Het hoekje van de lege kamer
Daar zit ik dan,
In die stilte,
Te midden van de herrie.
In het hoekje van die open ruimte.
Daar zit ik dan.
In het midden van die storm.
Met het donker,
Dat mij als een warm deken van ijsblokjes omarmd.
Er is hier geen pijn
Geen ogen
Geen gekrijs
Geen gewicht
Er is hier niks.
Alleen die overvolle leegte,
Die me met afschuw omsingeld.
Een horror die maar met een woord te omschrijven valt,
Schoonheid.
Pure schoonheid.
Ik ben ergens waar ieder wil zijn,
maar niemand wil geraken.
Daar in het hoekje van die lege kamer.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top