Kabanata 6
Adelaide
MAHIGIT isang buwan na mula noong mapunta ako rito at magtrabaho, nasanay at nakapag adjust nadin ako sa klase ng pamumuhay rito. Hindi magara, simple at magaan lang, tulong tulong ang lahat para matapos ang trabaho at napakabuti ng mga tao.
"Ito pa, ayusin mo iyan."
Sambit ni Ate Rosing saka inilapag ang dagdag pang mga kumot. Naglalaba kasi ako ngayon ng punda, kumot at mga damit ko tutal ay wala akong pasok, itinanong ko narin kung may palalabhan ba sila.
"Bakit ikaw ang naglalaba ng mga iyan?"
Saad ng boses sa likod ko, paglingon ko ay naroroon si Ezekiel at nakakunot noo, kararating lang matapos ipagdrive kahapon ang mga Juarez.
"May palalabhan ka Ezekiel? isabay mo na dito oh."
Ngiti ko, umiling ito saakin.
"Dapat hindi na ikaw ang naglalaba niyang mga kumot, ako ang naglalaba niyan eh."
Sambit niyang ikinailing ko.
"Ayos lang, wala naman akong ginagawa eh.."
Ngiti ko.
"Tulungan na kita."
Sabi niya, agad naman akong umiling.
"Kararating mo lang Ezekiel, magpahinga ka."
Sambit ko, umiling din ito.
"Nagpahinga na ako, saka may lalabhan din ako, tulungan na kita."
Pilit niya, tinignan ko nalamang siya saka tumango, mukang wala din naman akong choice eh.
"Okay, salamat."
Ngiti ko, tumango ito saka umalis para kunin ang lalabahan niya at magbihis nadin. Nang makarating siya ay napansin kong nakatayo lamang siya malapit saakin. Pagtingala ko ay nagkasalubong pa ang mga naming ikinabilis nanaman ng tibok ng puso ko.
Nakapambahay na siya ngayon, kagat labing lumapit saakin para tulungan ako sa ginagawa.
"Saan kayo nagpunta?"
Tanong ko kay Ezekiel habang nagkukusot.
"Sa kompanya nila sa maynila."
Sagot niya, napa ahh ako roon.
"Maganda ba sa maynila?"
Ngiti ko, napaisip pa siya roon.
"hmm okay lang, pero mas gusto ko padin dito sa probinsiya."
Ngiti niya, napatango tango ako doon.
"May binili pala akong pasalunong, tignan mo mamaya sa silid mo."
Saad niya, nanlaki ang mata ko doon, natawa tuloy siya.
"Hala! salamat!"
Ngiti kong nagpakibit lamang sa balikat niya.
"Ezekiel, maglaba, hindi paglaruan yung bula."
Sambit ko, ngumisi lang siya saka inilagay yung bula sa kilay ay baba niya.
"Merry christmas."
Arte niyang nagpatawa saakin.
"Wow red."
Sabi niya sabay angat niyon, sinimangutan ko siya at inagaw ang bra ko.
"Baby bra?"
Ngisi niya, napasimangot ako lalo doon na ikinatawa niya, tinalsikan ko siya ng tubig, napatili ako nang gantihan niya ako
"E-eh ano kung maliit, taba lang naman iyan."
Nguso kong nagpatawa sakaniya saka muli akong tinalsikan.
"Ezekiel! nalagyan tuloy ng bula yung muka ko!"
Reklamo ko, nanlaki ang mata niyang napatitig saakin, pinunasan ko iyong bula saka binato siya ng nakapang damit, nasapul ko naman siya sa muka, sumabit pa iyon sa ilong niya na ikinatawa ko.
"Wow red din."
Ngisi niya, nanlaki ang mata ko nang marealize na panty ko iyon!
"A-akina nga yan."
Nahihiyang sabi ko saka kinuha iyon.
Sunod naming lalabahan ay ang mga kumot.
"Tayo ka Laide, may mas madaling paraan para makusot itong mga kumot."
Saad niya, tumango naman akong sinunod iyon.
"Apak apakan natin."
Sabi niya saka hinugasan ang mga paa, my mouth formed at 'o' binasa niya ang mga paa ko gamit ang hose, ako naman ay hinilod iyon.
"Tara."
Ngiti niya.
"Sabay tayo?"
Tanong kong ikinatango niya, umapak siya sa may batya saka inilahad ang kamay saakin, natawa ako doon saka tinanggap iyon at umapak narin. Malaki naman iyong batya at gawa sa metal kaya hindi naman siguro mababasag iyon saamin.
Isang nakakatunaw na ngiti ang sumilay sakaniyang labi saka inilagay ang kamay ko sakaniyang balikat, habang ang mga kamay niya naman ay napunta saaking bewang.
"Para tayong nagsasayaw."
Natatawang sabi ko, inialis ko ang kamay sa balikat niya kunin hinawakan niya muli iyon habang inaapak apakan namin ang mabibigat na kumot.
"Isn't she lovely
Isn't she wonderful
Isn't she precious
Less than one minute old
I never thought through love we'd be
Making one as lovely as she
But isn't she lovely made from love"
He started singing, my mouth formed an 'o'
"Alam ko iyang kantang yan."
Hagikhik ko, natawa pa ako nang itaas niya ang kamay ko ipinaikot ako.
"Isn't she pretty
Truly the angel's best
Boy, I'm so happy
We have been heaven blessed
I can't believe what God has done
Through us he's given life to one
But isn't she lovely made from love"
Pagkanta ko din habang isinasayaw niya ako, napatitig siya saakin nang kumanta ako, bigla tuloy akong nahiya.
"Isn't she lovely
Life and love are the same
Life is Adelaide
The meaning of her name
Londie, it could have not been done
Without you who conceived the one
That's so very lovely made from love"
We both sang while dancing, napahagikhik pa ako dahil pinalitan niya ng pangalan ko yung isang parte ng kanta.
"Hindi kaya pagalitan tayo ni Ate Rosing kapag nahuli tayong ganito?"
Natatawang sabi ko habang nakikipag sayaw padin kay Ezekiel habang nakukusot iyong mga kumot.
"Lagi namang galit yon."
Tatawa tawang sabi niya, natawa ako doon.
"Sabagay."
Ngiti ko.
Matapos naming labhan ay sabay din naming isinampay, ang dami pang kalokohan ni Ezekiel, tawa lang tuloy ako ng tawa. Nilinisan ko iyong batya gamit ang hose, nang bigla naman akong pinatamaan ni Ezekiel ng tubig galing sa hose na hawak niya, napatili ako doon.
"Ezekiel! umayos ka nga!"
Tumili ako nang muli niya akong pinatamaan, kaya pinatamaan ko rin, ang ending ay nagbasaan na kami rito, kalokohan namin kasi ni Ezekiel!
"Sinong nagsabing magsayang kayo ng tubig?!"
Galit na turan ng kararating lang na si Ate Rosing, natigil ako doon, nanlaki ang mata ko nang si Ate Rosing naman ang binasa ni Ezekiel.
"Chill ate rosing baka kulang ka lang sa dilig."
Natatawang sabi ni Ezekiel habang binabasa si Ate, halos kumulo ang tubig na pinatatama sakaniya ni Ezekiel sa itsura niya ngayon.
"ESENG!!!"
Malakas na sigaw niya, ngumisi naman si Ezekiel na pinagsaklop ang mga kamay namin at hinila na ako patakbo.
"Dali! maaabutan tayo ng dragon!"
Natatawang sabi niya saka kami patakbong nagtungo sa loob.
NANG magtanghali ay tumulong ako kina ate Gwen magluto at magdala ng panghalian sa mga nagtatrabaho. Wala naman kasi akong ginagawa kaya minabuti kong tumulong nalamang. Saka gusto kong makita si Ezekiel, nasa farm kasi niya ngayon.
"Hello."
Ngiti ko nang makita si Eseng, napanganga siya roon, pawisan siya ngayon at walang pang itaas.
"H-hindi mo naman sinabing pupunta ka."
Sambit niya saka walang hirap na binuhat ang malaking kaldero upang ilapag iyon sa lamesa.
"Wala kasi akong ginagawa kaya nagpresinta akong tumulong magluto at maghatid ng pagkain."
Ngiti ko, naramdaman ko pang medyo paglayo niya saakin at pag amoy sa sarili.
"Bakit?"
Takang tanong ko.
"Ano, pawis na pawis ako."
Nguso niya, napa ahh ako roon.
"Gusto mong punasan kita?"
Tanong ko, nanlaki ang mata niya roon saka kinuha ang pamunas na nakasampay sa balikat niya.
"W-w-wag na! ako na!"
Sambit niya saka nagpunas, napatango tango lang ako doon.
"Ay mga senyorito andito pala kayo!"
Gulat na sabi ni Ate Dindy nang makita si Sir Alpha, may kasama siyang isa pang lalaki, gwapo rin siya at mukang banyaga, may kahabaan ang buhok at halos kulay kahel ang mga mga mata.
Hindi tulad ni Sir Alpha na blangko lamang ang ekspresyon ay ngiting ngiti ito.
"Namamasyal lang."
Sagot nung lalaking mahaba ang buhok.
"Bat ka nakatitig?"
Kunot noong sabi niya.
"Wala, nacucurious lang kung sino siya."
Kibit balikat ko, lalo syang napasimangot doon.
"Hoy Eseng panget!"
Bati nung lalaki na katabi ni Alpha.
"Inggit ka lang Wade, mas gwapo kasi ako sayo kaya nabibitter ka."
Balik na saad ni Ezekiel sabay irap, magkakilala din pala sila.
"Ikaw? sa panaginip siguro."
Nakasimangot na sabi nito, dumako ang tingin saakin nung lalaki saka napangiti.
"Diba miss? mas gwapo ako?"
Ngisi niya saakin, nahihiyang ngumiti lang ako.
"Pareho lang naman kayong gwapo."
Ngiti ko, pareho silang napasimangot doon.
"Bago ka dito?"
Tanong niya.
"Uhh isang buwan palang mula noong nagtrabaho ako dito."
Nahihiyang sabi ko, kanina pa kasi siya ngiting ngiti.
"Wag kang makipag usap sa baliw na iyan, nakakahawa."
Singit naman ni Eseng na humarang saamin, nangunot ang noo doon nung Wade.
"Wow! nagsalita ang hindi baliw! kung ikukumpara naman sayo mas baliw ka! idadamay mo pa ako."
Nakasimangot na sabi niya sabay lingon saakin.
"Diba miss?"
Tanong muli nito saakin.
"Uhh pareho lang din kayo."
Bangag na sagot ko, napasimangot sila doon.
"S-Sorry..."
Kamot ulong sabi ko, natawa doon yung Wade.
"Ang cute mo mi----woah bat ka nang aamba?!"
Gulat na sabi niya nang ambahan siya ng suntok ni Ezekiel.
"May langaw lang, suntukin ko sana."
Iritang sabi nito, nangunot ang noo don ni Wade, kalunan ay napangisi at tumingin saakin.
"Anong pangalan mo miss?"
Ngisi niya, sinamaan siya ng tingin ni Ezekiel.
"Adelaide po."
Pagpapakilala ko, nanlaki ang mata nito doon.
"Si Laide na napaka ganda kahit anong anggulo? parang anghel at crush ni Es---"
Natigil ito nang sikmuraan siya bigla ni Ezekiel, nanlaki ang mata ko doon.
"Tangina, gago ka, masakit yon!"
Inis na sigaw ni Wade na napaubo pa
"May ipis, pinatay ko lang, ang daldal kasi."
Iritang sambit nito, nagtaka naman ako sa kakaibang ikikilos niya.
"Tangina Alpha, iba na ata to ah, di naman ako sinapak niyan nung nakipag kilala ako don sa mga ex niyan noon."
Sabi niya doon sa amo naming tahimik, nangunot ang noo ni Ezekiel doon.
"Hindi ko alam ang sinasabi mo."
Inis na sabi ni Ezekiel sabay hawak sa kamay ko.
"Susuntukin ako tapos manghahawak sa kamay niya, label muna, bakod ka ng bakod di mo pa pala lupa."
Irap nito, pinukulan siya ng masamang tingin ni Ezekiel, hindi ko magets kung ano bang pinag uusapan nila.
"Tara na Laide, kain nalang tayo."
Iling iling na sambit ni Ezekiel saka iginiya na ako para kumain kasama ng mga trabahador.
"HELLO anong pangalan mo?"
Tanong ko sa batang umiiyak, pagkatapos kasing maglunch ay nagpaalam akong maglilibot muna dito sa farm, may trabaho pa si Ezekiel kaya naman ay hindi na niya ako nasamahan.
"J-jenny po."
Naiiyak pading sabi niya, umupo naman ako para pantayan siya saka kinuha ang panyo sa bulsa para punasan ang luha niya.
"Bakit ka umiiyak? ang ganda mo pa naman."
Malumanay na sabi ko, itinuro niya ang taas ng puno, nakita ko doon ang isang maliit na bolang nakaipit sa mga sanga.
"Hindi ko po makuha, bigay po saakin yan ng tatay ko bago siya mamatay eh.."
Naluluhang sabi niya, my face softened.
"Sige ganito, tulungan mo akong umakyat, tapos ako ang kukuha doon sa itaas, alalayan mo lang ako ha, hindi rin kasi ako marunong umakyat."
Ngiti ko, nanlaki ang mata niya doon.
"Talaga po?! salamat po ate!"
Masayang sabi niyang nagpangiti saakin.
"Sure, dali alalayan mo ako ha."
Sambit ko saka humawak sa isang parte ng puno, itinulak niya ang pwet ko at ako naman ay humawak sa isa pang sanga, ginamit ko iyong bilang suporta upang makaakyat. Bagamat nanginginig ay naglakad ako sa itaas habang nakahawak sa mga sanga, napangiti ako nang makita ang bola saka inihulog iyon sa ibaba.
Ngunit nanlaki ang mga mata ko nang makitang nakatulala si Ezekiel sa ibaba habang nakatingala.
"W-White..."
I heard him said, nakapalda ako! Nanlaki ang mga mata ko roon dahilan upang madulas ako at mapatili ng malakas. Inaasahan kong babagsak ako sa lupa, ngunit pagmulat ng aking mga mata ay ang napakalapit na muka ni Ezekiel ang nakita ko.
"S-salamat."
Utal na sabi ko habang nasa bisig niya ako, ni hindi man lang natumba nang mabagsakan ko, mabuti at nasalo niya ako.
"Salamat po ate!"
Masayang masayang sabi ni Jenny napangiti akong bumaba na kay Ezekiel.
"Wag ka ng iiyak ha."
Ngiti ko sunod sunod naman itong tumango, maya maya ay dumating na ang nanay niya, napangiti nalang ako nang magpaalam ito.
"Wag mo ng uulitin ito Adelaide, sa susunod ay tawagin mo ako."
Kunot noong sabi ni Ezekiel, bakit parang galit siya.
"Eh abala ka kanina, saka gusto ko lang namang patahanin si Jenny."
Sambit ko, nanatiling seryosong ang muka nito.
"Aakyat ka tapos nakapalda? mabuti nalang at ako lang yung nasa baba, baka makasapak pa ako, tapos paano kung hindi kita nasalo ha?"
Sigaw niya, nanlaki ang mata ko roong umatras, nagulat sa pagtataas niya ng boses. His expression softened when he saw me flinched then looked away.
"Sorry nag alala lang naman ako, baka kung ano pang mangyari sayo eh."
Kunot noo ayt seryosong sambit niya.
"Sorry din, hindi ko alam na mag aalala ka."
Sambit ko saka binigyan siya ng pinaka-matamis kong ngiti, natigilan sya doon at itinikom ng bibig, medyo lumubog ang dimples niya tila ba ay nagpipigil ding ngumiti.
"W-wag mo nga akong ngitian! hindi ako marupok! tigasin ata ito!"
Saad niya, muli ko siyang matamis na nginitian.
"Balik na tayo? wag ka ngang nakasimangot, mas gwapo ka kapag nakangiti."
Ngiting sambit ko, ngumuso siya saka hindi napigilang gumuhit ang isang nakakatunaw na ngiti sakaniyang labi, pinagsaklop nito ang mga kamay namin.
"Sege ne nge, keng mepelet ke ihh."
Hagikhik niya saka masayang iginiya ako paalis sa lugar.
KINAGABIHAN ay abala lamang ako sa pag guhit saaking silid, nakapag half bath at nakapantulog na ako ngayon. Simpleng t shirt at puting cotton shorts lamang ang suot, nagsindi narin ng katol at nakatutok saakin ang bintilador, pagkatapos kong gumuhit ay matutulog na ako.
"ADELAIDE!"
Isang sigaw sa labas ang narinig ko, nangunot ang noo ko roon at tumayo upang tignan kung sino iyon. Si apolinario iyon kasama ng tatlo pang lalaki, nakilala ko sila noong isang buwan sa sakahan, siya yung laging nagsasabing nahulog daw siya saakin, paano nangyari iyon, eh hindi ko naman siya tinulak?
Nakabarong silang apat, may hawak na speaker yung isa at yyung isa naman ay gitara.
"Para sayo to my labs!"
Sigaw niya kasabay ng pagtugtog ng gitara.
"O, Ilaw
sa gabing madilim
Wangis mo'y
bituin sa langitO, tanglaw
sa gabing tahimik
Larawan mo Neneng
nagbigay pasakitTindig at magbangon
sa pagkagupiling
Sa pagkakatulog
na lubhang mahimbingBuksan ang bintana
at ako'y dungawin
Nang mapagtanto mo
ang tunay kong pagdaing."
Pag tutula niyang sumisigaw na may tono, hindi ko sure. Napakamot ulo nalang ako habang nakatingin sakanila.
"Ezekiel!"
Pagtawag pansin ko sa dumaang si Ezekiel, lumingon ito saakin.
"Anong ginagawa ni apolina---bakit mo hawak iyang arinola ni nanay?"
Takang tanong ko, seryoso lamang ang muka niyang nagkibit balikat na bumaba.
"Mayroon pa akong rap na inihanda para sayo Laide! para ipakita ang pag ibig kong inaalay ko sayo aking sinta! aking irog! aking mahal! sana ay iyong pakinggan kahit pa aay medyo makabasag pinggan!"
Muling sigaw ni apolinario saka kinuha ang mikropono.
"My name is Apo! Li! Nario! Apolinario hindi mabini! kundi Mabanglo! Sinong mahal ko? Si---Eseng!"
Napasigaw ito nang buhusan siya ni Ezekiel ng laman nung arinola! nanlaki ang mata ko doon.
"Ezekiel!"
Nanlalaki ang matang sabi ko.
"Sorry akala ko engkanto! Engkanto nga!"
Sigaw ni Ezekiel, nangunot ang noo ko doon.
"Walang burol dito, doon kayo kumanta sa kabilang barangay, mga istorbo!"
Inis na sigaw niya sabay alis, napakamot ulo akong lumabas saaking silid.
"Bakit mo naman ginawa iyon? kawawa naman si Apolinario."
Salubong ko nang magtungo na siya dito sa itaas.
"Si Apolinario yon?"
He gasped, nangunot ang noo ko.
"Oo, sino bang akala mo?"
Tanong ko, napakamot siya sa noo, dahilan upang aksidente kong makita ang palad niya, umatake nanaman tuloy ang mannerism ko, iginuguhit ang daliri saaking palad.
"Akala ko masamang espiritu."
Ngisi niya.
"Sige good night, magsara ka ng bintana."
Paalala niya, ako naman ay nanatiling tulala, hindi dahil sa sinabi niya tungkol kay Apolinario, kung hindi dahil sa nakita kong mangyayari sakaniya ngayong gabi.
"S-Shit Laide..."
Tinawag niya ang pangalan ko habang nilalaro ang malaki at maugat na pahabang bagay na tirik na trik, animo'y galit na galit. Nakita ko kung gaano siya kahirap mula sakaniya ekspresyong hanggang may lumabas na puting likido roon.
Nanlaki ang mata kong tumayo ang balahibo sa nakitang pangitain. Hindi sawa ang bumukol sa shorts niya noon?! Mukang nasasaktan talaga kasi siya at kinailangan niyang palabasin ang puting likido upang makaramdam ng ginahawa, gagawin niya iyon tatlumpong minuto mula ngayon, ayoko siyang mahirapan kaya naman ay kailangan kong alamin ang magdudulot ng sakit na iyon.
Kaya naman ay nagtungo ako sakaniyang kuwarto, para alamin kung may iniinda siya.
"Ezekiel pwede bang pumasok?"
Tanong ko nang makarating sa kwarto niya, ito ang unang beses kong mapapasok ang kwarto niya kaya medyo kinakabahan ako. Matagal siyang di nakasagot, may narinig pa akong kumalabog.
"A-ah sige."
Sagot niya, napangiti ako doon saka hinawi ang kurtina at pumasok.
"Bakit?"
Tanong niya, nasa kama na siya ngayon at nakaupo.
"Hindi kasi ako makatulog, pwedeng dito muna ako?"
Tanong ko, nanlaki ang mata niya doon, kalaunan ay tumango.
"Saan ba nagpunta si nanay at ate Rosing?"
Tanong ko.
"Nagmamadami sila kanina, nagpuntang Ibarra, nagkasakit kasi ang kapatid ni nanay, sila lang ang mag aalaga sakaniya."
Paliwanag ni Ezekiel na nagpatango saakin.
"Hala edi tayong dalawa lang ang nandito? hanggang kelan daw?"
Inosenteng tanong ko, nakita ko kung paano siya natigilan, bahagyang nanginig ang kamay na kumuha ng unan at ikinandong iyon.
"O-Oo, hindi ko alam kung hanggang kailan."
Marahas itong bumuntong hininga saka dinapuan ako ng tingin, mula ulo hanggang paa. Partikular sa binti at hita ko, nakita ko siyang napalunok habang malipat lipat ang mata.
"Ayos ka lang Ezekiel?"
Tanong saka tumabi sakaniya, mukang nataranta pa siya doon.
"Bakit ka lumalayo? di naman siguro ako mabaho?"
Natatawang sabi ko sakaniya, ang bango ko naman ah? nag half bath ako.
"Yun na nga eh!"
Sambit niya habang iwas na iwas ang tingin.
"H-hindi ka nagbra?! ang nipis ng suot mo!"
Windang na bulyaw nito, nagtataka ko siyang tinignan.
"Bakit ba? hindi pwedeng mag bra pag matutulog ka, uy ayos ka lang?"
Tanong ko, napahilot ito sakaniyang sintido.
"O-oo, ayos lang ako."
Nakagat ko ang labi ko sa pag alala, napatitig lang lalo siya saakin, mukang huli na ata ako dahil may dinaramdam na siya. Mariin siyang napapikit, hindi mapakali habang kandong kandong ang unan.
"Shit ang sakit mo sa puson, nagkakasala ako."
May binubulong bulong pa itong hindi ko maintindihan.
"Sige hahayaan na kitang magpahinga."
Nguso ko, tumingin ako sakaniyang palad, sa huli ay hindi ko napigilan iyong mangyari, mamaya ay pupuntahan ko siya para alagaan o itanong kung may kailangan siya.
"S-sige, g-good night."
Sambit niya, matamis ko siyang nginitian.
"Good night Ezekiel."
Ngiti ko saka lumabas na, parang naiihi kasi ako. Nang magtungo ako sa cr ay wala namang lumabas, pero parang naiihi ako? mula noong maalala iyong pangitaing nakita ko.
Nakagat ko ang labing sinalat iyon at nanlaki ang mga mata nang makitang may malagkit na likido roon, basang basa ang pwerta ko non, hindi ko maiwasang mag alala.
Nataranta akong lumabas, kailangan ko bang magpunta ng ospital? pero wala namang masakit saakin, saka gabi na, wala ng tricycle at mukang may iniinda si Ezekiel kaya hindi ko siya pwedeng abalahin.
Nakagat ko ang labing bumalik saaking kwarto, bukas ay maglileave ako sa trabaho para magpa check up, baka kasi may sakit pala ako.
Balak ko pa sanang puntahan si Ezekiel para icheck kung ayos lang siya, yun nga lang ay tuluyan na akong nakatulog.
A/n: Pray for Eseng 🙇♀️🙏
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top