Güz Yapraklarına Konan Kül

Unutma, sevgilim.

Güz esintisi ancak sabahları güzeldir

Geceleri sağır eder kulakları

Ve seni sevmek, ancak bir umut varsa yeşertir çiçekleri

Yoksa iner bahçelere bir güz gibi

Canlıların yüreğine düşer bir zemheri

Ve benim ruhum yanarken,

Küllerim kalbine savrulur.

Ne olur gel bu sonbahar, kurtar beni.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top