Η αναμονή
Ακούει μουσική κάθε βράδυ
Άλλοτε μεθυσμένη
Άλλοτε ξεμεθυστη
Κάποιες φορές πνίγεται στη μιζέρια της
Κάποιες φορές εκτιμάει το φευγαλέο της στιγμής
Στο λαιμό έχει ένα περιδέραιο με κοράλλια
Το βλέμμα διαφορετικό κάθε βράδυ
Σήμερα γελάει
Χωρίς να κοροϊδεύει όσους αντάμειψε
Το χαμόγελο της φωτίζει το ημίφως του χώρου
Στο μεταίχμιο νύχτας αυγής
Ο χώρος γεμάτος χορευτές μουσικούς
Γεμάτος θνητούς χαρακτήρες ρομάντζου με αμφίβολα τέλη
Μπουκάλια ουίσκι στο τραπέζι
Ήχοι Bauhaus ,sister of mercy από τα ηχεία
Καπνός στα τραπέζια γεμίζει τον αέρα
Σε ένα γλέντι που ίσως αύριο να λήξει
Μα σήμερα ξοφλησε τις νύχτες βουτηγμένες στην θλίψη το οποίο έχει την σημασία του.