papierosy zgaszone w złocie rozlanym na schodach,

do teatru wchodzi grupka szepczących nastolatków,

kurtyna czeka już rozsunięta, na widowni reżyser i dramaturg,

skrzyżowane ramiona nauczyciela, wymagające spojrzenie,

Min Yoongi stara się poczuć cokolwiek poza obrzydzeniem,

czerń tła i rysy na scenie omal nie połykają entuzjazmu aktorów,

kwestie Jimina kołaczą mu w głowie gdy wchodzi za kulisy,

Yoongi bacznie obserwuje kuśtykające światła, nuci

KN

Wyjdźcie naprzód. Wszyscy znamy swoje zadania?

Jimin zerka na Yoongiego,

Min odwraca wzrok

KN

Jak już zapewne wiecie, w tym roku to ja zostałem reżyserem sztuki wybranej do wystawienia na deskach naszego ukochanego teatru miejskiego. A to jest Min Yoongi.

Kim bierze wdech,

Yoongi go wyręcza

MY

Asystuję profesorowi Kim Namjoonowi.

nauczyciel marszczy brwi,

Yoongiego bardziej interesują własne palce

KN

No cóż. Jeśli nie ma pytań, zacznijmy.