Hej, chcesz może zacząć pisać wiersze? Ale nie wiesz jak to zacząć? Cóż postaram się dać Ci parę porad jak rozpocząć. Niektórzy mówią, że pisanie wierszy jest trudne i niewielu potrafi to robić.Owszem jest trudne, jednakże przy odrobinie praktyki, każdy może się nauczyć. Wystarczy odrobina wrażliwości na własne uczucia i otaczający nas świat. Jako osoba pisząca amatorsko nie zastrzegam sobie nieomylności i tego że ten poradnik jest jedyny i najlepszy,ale chcę przedstawić metody pomagające mi w pisaniu wierszy, zmyślą, iż pomogą i wam nie przedłużając zaczynam.

Po pierwsze, zrób sobie coś do picia, coś co relaksuje i co lubisz,może herbata, albo kawa? Coś co Cię relaksuje nie polecam np. coli bo ona pobudza w inny sposób niż kawa, ale każdego relaksuje co innego, więc jeśli cola jest dla Ciebie dobra, to czemu nie?Następnie jeśli masz możliwość to udaj się w miejsce, które Cię uspokaja, park, działka, ogród, czy dom, ważne by ułatwiało Ci myślenie. Odetchnij głęboko i spójrz dookoła siebie, nie próbuj patrzeć, próbuj zobaczyć. Spróbuj zobaczyć piękno w czymś gdzie na pozór go nie ma, piękno ma wiele odcieni, wystarczy je dostrzec i opisać. Piękno może leżeć w prostocie. W niewinnych dzieciach bawiących, czy w ogrodzie pełnym kwiatów, a nawet w więdnącej róży, która umiera. Trzeba popatrzeć i zadać sobie pytanie „Co widzę?" lecz nie co widzą moje oczy, lecz to co widzi moja dusza. Dostrzegłeś coś co pobudza Twe emocje? Jeśli nie, to nie zmuszaj się do tego, bo to nie da skutku, spróbuj innym razem, wiersz nie królik, nie ucieknie, choć czasami... Jednak jeśli coś pobudziło w Tobie uczucia, to teraz wyobraź sobie je w głowie, możesz wyobrazić sobie metaforycznie np. coś energicznego albo prędkiego, jako królika, albo coś spokojnego, jako powiew wiatru który powoli głaszcze źdźbła trawy.

Masz to? To teraz twórz sobie w głowie różne zdania, nie muszą miećsame w sobie specjalnego sensu, niech tylko nawiązują do tematu,który utworzył Ci się w głowie, składaj je w rymy, które odstawiasz na później albo od razu używasz, trochę jak tworzeniesłów w Scrabble. Możesz swoje zdania w dowolny sposób modulować,ale ważne jest kilka rzeczy, które najlepiej zachować.

1.Szyk zdania, słowa do rymów powinny się na końcu wersu.

Dla przykładu:

Deszcz pada na „Niebie"

Aja idę do „Ciebie" (Wiem że nie ma to zbytniego sensu, ale to tylko przykład rymu)

Uwidacznia to dźwięczność rymów.

2.Powinno się zachować podobną ilość sylab w każdym wersie, po prostu najlepiej żeby nie było czegoś takiego, że pierwszy wers jest bardzo długi, a drugi ma kilka krótkich słów.

Bo duża różnica sylab odbiera płynność samego wiersza, która w nim nie jest konieczna, ale bardzo przyjemna.

3 Tytuły. Wbrew pozorom są bardzo ważne. Odpowiedni tytuł może nadać, lub zmienić całkowity wydźwięk samego wiersza. Nie jest konieczne, by nadać tytuł zmieniający formę poematu, ale jest to czasami bardzo dobra rzecz.

4.Najlepiej nie robić powtórzeń, bo niezbyt estetycznie wyglądają,choć też nie zawsze, czasem wyglądają lepiej. Zależy od charakteru, tego co piszesz.

Styl pisania wierszy.

Jeśli Twoje wiersz nie są do końca zgodne z tymi zasadami co napisałem nie przejmuj się, z stylem wierszy jest jak z charakterem pisma,każdy ma inny. To są wskazówki, które mogą pomóc w napisaniu. Anie żelaznymi zasadami, bo najpiękniejsze w poezji jest to, iż jest wolna i powinna być wolna od zasad, mimo że wskazówki są dobre to są tylko kierunkowskazem. Więc Twoje dzieło może mocno odbiegać od tego co napisałem.

Jak charakter pisma, każdy styl pisania jest na swój sposób ciekawy i piękny. Tak, jeśli Ci nauczycielka kiedyś mówiła, że Twój charakter pisma jest brzydki, bo jest słabo czytelny, to miała kija racji, jest on po prostu inny, czasem bardziej schematyczny, czasem mniej, czasem bardziej czytelny, czasem mniej. (taka krótka dygresja) Tak samo jest ze stylem poetycznym, jeden jest bardziej banalny i prosty, a czasem metaforyczny i ozdobnie zawiły.

Ale zarazem styl nietuzinkowy, jak i styl prosty, ma w sobie pewne piękno które trzeba po prostu dostrzec.

Pisanie spontaniczne.

Emocje są zmienne i spontaniczne, dlatego nieważne czy piszesz o sobie,czy otaczającym Cię świecie, to kierujesz się swoimi odczuciami.Więc czasami może coś Cię natchnąć nagle, w przypadku w którym masz wolny czas, polecam zacząć pisać i wykorzystać chwilowy zastrzyk weny. W przypadku w którym nie masz, bo np. jesteś w szkole na lekcji.

Poświęć chwilkę na zapisanie jakiegoś zdania które Ci się zrodziło w głowie oraz tematu tego wiersza. Jak wrócisz do tego, łatwiej Ci się przypomni i ta wena się nie zmarnuje.

Brak weny.

Czasami nie ma się weny nawet przez bardzo długi czas jak kilka miesięcy. Jednak są metody na stymulowanie jej, kilka przykładów: Wyjście na świeże powietrze, odświeża umysł i pomaga się skupić jeśli jest to w odpowiednim miejscu. Słuchanie muzyki, muzyka pobudza emocje, które pomagają napisać wiersz. Zrelaksowanie się przy czymś co lubisz, jak tabliczka czekolady, albo ulubiony napój.

Duma ze swojej sztuki.

Może zabrzmieć jak wyświechtany frazes, ale trzeba być dumnym ze swoich wierszy, czemu? Gdy lubisz swoje wiersze, nabierasz pewności siebie oraz chęci do dalszego pisania gdy lubisz to co piszesz, robisz to chętniej, częściej i lepiej. A zarazem masz w sobie pasję,chętniej podzielisz się nią z innymi i zobaczysz, iż to co robisz jest naprawdę świetne.

Jeśli dotarłeś do końca, to bardzo dziękuję za przeczytanie tego małego poradnika. Mam nadzieję że Ci pomoże zacząć, lub jeśli już pisać, to rozwijać się w tym. Oczywiście nie mówię że to co napisałem jest jedynym i najlepszym sposobem, a także zachęcam do pisania w komentarzach uwag oraz własnych porad do wierszowania i ogólnej polemiki. Możliwe że razem wykombinujemy jeszcze lepsze metody dla artystów zajmujących się tym pięknym odłamem sztuki ^^

Wtedy możliwe że napiszę drugą część na podstawie naszych wspólnych zdań, dlatego też nie daję tego jako zakończone.

Miłej nocy czy dnia, zależnie od tego kiedy czytasz :)