Şimdi dudakların birleşmiş, açılmazlar
Göz bebeğine tonlarca lafı
Belki de en büyük sessizliğini saklamış halde
Yutarsın dilinin altındaki jiletleri
Aşkın ve acın
El ele vermiş
Aydınlatır şimdi tüm şehri
Sen altındaki araba ile
Ağzındaki küfürleri tüküre tüküre
Tüm zamanda bir yolculuk yaparsın
Kulağına küpe olmuş yaşlarında bulursun
Son yürekten kahkahalarını
Serseri ruhun acır haline
Ve güler şimdiki yaşına
Nasıl hâlâ buralarda olduğuna
Bekler, çoktan bir çöp torbasının dibinde
Bir köprünün ayaklarında
Son ve en derin uykunu çektiğini
Zihninden akanlar ise
Parlak zemine gökkuşağı olur
Senin bileklerine ise kan

Tüm bunların sancılı görüntülerinde
Bir lafını keser her nefesin
Kaybedersin kendini
Kendinin sandığın aynaları
Elinde kal(ma)mış son anılarını
Ne şanslı ki o günün ve tüm sokaklar
Sen sesini de yutarsın o sıra
Sen nefretini de yutarsın o sıra
İşte seninki de böyle yazar anlında
Ama sana not
Sen daha alın yazısını okumayı da öğrenemedin
Ama sana çok acı
Sen daha kendini okumayı da öğrenemedin