Στο θέατρο του παραλόγου
Μεγαλώνουν οι σκιές
Οι πρωταγωνιστές μοιάζουν κομπάρσοι
Κοίτα το χρώμα πως ξεβαφει
Στο άδειο μου δωμάτιο
Ήταν βαρύς ο φωτισμός
Που διέκοπτε όπως μπορούσε τις σκιές
Το ρομάντζο δεν ευοδώθηκε
Η σελήνη δεν θα φωτίσει
Το γεμάτο αστέρια ουρανό κιαποψε
Παρηγοριά του μεταμεσονυκτιου μπλε
Σε ότι γκρεμίστηκε
Σε ότι γκρεμίζεται σαν ντόμινο πίσω από ένα γλυκό σου χαμόγελο
Πίσω από ένα γελαστό σου βλέμμα
Αντανάκλαση πυρός σε μια λίμνη γεμάτη ζωή
Βλέπω το καπνό
Να ανεβαίνει ψηλά σε κλάσματα δευτερολέπτου
Και την φωτιά που άναψες στην ψυχή μου
Θυμίζοντας μου την ύπαρξη της
Μικρα μαύρα πέταλα του λουλουδιού του κρασιού
Ανθισμένα στο χαμόγελο της πτώσης
Λίγες στιγμές αποκάλυψης
Σε ένα άδειο μπουκάλι Drambuie
Σε ένα άδειο πακέτο Prince
Σε μια καρδιά που συνήθισε να χτυπά
Για λόγους επιβίωσης
Μεθυσμένοι στίχοι
Στο τετράδιό
Μεθυσμένες οκτάβες σε μελωδία που σκοντάφτει στο ανείπωτο της σιωπής
Τραγουδώντας το πόνο που βρήκε καταφύγιο
Τραγουδώντας νεκρές Ελπίδες σε σόλο ηλεκτρικού μαέστρου
Θα ζητούσα ευχαρίστως ένα σου χάδι
Ένα σημάδι τρυφερότητας
Πάθους
Παροδικού ενδιαφέροντος
Ένα στερνό φιλί σου
στα στεγνά μου χείλη
Κάθε μου βράδυ ζωής δανεικής

Τα φιλιά μου στο χάος
Άλεξ