İki gün önce vurulan abisinin intikamı için yurtdışından gelen Duha, abisini vuran adamı nerde bulabileceğini biliyordu. Olabilecek en iyi şekilde hazırlanıp bir hanımefendi olarak düşmanını bekleyeceği kafede siparişini vererek oturmaya başladı. Yemeğini yerken beklediği kişi kapıdan girdi. Her zaman oturduğu yere geçen düşmanı işletmecisi olan yeğeniyle gülerek konuşuyordu. Bir süre farkettirmeden izledi onu.

Az sonra yerinden kalkarak tuvaletlere doğru giden düşmanı ile elini kaldırıp hesabı istedi. Hesap gelene kadar düşmanının arkasından elinde çantasıyla gitti Duha. Kimsenin olmadığı koridorda yüksek sesle seslendi ona.

"Mehub Yünkutay! " diye bağırdı. Yüzünü ona dönem adama doğrulttuğu ucunda susturucu olan silahıyla üst üste ateş etti.

Göğsüne giren dört kurşunla Mehub yere yığılırken Duha ona doğru yürüyerek üzerine eğildi. "Benim kanım yerde kalmaz Yünkutay, ben Duha Akçatepe. Ne olursa olsun ben intikamımı alırım! " diyerek silahını çantasına geri yerleştirerek döndüğü masasının üzerindeki hesap cüzdanının içine para koyarak oradan uzaklaştı.

......

"Siz Duha Akçatepe, Mehub Yünkutay'ı eşiniz olarak kabul ediyor musunuz? " Nikah memurunun sorusuna Duha sıktığı dişleriyle gözlerini hafif yumdu. Aldığı nefesini hafifçe bıraktı.

"Evet. " İki hafta önce vurduğu adamla evlenmek hiç akıl kârı iş değildi ama mecburdu.

"Siz Mehub Yünkutay, Duha Akçatepe hanımefendiyi eşiniz olarak kabul ediyor musunuz? " Sinirden gözü seğiren Mehub burnundan soluyordu. Etrafındaki ailesine baktı çatık kaşları altında. Abisi elini koyduğu omuzunu hafif sıktı. İki hafta önce yediği dört kurşunun yaraları daha kabuk bağlamamışken derince soluduğu nefesi sert bir şekilde burnundan verdi.

"Evet. " İki gönülsüz evetin ardından önlerine konulan deftere ikisi attığı imzalarla bir ömür birbirlerine bağlanırken nikah memuru nikah cüzdanını Duha'ya doğru uzattı.

"Hayırlı olsun. "

"Ya ne hayır ama! " Duha'nın dişleri arasında sessizce söylenirken onu duyan Mehub sıktığı dişleri ve çattığı kaşlarıyla sert bir şekilde ona baktı. İkisi öfkeyle birbirlerine bakarken değiştirmeyecekleri bir gerçek vardı, onlar artık evliydi.