Prolog

Uprzedzam, że tu będę eksperymentować na narracji pierwszoosobowej ฅ'ω'ฅ
Obym tego nie zepsuła (๑•́ ₃ •̀๑)

**********

   Hej, mam na imię Nico i mam 16 lat. Mam czarne, oczy i włosy, które ostatnimi czasy trochę urosły i zaczęły sterczeć na wszystkie strony. Co tam jeszcze...? A tak! Jestem synem greckiego boga śmierci, Hadesa. Tak, poważnie. Greccy bogowie naprawdę istnieją i mają dzieci ze śmiertelnikami. I jest nas naprawdę dużo. Większość udaje się do Obozu Herosów, miejsca, gdzie są szkoleni w walce mieczem i innymi broniami. Kiedyś też tam mieszkałem. W zasadzie to nadal często tam wpadam, bo mieszkają tam moi przyjaciele i mój chłopak, Will Solace, syn Apolla. Jednak nie mieszkam tam na stałe. Właściwie, to nie ma miejsca, które mógłbym nazwać domem. Trochę przesiaduje w Obozie Herosów, trochę w Obozie Jupiter, obozie dla rzymskich herosów (tak, bogowie rzymscy też istnieją. Są nawet pogłoski o egipskich, ale to jeszcze niepewne) i trochę u taty, w krainie cienia. Niektórzy w Obozie Jupiter nazywają mnie Ambasadorem Plutona.
   Kilka lat temu miała miejsce Druga Wojna Tytanów. No wiecie, taka, jak tysiące lat temu. Kronos powstał i tak dalej... Długo by opowiadać. W każdym razie herosi z obu obozów i bogowie walczyli przeciw nim i wygraliśmy i w ogóle.
   Jakieś dwa miesiące temu była znowu wojna z gigantami, anty-bogami. Nie wiem, jak to wyjaśnić... Mam nadzieję, że w miarę znacie mitologię. Po stronie gigantów była jeszcze Gaja, matka Ziemia... Ogólnie sporo się działo, co chwilę jakąś jatka, jakiś wróg. Najgorzej miał Percy, syn Posejdona. To wokół niego wszystko się działo. Mieliśmy nadzieję, że po zwycięstwie nad Gają wreszcie będzie spokój.
   Jak pewnie się domyślacie, niełatwo mnie po tym wszystkim czymś zaskoczyć. Jednak to, co się stało potem...

***

Cześć wszystkim! Nazywam się Okumura Rin. Mam 16 lat. Mam czarne włosy, które chyba mają własną wolę, bo sterczą na wszystkie strony. Moje oczy są przeważnie czarne. Czemu przeważnie? Bo jestem synem Szatana i ludzkiej kobiety. Serio. Moje moce są zapieczętowane w specjalnym mieczu, zwanym Kurikara lub mieczem Koma. Gdy go wyjmuję, na całym moim ciele pojawiają się niebieskie płomienie, charakterystyczne dla Szatana, a moje oczy robią się równie niebieskie. Innymi cechami, które po nim odziedziczyłem są czarny ogon, kły i wydłużone uszy, które po dobyciu Kurikary stają się jeszcze dłuższe.
   Od urodzenia mieszkałem w opactwie z młodszym bratem bliźniakiem, Yukio. Naszym przyszywanym tatą był ojciec Fujimoto. Do 15 roku życia byłem pewny, że jest moim prawdziwym tatą i nie miałem pojęcia o istnieniu demonów mimo, że staruszek był egzorcystą. W dniu, gdy obudziły się moje moce zaatakowały mnie demony. Staruszek zginął ratując mnie...
   Wtedy spotkałem się z jego przyjacielem, Mephistem, który okazał się być dyrektorem szkoły dla egzorcystów. Postanowiłem się do niej zapisać, żeby skopać tyłek Szatanowi, który zabił staruszka i żeby stać się silniejszy, aby już nikt nigdy nie musiał oddać za mnie życie.
   Postanowiłem zachować dla siebie cały ten świat demonów i nie mówić o tym Yukio, który poszedł do tej samej szkoły (szkoła dla egzorcystów jest w tym samym budynku, co zwykła szkoła. Co gorsza, musiałem chodzić do obydwu...). Nieźle się zdziwiłem, gdy dowiedziałem się, że Yukio od 7 roku życia chodził do szkoły dla egzorcystów i został moim NAUCZYCIELEM!
   Trochę się później działo, ale przejdę już do tego, że na tę chwilę jestem niższym egzorcystą drugiej klasy, a Yukio jest wyższym egzorcystą drugiej klasy (jest o 4 rangi do przodu).
   A! Warto dodać, że razem z bratem zatrzymaliśmy próbę przejęcia całego naszego świata (Assiah). Wtedy też u mojego braciszka obudziły się moce Szatana.
   Mieliśmy nadzieję, że po tym wydarzeniu, skoro otrzymaliśmy od Watykanu... hmm... pozwolenie na życie... to chociaż przez jakiś czas będzie spokojnie...
   Myślałem, że widziałem już wszystko, a tu okazuje się, że najdziwniejsze jeszcze przede mną...

**********

Dla osób, które znają obie historie, rozdział może się wydawać nudny, ale jest potrzebny...
Mam nadzieję, że nie zanudziłam!
W następnym będzie ciekawiej!
Chociaż nie wiem, kiedy będzie następny... Tak normalnie zacznę dodawać po egzaminach w kwietniu, ale postaram się!
Do napisania!
naticzer

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top