Gene gecenin karanlığında nefes nefese korkuyla uyandım. Aylardır peşimi bırakmayan bu kabus da neydi?? Uyumaktan korkuyorum. Tekrardan o kabusu görmekten çok korkuyorum. Hayatım boyunca korkulara sahiptim diğer herkes gibi ama bu korku neden beni tamamen ele geçirdi? Her gün aynı şekilde aynı saatde aynı korku ve heyecanla uyanıyordum. Deliriyor muyum? Sürekli yüzü çok belli olmayan bir adamla birlikte bir grup tarafından öldüresiye dövülüyorduk. O kadar çok acı çekiyorduk ki uykumda bile çektiğim acıyı hissedebiliyorum her seferinde aynı acıyı tekradan çekmekten yoruldum. Daha da kötüsü o kişi beni kurtarmaya çalışırken bunu yaşıyordu.Neden bilmiyorum ama o acı çektikçe ben deli gibi ağlıyordum. Sonra beni kurtarmayı başarıyordu ve o adamlardan kaçmaya devam ediyorduk. En sonunda benim sığınağım gibi olan uçurum kenarına gidiyoruz birlikte. Bu kabusta huzurlu hissettiğim tek an o andı. Sonra sesler gelmeye başladı burada da bizi bulmuşlardı ama bu sefer daha çok korkmaya başladım. Öleceğimden  emindim ama ölmekten korkmuyordum o an. Tek korkum yanımdaki adamın da benimle birlikte ölmeseydi. Tüm her şeye rağmen korkmamam için beni rahatlatmaya çalışıyordu. Ölmekten korkmuyor gibiydi. Sonra geldiler karşımıza,  deli gibi korkuyor ve titriyordum. Nefretle bakıyorlardı bize ama bu nefretin sebebi neydi bilmiyorum. Sonra elimi tuttu korkma dercesine. Şimdi kurtulacağız. Onların elinde ölmeyeceğiz dedi bana. Buna hazır mısın diye sordu elini sıkıca tutmaya devam ettim ve o cevabını almıştı. Sonra aniden sımsıkı sarıldı bana ve geriye doğru atladı. Uçurumdan düşüyorduk sımsıkı sarılırken. Her seferinde o uçurumdan düşerken uyanıyordum bu kabustan. Sonunda ne oluyordu öldük mü ya da kurtulduk mu bir şekilde bilmiyorum. Bir yandan  kabusa devam edip sonumuzu öğrenmek istiyorum bir yandan da bir daha bu kabusu görmek istemiyorum. Ben yüzme bilmezdim ki hem. Hep gittiğim ve beni delicesine rahatlatan o uçurum beni korkutuyor artık. Bunca zaman yüzme öğrenmediğim için ,  kendimi savunamayacak kadar güçsüz olduğum için çok kızıyorum. Bu kabus kendimden nefret etmemi sağlıyordu. Çok güçlü ve korkusuz gözükürken bu kabus tüm korkularımı, beceriksizliğimi, savunmasızlığımı ortaya çıkarıyordu.Kimsin sen ?? Neden  benim kabusumdasın? Neden beni kurtarmaya çalışıyorsun?? Neden seni görmek isteyip aynı zamanda görmekten çok korkuyorum??