Kaldırımlarda Savrulan Kül
Tüm sokak lambaları bir bir söndüğü halde,
Güneş duymuyor bugün şehrin sesini
İnsanlar bağırıp çağırıyor ve kornalar,
Susmuyor, sövüşler göğe yükseliyor, sevişler hiç,
Hiç görünmüyor ortalıkta bu sabah.
Bu sabah ağarmıyor tan yeri ve ufuk kızıl örtüsünü gömmüş
Toprak sevenleri aldığından utanıyor, çiçekler yeşermiyor hiç
Toprak mezarlığından utanıyor, doğurmuyor yaşamı
Evler insanların başına atıyor kendini,
Kıyamet kopuyor, her yer her yerde.
Ve ben arşın arşın sana geliyorum
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top