Güz Yapraklarına Konan Kül
Unutma, sevgilim.
Güz esintisi ancak sabahları güzeldir
Geceleri sağır eder kulakları
Ve seni sevmek, ancak bir umut varsa yeşertir çiçekleri
Yoksa iner bahçelere bir güz gibi
Canlıların yüreğine düşer bir zemheri
Ve benim ruhum yanarken,
Küllerim kalbine savrulur.
Ne olur gel bu sonbahar, kurtar beni.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top