Chapter 9: M.O.W

Lilian' s Pov

Ang ganda!

Yan lang ang masasabi mo kapag nakapunta ka sa napakagandang hardin na ito.

May Crystal lake, dalawang araw na papalubog, golden falls, diamond flowers at ang twin rainbow. Ang gaganda talaga. Siguro ito yung tinatawag nilang Mystic Garden.

"Here"

Narinig kong sabi ni Sync at inabutan ako ng baso na may lamang kulay blue.

"Dont worry its not poisonous nor a poison. I get it from the nectar of Lily and a tree here.." hindi nalang ako sumagot at ininom nalang yung blue drink.

Wow!!! Ang sarap!!!!

"Good that you like it.." sabi nya at umupo sa tabi ko. Medyo umusog naman ako ng konte para hindi kami magkadikit.

"Baka nakakalimutan mong galit ako sa iyo.." cold na sabi ko.

"I know pero ng malaman ko na ikaw ang Legendary Alcidae humanap talaga ako ng paraan para maka usap ka ng maayos.. at mahinahon.."

So ano sa tingin nya madali akong ma high blood?! Nakakainis ha?!

"Kung ano man ang gusto mong sabihin sabihin mo na.." sabi ko.

"Well, gusto ko lang sabihin sa iyo na hindi ako ang kalaban mo dito.
Sa totoo lang kakampi mo ako dito, marami na ang nakaalam na ikaw ang Legendary Alcidae, kaya sinabi sa akin ni Mr. Krypton na bantayan kita laban sa mga Dark warriors.."

"Huh?? papaano mo nasasabing hindi kita kalaban?baka nakakalimutan mo ang laki ng atraso mo sa akin?"
naiinis kong sabi.

"Like I said I am not the enemy here. Oo aaminin ko na ang LAHI ko ang pumatay sa pamilya mo. Pero wag mo naman sana akong sisihin dahil wala naman akong kasalanan dyan. LAHI ko ang pumatay sa pamilya mo at hindi ako.." pagpapaliwanag nya.

"So ano?? sinasabi mo na dapat ako pa ang mag sorry sayo kasi pinagbibintangan kita?? Asa ka!!" sabi ko at tumayo. Akmang aalis na ako ng humawak sa paa ko. Veins.

Paglingon ko may kasama ng isang maliit na dragon si Sync..

"Huwaaah Sync!!! Sa wakas may kasama ka na sa pagbalik mo dito. Uyyy akala ko cheap ang taste mo pero marunong ka rin naman palang kumilatis. Hi there ganda!! Ako nga pala si Nam! Nice to meet you.." masiglang bati nung dragon at lumapit sa akin sabay dapo sa ulo ko.

"Hey Nam get your ass off her head now!!" iritadong sabi ni Sync.

"Hey Sync! Didn't you know that cussing is bad??" saway naman ni Nam at lumapit kay Sync.

"You should observe your manners young man.." pagsesermon nito.

"As well as you tiny dragon! Tsk... your annoying!! Bumalik ka na nga sa bahay nyo baka hinahanap ka na ni mama mo!!" At doon paran natauhan si Nam kaya bigla syang lumipad palayo.

"Ayy oo nga pala!! Lagot!! So bye guys!! Enjoy your date!! Nice to meet you Lilian!!" At tuluyan na syang lumipad palayo.

"Tsk.. so childish!!" iritadong sabi ni Sync.

"Ang cute kaya.." sabi ko at tumingin ulit sa kulay dilaw na langit.

"Anong cute dun eh ang daldal nya kaya.."

"Tsk.. hindi ka kasi marunong kumilatis ng maganda at cute.." pasigaw na sabi ko sa kanya.

"Alam ko kung pano!! pero--- arrghh nevermind.."

Ano yun bipolar??

Speaking of bipolar..

Diba galit ako sa kanya kanina..

"Hmp!! wala na rin namang patutunguhan to aalis na ako.." Aalis na sana ulit ako ng may humawak sa kamay ko.

"Ano nanaman??!!" irirtado kong tanong.

"Im sorry please.. Im begging you, just for once trust to me.. please" I look at his eyes and kita ko doon ang sincerity.. Is this really true? The Oh So Called Cold Guy ng high is begging for trust?

Kung mga fangirl lang nya ito baka kanina pa ito pa cool cool kasi tanggap agad ang sorry nya.

But sorry Im not one of those..

Piniksi ko ang kamay ko at tinalikuran sya. Patuloy lang ako sa paglalakad kahit naririnig kong tinatawag nya ang pangalan ko.

Anong akala nya sa akin? Katulad nung mga linta nya na konteng ngiti lang eh bibigay nya? Huh ano sya sinuswerte?

Kung sya ang dali lang para sa kanya mag sorry at humingi na sana maging mabait na ako sa kanya. Pwes ako ang hirap! Ang hirap magpatawad lalo na kung hindi mo alam kung deserving sya ng forgiveness na iyon.

Paano pala kung sinasabi nya lang yun para mapalapit sya sa akin at para maladali lang para sa kanya na isunod ako sa pamilya ko?

Kahit gusto ko mang makasama sina mama. Ayoko namang mawala sa mundo na hindi ko sila naipaghihiganti.

Sa sobra kong paglalakad ay hindi ko na namalayan na nasa gitna na pala ako ng Mystic Garden. Nilibot ko ang paningin ko pero wala akong nakita maski anino ni Sync, akala ko ba sinusundan nya ako?

Teka bakit naman nya ako susundan eh iniwan ko nga sya?

Hala!! asan na ba ako? Nasa Mystic Garden parin ba ako?

Ang creepy na kasi ng lugar na to..

Tinry kong mag telepathy kay Sync pero. Huwaah!! Epic fail!! Huhu hindi ako marunong!!

Naghanap ako ng pwedeng pagtaguan kasi may narinig akong kaluskos sa may bushes.

Nanginginig ako habang pinipigilan ang paglakas ng aking hininga. Ano kaya yun? Serpent? Troll? Harpie? O di kaya? Mga Dark Warriors?

Ilang sandali pa ang nakalipas at nawala na ang kaluskos. Kasabay nun ang paglabas ng dalawang pares ng sapatos sa bushes at ng makita ko ang buong pigura nito ay biglang nanlaki ang mata ko.

Sky Forester???

Anong ginagawa nya?

Bakit kasama nya ang mga Dark Warriors?

Hala!! Hindi kaya nadakip sya ng mga ito?

Naku dapat sabihin ko ito kay Mr. Krypton!

Tatayo na sana ako ng may humawak sa kamay ko.

"Ahh..hmppp"

Kabog ng kabog ang dibdib ko ng lumingon sa gawi namin si Sky. Nakahinga lang ako ng maluwag nung tuluyan na syang umalis.
Naramdaman ko rin ang mainit na hininga sa leeg ko at ang mabangong kamay sa aking bibig.

Doon ko lang na realize kung sino pala iyon..

"AAARAYYYYY"

"Hmp!! Ang dami mo nang atraso sa akin!! Bakit hindi mo ako sinundan?!! Akala ko ba gusto mo makipagbati?? Ba't di mo ako sinundan?? Paano nalang kung nakita ako ni Sky?!! Gusto mo ba talagang mamatay rin ako?? Gusto mo bang isunod na ako sa pamilya ko?? Kung yun ang gusto mo patayin mo na ako ngayon!! Wag mo na akong paasahin na mabait ka!! Wag mo na akong paasahin na magbabago ka!! Kasi pagod na akong umasa na sana mabuti kang tao!!" Pagkasabi ko nun hindi ko na napigilang umiyak ng umiyak. Hindi nya alam kung gaanong kaba ang naramdaman ko ng mga oras na yun. Akala ko talaga mamamatay na ako.

"Sorry.... I thought you want to be alone that's why I didnt follow you. Pero ng malaman ko na wala ka pa sa dorm mo, hinanap kita ulit sa Mystic Garden. Hanggang sa nakita kita dito sa Black Forest. Im sorry that I leave you. Im sorry kasi sabi ko kanina ako ang magbabantay sayo. Im sorry I didn't keep that promise sorry..."

Pagkasabi nya nun ay niyakap nya ako ng pagkahigpit higpit. Lalo pa akong umiyak dahil dun. Bakit ba sya ganyan? Gagawa sya ng dahilan para magalit ako sa kanya pero gagawa din sya ng paraan para mapagaan ang loob ko. Bakit ka ba ganyan Sync? Napakamapaglaro mo.. Pinaglalaruan mo yung damdamin ko.

"Promise me your not gonna leave me... ever again..." I said almost whispering.

"I promise.."

Then he kiss me on my forehead. By with that I feel my eyes become heavy until I feel asleep on the arms of my warrior.

My Only Warrior...

to be continued...