Ruhum...

Çekilmekle meşgul bu aralar.

Bazen ayaklarıma,

Bazen gözlerime,

Bazen de sana doğru çekilir.

Gözlerim büyür,

Büyür de içine alamaz o ellerini...

Bebekler küçülür, damgası kesilir

Ve kapanır...

Kapalı...

Sonsuza kadar kapalı kapıların Ardına saklanır.

Bu sevecen,deli adam

Sana karşı yas tutmakta...

Ruhsuz, damgasız ve avare gezer

Senin terk ettiğin sokağın başında...

Giriş tabelasıysa mezar taşında

Selamsız girdiği kabuslarında

Korkarsın...

Sevda aslında ölmez

Feleğin kaldırım taşında

Bilmezsin

Ve

Sadece korkarsın dilberin kokulu
Saçlarında,

Bir anlık seyredersin kirpiklerinizdeki gizliden nikahlanışınızı

Ancak dilberin yerinde matem havası esiyor şimdilerde

Senin karşında divane olup da gitti kendindeki bu diyarlardan

İmzası toprağın altında,

Yüzüğü ise parmağında gömülüdür...