(A dzisiaj przemyslenia w stylu ilustrowanym dnnfn)

Okej czy znacie to uczucie kiedy...
Zrobiliscie cos zlego, ale w danym momencie czuliscie ze to bylo w porządku?
Na przykład... zwyzywacie kogos
Powod moze byc jakikolwiek, sprzeczka, odmienne zdania, stwierdzenie ze ktos jest gorszy, lub... moze próba przypodobania się komus, zeby się nami nie znudzil? Żeby nas nie odrzucil, na czym tak bardzo mu zalezy, a taka akcja mialaby na celu uzyskanie uznania oraz atencji od tej osoby/osób, na czym tak bardzo nam zalezy?

A potem, po czasie i przemysleniu sobie tego
Tak powoli pomalutku
Stwierdzacie ze jednak to moglo byc troche bledem...

Takie dziwne niezdecydowanie i niepewnosc czy jednak się dobrze zrobilo na pewno, czy to było rzeczywiscie w porządku i czy to się koniecznie musiało zrobić
Koniec koncow wychodzi takie dziwne uczucie, i pytanie
"Wlasciwie bylo mi to potrzebne..?"
W przypadku zrobienia tego dla przypodobania się osoby dla których to zrobilismy mogły sobie zwyczajnie pójsc, porzucic nas, i co wtedy? Wtedy to wychodzi pytanie - po co tak konkretnie się to zrobiło.

Po dluzszym czasie, i gdy mialo się na przyklad wglad na to co robi osoba przez nas poszkodowana, i tak się całkowicie przemyśli wszystko
I nagle moze sie okazac ze to byl jeden. wielki. błąd.

Zyciowa porazka ktorej nigdy sobie nie wybaczymy, czujemy się po tym jak ostatnie smiecie, nic nie warte coś, jebani frustraci, idioci, debile, zwyczajne głąby
Cos jak

Uczucie własnej beznadziei i bezsensu
Zycie to jebany bol tyle powiem i trzeba na kazdym kroku uwazac, bo mozna se je zjebac, a tak jak mozna sobie zniszczyc zycie, tak i innemu czlowiekowi. Wiec uwazajcie na to co robicie, i nie robcie niczego pohopnie, pod wplywem impulsu oraz bez wczesniejszego przemyslenia tego racjonalnie, jak cos w stylu - co gdyby mi ktos tak zrobil? Czy na pewno nie czul*bym sie z tym zle?

Edit: help poryczalam sie ale jednoczesnie smieje sie z siebie bo siebie bawie idiotyzmem jak sie naprawic

To na tyle dzisiaj, do zobaczenia.

10.01.2022, 01:33