Chapter 17

After 2 years

Daniel's POV

*kriing kriing*

Nadine<3 calling

Decline  / Answer

Answer

"hey babe"

Bungad ko

"Babe your face!"

"Tampururut ka?"

*toot toot*

Binabaan ako?

Nagsend nalang ako ng i love you sakanya ... Alam kong gagana to hahaha /evil laugh/

Tama kayo ng basa

After a year kami na ni nadine

Ang bilis ng mga pangyayari

Sa loob kasi ng isang taon pareyas kami ng pinagdadaanan

Kami lang ang nagkakaintindihan

And to make the story short

Nafall kami sa isat isa

Kaya lang di ko alam na sadista pala tong girlfriend ko tapos ang bilis pa magselos!

May yumakap kasi na babae sa akin kahapon then nagselos siya

Ang babaw!

Kasalanan ko bang gwapo ako?

*bzzt bzzt*

From: Nadine<3

Load-an mo ko. 5 texts nalang meron ako.

Sweet nya diba?

Pumunta muna ako sa tindahan at pinaloadan siya

pabalik na ako sa bahay at hindi ko sinasadyang marinig yung pinaguusapan nung matanda at nung babaeng nakatalikod 

"Anak , Kailangan mo ng pumunta sa america... sasamahan ka naman ni Andrea , your cousin..."

"but Dad--"

"No But's Chandria... whether you like it or not pupunta ka doon and you'll stay there And its FINAL"

umalis na yung lalaki at naiwang nakatayo yung babae

naramdaman niya sigurong may tao kaya napatingin siya sa akin

"D-Daniel?"

"Kath?"

biglang tumulo yung luha niya

HALA! bakit siya umiiyak?! lagot ako!! ano bang ginawa ko sakanya?! baka isipin pa nilang ako yung nagpaiyak dito!! Wahh!! Mama help mee!!

bigla niya akong niyakap ...

yakap na parang gusto ko bumalik sakanya... yakap na parang nagsisisi ako kung bakit nagpaka tanga ako noon at hindi siya pinaglaban

Yakap na parang ayoko ng bumitaw pa sakanya at poprotektahan na siya sa buong buhay niya

"i knew it"

napakalas si kathryn sa pagkakayakap ng may nagsalita

kilala ko kung kanino boses yon

"Babe.."

ang sama ng tingin niya sa akin... sa amin

"iyo na yan."

may binato siyang album at tsaka siya nag walk out

"daniel.." narinig kong tawag sa akin ni kathryn

gusto ko man siyang samahan ayoko namang iwan ng ganon si nadine

"sorry , but I need to go"

pinulot ko yung album at sinundan si nadine


James POV

"kath!There you are! kanina pa kita hinahanap!"

"s-sorry..."

"umiyak ka ba?"

"h-huh?"

"sinong may gawa niyan?! bakit ka umiiyak?"

"uhm.. wala toh.. ikaw naman, napuing lang ako"

"you sure?"

"yeah"

"so... Lets go ?"

tumango siya at ngumiti

kait na araw araw kaming magkasama nami-miss ko siya 

nami-miss ko yung mga ngiti nya

paano pa kaya kung dumating na yung araw na kinakatakutan ko?



kakayanin pa ba ng puso ko?




Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top