Het hoekje van de lege kamer

Daar zit ik dan,

In die stilte,

Te midden van de herrie.

In het hoekje van die open ruimte.

Daar zit ik dan.

In het midden van die storm.

Met het donker,

Dat mij als een warm deken van ijsblokjes omarmd.

Er is hier geen pijn

Geen ogen

Geen gekrijs

Geen gewicht

Er is hier niks.

Alleen die overvolle leegte,

Die me met afschuw omsingeld.

Een horror die maar met een woord te omschrijven valt,

Schoonheid.

Pure schoonheid.

Ik ben ergens waar ieder wil zijn,

maar niemand wil geraken.

Daar in het hoekje van die lege kamer.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top