GIOVANNI     Er zijn nog maar twee pannenkoeken.

MARIANNE   Ik heb er al drie gehad.

JORIS             Ik ook.

THIBAULT     Ik heb er twee gehad.

GIOVANNI     Ik maar één, dus dan klopt er iets niet.

MARIANNE   Jawel, het waren er maar elf.

GIOVANNI    Dan zou ik er dus één minder hebben. Ik bedoel, ik ga daar nu geen drama van          maken, maar ...

JORIS            Juist wel. Je zou er een Griekse tragedie van moeten maken.

GIOVANNI    Dat zou dan eerder een komedie zijn.

***

Joris kan zijn lach niet meer inhouden en proest het uit. "Serieus, man? Pannenkoeken?"

Giovanni haalt zijn schouders op. "Het is improvisatie en ik heb honger en zin in pannenkoeken, dus dat was het eerste waar ik aan dacht."

"Kon je niet een béétje harder nadenken? Wat zijn we daar nu mee? We maken theater voor mensen vanaf tien jaar, niet voor kleuters."

"Kleuters hebben geen idee wat een Griekse tragedie of komedie is."

Marianne mengt zich in het gesprek. "Dat is waar, en ik vind het nog niet zo'n slecht idee. We kunnen nog wat improviseren rond hetzelfde idee."

"En onze tijd hier verdoen, zeker?" Joris schudt zijn hoofd. "Een weekend duurt geen eeuwigheid en binnen een paar uur zijn we hier al weg, zonder resultaat."

"Dat denk ik niet", merkt Thibault op, die bij het raam staat. "Het is echt serieus aan het sneeuwen, jongens. Ik kan de bomen tien meter verderop nauwelijks nog zien en het is nog geen elf uur 's ochtends. Ik heb zelfs geen ontvangst meer om het weerbericht te kunnen opzoeken."

De anderen komen bij hem staan en inderdaad: buiten raast een heuse sneeuwstorm.

"Bij gebrek aan iets beters neem ik aan dat we nog wel even kunnen improviseren rond pannenkoeken. Is dat goed, schat?" Thibault knijpt zachtjes in Giovanni's schouder en geeft hem een korte kus.

Giovanni trekt zijn wenkbrauwen op. "Ik weet niet of je nu net mijn idee hebt gesteund of beledigd."

"Je kunt nog altijd scheiden en met mij trouwen." Marianne knipoogt.

Giovanni lacht. "Sorry, schat. Je bent iets te vrouwelijk voor mij. Ik zal mijn man zelf wel straffen."

Joris klopt Thibault op de rug. "Laten we maar terug in gang schieten, voor er hier een echtelijke ruzie wordt ontketend."

***

Giovanni stormt de kamer binnen, waar de anderen aan tafel zitten.

GIOVANNI     Wie heeft de laatste pannenkoeken opgegeten?!

De anderen kijken naar elkaar.

MARIANNE    Ik dacht dat jij die vanochtend hebt opgegeten?

GIOVANNI      Nee, ik had er nog twee overgelaten, en nu zijn er verdomme geen meer.

JORIS              Is dat nu zo erg?

GIOVANNI      Ach, zwijg toch, man! Het is niet omdat jij met je 'lactose-intolerantie' er geen mag eten, dat ik niet graag zo nu en dan een pannenkoekje heb.

MARIANNE    Nu en dan? Je hebt er gisteravond zeker tien opgeschrokt op een halfuur en eergisteren ook al.

GIOVANNI      En jij? Wat zit jij daar te zitten? Waarom zeg je niks?

Thibault, die hiervoor het tafelblad leek te bestuderen, kijkt op.

THIBAULT      Waarom maak je er geen nieuwe? Was er niet nog een pak van die geprefabriceerde van de Delhaize?

GIOVANNI      Geprefabriceerde?! Je denkt toch niet dat ik die brol die nog niet in de búúrt komt van echte pannenkoeken, ooit zal aanraken?! Jullie kennen ook niets van gourmet! Cultuurbarbaren.

Giovanni stompt de kamer uit, terwijl hij zijn hoofd schudt en beledigingen mompelt.

***

Joris barst in lachen uit en Marianne en Thibault volgen. Giovanni komt terug binnen met een brede grijns.

"Mijn god, Giovanni." Marianne slaat een hand voor haar mond om een giechel tegen te houden. "Je bent echt hilarisch als je boos bent. En je gezicht op het einde ..."

"En lactose-intolerantie ..." Joris proest. "Man, waar haalde je dat vandaan?"

Thibault steekt zijn hand uit en trekt Giovanni naar zich toe. Hij kust zijn vingers en glimlacht naar hem. Giovanni ploft neer op de stoel naast Thibault.

"Allemaal goed en wel, maar nu heb ik écht zin in pannenkoeken. Zijn er niet nog over van die geprefabriceerde die we gisteren hadden opgewarmd?"

Marianne staat op om in de koelkast te kijken. "Euh, jongens ...", roept ze vanuit de keuken. "We hebben een probleem."

"Wat? Kun je soms geen microgolf meer gebruiken?" Giovanni staat al recht.

"Nee, iemand heeft de laatste pannenkoeken al opgegeten ..."