Wiktoria

Stałam przed lustrem i ćwiczyłam. Chciałam mieć pewność że nie zacznę się jąkać przed Lilith.
- Chcę..- zaczełam pewnym siebie tonem.- chcę iść z powrotem do szkoły. Porażka. Spróbuję znowu. Spojrzałam w swoje odbicie.- Chcę iść do szkoły. Proszę.- powiedziałam jeszcze pewniej. Moje odbicie wcale nie wyglądało lepiej. W swoich zielonych oczach widziałam wachanie. Westchnęłam. Byłam sfrustrowana.
- Ty to umiesz grać. Nie ma co!- znajomy głos dociera do moich uszu. Zamieram by rzucić się tej osobie prosto w ramiona.
- Lucy!- wykrzykuję radośnie. Diabeł odpowiada od razu uściskiem i czule mnie przytula.
- Cześść księżniczko! Zdążyłaś już omotać wystarczająco moją siostrę?- Lucy puszcza mi oczko a ja przyjemnie chcichoczę i daję mu kuksańca w bok.
- Przestań! Tylko jedno ci w głowie!
- Hej! Wiesz sama że nie pogardzędobrym seksem! To jak tam szczegóły? Oj zdradź swojemu staremu ukochanemu demonowi coś więcej!- chichocze Lucyfer i kładzie się na moim łóżku. Rzucam w niego poduszką. Lucyfer jeszcze się bardziej śmieje kiedy zaczynam go nią okładać.
- Dobra dobra dobra! Przestań! Poddaję się! Już!- kapituluje diabeł po czym unosi ręce w geście poddania. Uśmiecham się.
- Moje ulubione zdanie.- chichoczę.-znowu wygrałam! Tym razem to ja dostaję pacnięcie w ramię.
- No wiesz! Co by powiedzieli moi koledzy demony gdyby się dowiedzieli że mięknę dla jednej zwykłej dziewczynki?- chichocze znowu Lucy. Przewracam oczami.
- Że jestem wyjątkowa.- zaraz przybierampoważny ton.- jak tam twoja misja? - pytam go ciekawa.- co ztymi duszami które uciekły?
- Dobrze. Udało mi się większość złapać ale nie które rozproszyły się na krawędzi piekła.- Luciemu drgnęła powieka. To zawsze kiedy kłamie. Nie mogłam tego nie zauważyć.
- Czegoś mi nie mówisz.- robię złą minę. Lucyfer blednie jakby zobaczył ducha. W jego złotych oczach po raz pierwszy widzę prawdziwy strach.
- Wiesz mi że nie chcesz o tym wiedzieć. Bezpieczniej będzie jak się o tym nie dowiesz kochanie.- Lucy całuje czubek mojej głowy.
- Ale..- protestuję. Patrzy na mnie ostro. Wzdrygam się. Bo jeszcze na mnie nigdy tak nie patrzył. W każdym razie nie Lucyfer.
- Jesteś dla mnie najcenniejsza. Nas. Jeśli muszę milczeć żeby zapewnić ci bezpieczeństwo to niech tak będzie. Kiwam głową.
- Dobrze. Rozumiem cię i twoje powody. Nie bedę drążyć.- potarłam ramiona bo to co mi powiedział nie wydawało się zbyt wesołe. Zadrżałam.
- Nie potrzebnie cię zdenerwowałem.- przyznał Lucyfer sam przed sobą. Pokręciłam głową.
- Nie. Dobrze że mi powiedziałeś. Teraz jesteśmy rodziną. Spójrz na mnie Lucy.- poprosiłam go i dotknęłam jego podbródka.- i trzymamy się razem bez względu na wszystko. Spojrzał na mnie czule.
- Lilith miała co do ciebie rację. Naprawdę jesteś wyjątkowa.
- No jestem.- wyszczerzyłam się.
- I skromna.- parska Lucyfer za co dostaje złe spojrzenie i kolejne manto.
- No już!- unosi ręce w geście kapitulacji.- chodź do mnie! - prosi a ja ostrożnie kładę się w jego ramionach. Lucyfer ma ciało prawdziwego wojownika a jego czarne długie włosy to dzieło nie z tego świata. Jego rogi są niesamowite podobnie jak te u Lilith. Macam je z uśmiechem.
- Czy wszystkie dziewczyny na ziemi są takie denerwujące?- pyta jakby sam do siebie.
- Tylko te mądre.- odpowiadam i chichoczę w jego klatkę piersiową. Obejmuje mnie mocno. Leżę w jego objęciach jeszcze długo zastanawiając się co powiedzieć Lily podczas kolacji.

W końcu nadchodzi czas żeby się wyszykować. Lucy wypuszcza mnie z objęć nie zadowolony. Podchodzę do szafy. Zastanawiam się co włożyć.
- Załóż niebieską.- proponuje ze swojego miejsca Lucy.- pasuje do koloru twoich włosów.
- Hm..słuszna uwaga. Bo jestem blondynką.
- Lilith często mówi że do twarzy ci w tym kolorze.- chichocze Lucy kiedy wyciągam sukienkę.
- Ta może być?- pytam. Sukienka jest długa, niebieska i ma długie cienkie rękawy. Rozjaśniają ją złote refleksje.
- Dobry wybór.- chwali Luhcyfer.- będziesz pasować do Lily.
- Pomożesz?- pytam kiedy mam problem z zapięciem. Lucyfer ostrożnnie do mnie podchodzi. Kiedy czuję jak jego palce zgrabnie zapinają moją suknię przechodzi mnie dreszcz. To jest dreszcz przyjemności. Czy ja lecę na Lucyfera?