Bir şeylerin hep başında bu zaman
Doyumsuz ve değişken
Biraz geçmiş özlemi
Biraz gelecek merakı
Doyumsuz akıllar
Daha kötüsü karışmış yürekler
Yok olan yüzler
Kayıp geçen yıldızlar
Biraz hızlı bu zaman
Sahipsiz kalmış
Belki de bir sahibe gerek duymamış
Gün be gün gözler önünde eriyor bence bu zaman
Dilimizden kopuyor ateş parçaları
Üzerimizden yük atar gibi
Ayak diplerimizden başlıyoruz yakmaya
Herkes kendi çemberinden taşıyor
Bu dünya ile kül oluyoruz göğe doğru