Λυπημένη καντάδα φθοράς


Πνιγομαι απόψε
Μην με δεις
Η ψυχή μου λερώνεται
Μαυρίζει
Όχι μην κοιτάς
Σε λίγο δεν θα υπάρχω
Είναι το τέλος μωρό μου
Είμαι στα παρασκήνια
Μου λείπεις
Θα ήθελα να ζωγραφίσω ένα μαύρο τριαντάφυλλο στην κηδεία μου
Να ζωντανέψει για λίγο
Θα σεβομουν τα αγκάθια του
Γιατί τα πέταλα είναι αυτά που μαραίνονται μονίμως;
Τα αγκάθια πληγώνουν όταν πληγώνονται
Τα πέταλα μαραίνονται όταν περάσει ο χρόνος
Για αυτό το ξεθωριασμένο έρωτα
Μάτωσα ματώνω
Με κοροϊδεύει ο έρωτας
Αμφισβητώ την ύπαρξη του
Τα βρίσκουμε κάπου στην μέση
Ο ένας δεν πιστεύει στην ύπαρξη του άλλου
Συνεχίζουμε αυτό που έκανε ο καθένας
Γι'αυτη τη χαρμολυπη
Ήθελα τόσο να μπορώ να σε πω μωρό μου
Ήθελα να σε δω
Να σου πω ότι καιρό τώρα
Σαγαπαω
Απόψε δεν είσαι εδώ
Απόψε μωρό μου
Πεθαίνω

Αφιερωμένο
Με αγάπη
Άλεξ

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top