Kaldırımlarda Savrulan Kül

Tüm sokak lambaları bir bir söndüğü halde,

Güneş duymuyor bugün şehrin sesini

İnsanlar bağırıp çağırıyor ve kornalar,

Susmuyor, sövüşler göğe yükseliyor, sevişler hiç,

Hiç görünmüyor ortalıkta bu sabah.

Bu sabah ağarmıyor tan yeri ve ufuk kızıl örtüsünü gömmüş

Toprak sevenleri aldığından utanıyor, çiçekler yeşermiyor hiç

Toprak mezarlığından utanıyor, doğurmuyor yaşamı

Evler insanların başına atıyor kendini,

Kıyamet kopuyor, her yer her yerde.

Ve ben arşın arşın sana geliyorum


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top