Dağdan sökülen bir kaya parçası
Başımda kocaman bir yıldırım noktası
Elleri titrek,bastonu kırık
Bir bükülmüş belin sancısı...

Titretir ovaları babaların feryadı
Yüksektir onların sessizlik çağları
Bağları bağrı yanan anaların feryadıdır
İster ki ellerinde olsun evlatlarının saçları...

Kanayan yaradan kabuk mu düşmeli?
Kızgın yağlarla bezenmiş çemberi
Anaların ayakları suya değmeli
Çiçeklerin başı öne eğilmeli...

Buruşmuş anılarla terledi elleri
Özlem hüznüyle ağardı saçları
Yıkılmaz temelini kurar babaların kırışmış göz bebekleri
Evini inşa ederken yorulur bu ruh melekleri...

Yakılırsa bu ovanın içleri
Sakın uslanma ki 'öf'lerin bedeli
Ana baba hakkının ödenmez çengeli
İğnesi düşerse örtülmez bedeni...