
Διασκεδάζει
Γεννιέται ζει ερωτεύεται
Πεθαίνει
Κόσμος αφήνει χαμογέλα ανέχειας
Σε ξαπλωμενους ζητιάνους
Αφήνοντας κέρματα
Μικρογραφίες θανάτου σε νεκρές φύσεις
Αντικατέστησαν τις φωτογραφίες
Απλωμένες στο σύρμα
Στο δωμάτιο με την κόκκινη λάμψη
Σε μια κοινωνία διψασμένη για δικαιοσύνη
Όσες πένες σπάσουν το αίμα συνεχίζει να κυλάει ελεύθερα
Σχηματίζοντας λίμνη στο έδρανο
Η γλώσσα ξύλινη τηρεί τους κανόνες νομιμότητας
Τελευταίος βαθμός απονομής δικαιοσύνης
Τα ένδικα μέσα  εξαντλήθηκαν
Σαν ευκαιρίες επανέναρξης ζωής
Λίγες ανάσες απόσταση από το τέλος