kiedy oddalił się ponad pnie drzew,

kiedy spadł w to gówno ktoś rzekł,

kiedy stracił swą pieśń,

dzieciństwo pożegnał i płakał na jego cześć 

JK

Yoongi, tak strasznie czuć od ciebie, że pisałeś.

MY

Przepraszam. Ale skończyłem! Gdzie byłeś?

JK

Parzyłem herbatę Taehyungowi. Już zawsze będzie mi się kojarzyła z rozpaczą.

MY

To moja wina.

JK

Nie zaprzeczę. Dużo na to wskazywało.

pojawia się Jimin,

jego głos drzemie

PJ

Yoongi? Pomożesz?

JK

Cześć, nie przedstawiłem się jeszcze. Nie wiem, jakim cudem. Jeon Jeongguk. Dużo o tobie słyszałem.

PJ

Park Jimin.

Min się uśmiecha,

lubi echa

MY

Min Yoongi.

JK i PJ

Wiemy. 

JK

Już wszyscy wiedzą.

MY

Może zapomną. 

do Jimina

Już idę.

JK

Przygotuję się. Będziecie mierzyć kostiumy?

MY

Są już gotowe.

PJ

Mój nie pasuje. Dlatego przyszedłem.

MY

Przecież jesteś niższy tylko o centymetr.

JK

Tyle że ciebie praktycznie można by wziąć za cień.

MY

Uznam to za komplement.

znów stracił oparcie

z niego śmiali się otwarcie

skrzydła mu wyrwali

pochylnia go pchnęła

spadł w odbicie łez siarki

zadusił płacz matki