Brief
Dit mag je alleen lezen als je mijn andere boek "maak het af..." hebt gelezen en dat hebt gedaan of besloten hebt in dat niet te doen. (Eigenlijk is dit gewoon zelfreclame)
Beste meneer de burgemeester,
Ik schrijf u over Boris de pony:
Boris is een pony op landgoed Wilde Erve. Op dat landgoed kun je elke zomer elke dag een ritje maken op Boris.
Vorig jaar was er nog een andere pony. Zij heette Bella, Bella was voor veel geld aan iemand anders verkocht.
Geld... Dat is het enige waar meneer Wilde nog aan kan denken sinds zijn vrouw is overleden.
De ritjes zijn ook super duur. Voor maar een kwartiertje rijden moet je vijftig euro betalen. Belachelijk toch? Ik vind in ieder geval van wel.
Zoals u waarschijnlijk wel zult weten is het nu winter.
Ik fietste laatst langs de stal van Boris en hij stond daar helemaal alleen zonder deken. Normaal zou dat niet zo erg zijn, maar Boris was net geschoren en dan kan een paard of pony hartstikke ziek worden.
Denk maar aan aan mens die zonder kleren nu naar buiten loopt. Sowieso griep. Dat is dus hetzelfde bij Boris.
Ik ben de wei ingegaan en heb gekeken of ik ergens iets zag liggen wat voor deken door kon gaan.
Helaas was dat er niet dus ben ik naar huis gegaan (ik woon heel dichtbij) en heb van de zolder een paardendeken gehaald.
Mijn oma heeft vroeger een paard gehad en heeft alles bewaard.
Daarna ben ik weer terug gefietst en heb Boris de deken gegeven.
Boris was ook helemaal smerig dus heb ik hem goed geborsteld.
Hij was daar erg blij mee. Je zag gewoon dat hij heel eenzaam was zonder Bella. Paarden zijn kudde dieren. Ze hebben elkaar nodig.
Wat mijn conclusie dus is is dat er eigenlijk hartstikke slecht voor die arme pony wordt gezorgd.
Hij was heel smerig. Hij had geen deken, maar was wel geschoren en hij stond helemaal alleen.
Met vriendelijke Groet,
Madelief Wilde (ik ben de nicht van meneer Wilde)
Dit is mijn einde, groenpoot .
Ik ben weer een beetje aan het schrijven, maar ik weet niet hoe lang dat nog gaat duren.
Doedoeg me
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top