Yanan kibritin diğer ucunda
Tüm zamanım
Boylu boyunca uzanmış sanki
Kurmaca hislerin kıyısında
Parmak ucunda dolaşmak
Beni ne kadar görünmez kılar
Bunu hiç bilmiyorum
Sanki hiç umursamıyorum çerçeveleri
Yüreğime yapışmış saydam et parçalarını
Sökmek için ilk başta fark edebilmem lazım
Uzaklaşabilmek için
Yolların tozunu almadan
Ayağımın altına batan her kırık parça cam ile
Soğuk rüzgar göğüs kafesimi sarıp sarmalayana kadar
Hiç durmadan
Başa sarmadan koşmam lazım

Kaynayan çayın dumanı ile süzülürken göz yaşlarım
Dizlerimdeki yara bantlarının
Rengi değişiyor, sayıları artıyor
Gecenin ortasında akrebi yelkovanı sırtlamışım
Kaçan ruhum yüküme takılıyor
Omuzlarımdan yukarı saçlarımı limon kokuları
Güllerin dikenleri sarkıyor
Radyonun sesi uzaklaşıyor
Penceremden uçurtmalar sarkıyor ardıma
Dilimden tek bir nefes bile kaçamıyor bu gece
Gözlerim çöl kurusu bakıyor
Ve ben o yolda tüm hafızamı
Yüreğimin sıcaklığını
Eteklerimin altına saklıyorum sanki