Miracles happen? Yes! Pero hindi sa kanila.

Namatay si Avia pagkatapos ng limang araw na kasiyahan. Maayos naman ang kalagayan nito sa limang araw na iyon. Nakaparami na nga nilang plano pagkalabas nito dapat sa hospital. Magbabakasyon sila saan man nito gusto. Sa malayong lugar kung saan doon sila hanggang kailan nito gusto. Ngunit ibang bakasyunan ang tinungo ni Avia. At hindi siya nito puwedeng isinama kahit gustuhin niya. Iniwanan siyang sawi. Wasak ang mundong umiikot lamang dito. Natulog ito at di na muling gumising pa. Iniwanan siya ng tuluyan, dala ang puso niya. Ngayon, di na niya alam huminga, kung tumitibok pa ba ang puso niya. Buhay siyang oarang patay.

Masakit! Sobrang sakit na halos araw-araw, minu-minuto, dumidilim nang dumidilim ang puso niya. Wala na si Avia! Wala na ang pinakamamahal niyang asawa.

She was buried kasama ng kasinungalingang buhay pa ang kanilang anak. Napakaluput ng mundo kay John Lorde. Wapang tinira sa kanya.

Nagbago ang lahat. Nagbago ang mundong ginagalawan niya. Hindi na niya halos makilala ang sarili. Napabayaan niya ito ng husto.

And maybe, he's crazy too.

Nakikita niya si Avia na nakaupo sa kanilang sofa sa sala. When their eyes met. His heart beats crazily. It's the same feel when he first met her.

It's been 6 months already when Avia passed away. Of course, he misses her badly.

Walang pakundangang tinahak niya ang hagdan patungo rito para yakapin ang babaeng gulat na gulat nang makita siya.

"Oh God, you're back. I miss you Avia. I misses you so much," he said as the hug became tight. Ibinubos niya ang damdaming itinago. Ang pangungulila ng labis sa babaeng mahal.

But, he then slowly loosen the hug as he realize something. Her scent is different. The feel of her body is different too. Isama pa ang pagiging stiff nito as he hug her.

Itinulak niya ang babae ng bahagya.

"You are not Avia. You're not my wife!" anger strike him as he hold her arm. Mahigpit iyon at may panggigigil.

"Who are you?"

Nakita niya ang paglunok ng dalagang kamukha ng kanyang asawa. Hindi rin ito makatingin sa kanya ng diretso.

"Hijo!" tarantang tawag ni Mrs Yap, ang kanyang ina. Dali-dali siyang lumapit sa anak at sa kanilang bisita.

"Let her go hijo," hinawakan nito ang kamay ng anak at pilit na inaalis ang pagkakahawak nito sa braso ng bisita.

Pero mahigpit ang pagkakahawak niya sa braso nito. Galit na galit pa rin ang titig niya sa babae.

"Who are you? Bakit nasa iyo ang mukha ng asawa ko?" sigaw niya sa babaeng ngayon ay matalim ang titig sa kanya.

"Bitiwan mo muna ako, please. Sinasaktan mo na ako." Ngitngit ang ngiping asik nito sa kanya.

Napilitan siyang bitiwan ang babae pagkatapos ng pakikipagtitigan niya dito at pagmamatigas na bumawi ng tingin.

"Yeah, she's not Avia. They are different. Avia is soft spokening and
sweet. This lady in front of me has  a strong persona!"

Pinakiramdaman niya ang sarili. His heart still beats like crazy. Na para bang kilala ito ng puso niya. Hindi niya maintindihan ang sarili.

"This is anger. I just miss my my wife. And this woman have my wife face!" Kumbinsi niya sa sarili.

"Hijo, please calm down first."

Naupo siya pero matalim pa rin ang tingin niya sa kaharap na babae.

"This is Aria, as you see, she looks like Avia. They are twins," pasimula ni Mrs Yap.

"My wife  never told me about that. Wala siyang naipakilalang pamilya niya, maliban kay mommy Xandra, who already passed away."

"It was a long story," sabat ng babae sa kanya. "Pero may komunikasyon kami ni Avia. Kaya lamang, this past few months, hindi na siya kumokontak sa akin. Nag-aalala ako. That's why I came here, para lang pala malaman na anim na buwan ng patay ang aking kapatid." May kung ano sa boses nito  kaya napatitig siya lalo sa babae.

Aria had tears in her eyes. Pero pinigilan niya itong tumulo. Nalulungkot at nanlulumo siyang malamang namatay ang kapatid na hindi man lamang nakita at nakausap ng personal.

They were close before, but after an incident, nagkalayo sila. And just recently when they patch things up and catching up with small talks thru cellphone.

Naninirahan kasi siya sa probinsiya at hindi man lamanng sila nagkita kahit magawi siya sa Maynila. Malaki ang dahilan niya kung bakitbayaw niyang makipagkita sa kapatid.

"Anak, hindi naman maikakailang kapatid niya si Avia. Aria here just want to visit Avia's grave."

He was kind of loss while giving intense look to Aria. May kung anong damdamin ang pumupukol sa kanyang pagkatao. Parang may naglalarong mga paru-paru sa kanyang tiyan. She's giving him a different feeling.  And it makes him uncomfortable.

"Kung puwede, isama mo na lang siya. Bibisita ka rin lang naman kay Avia, hindi ba?" Ayaw man niya sa suhestiyon ng ina, wala siyang magagawa.

Araw-araw siyang nasa puntod ng kanyang asawa at anak. Nandoon lang siya kinakausap ito. Kalimitan ay tinatanong niya kung bakit iniwanan siya. Nakikiusap din siyang bumalik na ito.  But most of the times, he feels being there with Avia is the best way to ease the pain of losing her. Na sa pagkakataong naroon siya, payaap ang pakiramdam niya.

Tahimik silang naglakbay patungong sementeryo. They were sitting next to each other pero walang halos magsalita. Nakakabingi ang katahimikang iyon. Napapabuntong hininga na lamang si Aria.

Pinauna siyang dumalaw kay Avia ng lalaki. Naiwan ito sa kotse.

Naglagay siya ng bulaklak at nagsindi ng kandila sa puntod ng kapatid. Nag-alay siya ng kaunting dasal para rito.

Pagkatapos niya, siya naman ang naghintay sa kotse at pinapanood ang hamagagulgol na si Lorde.

He is still handsome as she remember. Yun lang, it's not the same person anymore. Binago ito ng husto ni Avia.

His eyes is dying. The way she looks at it, parang naghuhukay ng malalim na bangin ang lalaki para sa sarili. Nakikita niya ang kalungkutan nito at ang kagustuhang di na magpatuloy na mabuhay pa.

At nasasaktan siya dahil sa isiping iyon. Her heart is in pain habang nakikita niya ang lalaking nasasaktan.

"Are you happy, Avia? Leaving us alone? On despair. Makasarili ka pa rin hanggang sa huling buhay mo. Pagkatapos mo siyang paikutin sa mundo mo. You just left him alone and lonely. If only I can do something to pull him from that hole. I want to save him. I want to continue, loving him, Avia."

She didn't shed any tears to her sister. Pero ngayon heto siya at humahagulgol sa loob ng sasakyan.
And that tears is for Lorde.

Ang tanging lalaking minahal niya.