No, zanim przeczytacie rozdział, mam Wam coś do powiedzenia.

Jeśli chcecie wspierać moją twórczość, zachęcam...

//BUM, WIELKA NEONOWA REKLAMA: PATRONITE AGNIESZKI, WBIJAJ, DAWAJ HAJS, WSPIERAJ, POMAGAJ, DAWAJ WIĘCEJ HAJSU!...//

A teraz tak serio xD Bardzo lubię czytać Wasze komentarze, cieszą mnie nawet bardziej od gwiazdek, także jeśli macie coś mądrego do powiedzenia - albo i niekoniecznie mądrego - to zachęcam do komentowania ^.^

A teraz zapraszam na rozdział:

- Leon, do kurwy nędzy, zrób coś wreszcie ze sobą! – krzyknął Yong, wparowując do sypialni przyjaciela. – Dwa dni temu wyszedł nowy teledysk BTS, a ty jeszcze go nie obejrzałeś?! Co się z tobą dzieje!?

Leon skrzywił się boleśnie, niezadowolony z hałasu, jaki zrobił Yong.

- Bądź ciszej z łaski swojej – wymamrotał, nie odwracając się. Leżał w łóżku, jak co wieczór, i tulił poduszkę.

- A co z teledyskiem?!

- Gówno mnie obchodzi – burknął Leon, zaciskając powieki.

Yong westchnął ciężko. Cicho zamknął za sobą drzwi, zbliżył się do łóżka i usiadł za plecami przyjaciela.

- Daj sobie z nim spokój – szepnął. Wiedział o wszystkim, co dzieje się z Leonem. Jego wejście smoka nie było przypadkowe ani nieprzemyślane.

Skoro Leon nie reaguje na wieść o nowym teledysku BTS, musi być z nim bardzo, bardzo źle...

- Wiesz, że z chłopakiem jest coś nie tak – kontynuował Yong łagodnie. – Widziałeś, jak ostatnio gadał do siebie i...

- To nie ma dla mnie znaczenia – powiedział Leon twardo. Z każdym dniem nabierał coraz większej pewności, że to nie jest chwilowe zauroczenie. I naprawdę miał gdzieś, jak wiele problemów ma Emil.

Wiedział, że gdyby tylko chłopak mu pozwolił, zlikwidowałby je wszystkie.

- Może i nie ma – zgodził się Yong niechętnie. – Ale fakt, że nie chce z tobą rozmawiać, na pewno ma.

Leon zacisnął zęby. Od ponad miesiąca nie udało mu się porozmawiać z Emilem. Chłopak uciekał, migał się, odpowiadał półsłówkami, gdy już musiał.

Generalnie było ciężko.

Tym bardziej, że coraz częściej nie było go na lekcjach. O posiłkach Leon nawet nie myślał.

Zresztą sam ostatnio był w dość kiepskiej kondycji...

Kiedy po raz ostatni wychodził z pokoju Emila, miał wrażenie, że pęka mu serce.

Teraz miał pewność, że tak właśnie się stało.

Tylko że te rozbite kawałki wciąż rwały się do jego śnieżynki...