Parça parça kuşlar dökülüyordu kollarından
Kırıktı kanadının sazları
Özgür olmaya, ağlamaya mecali yok ki camlardaki buğuların
Kış kısa
Pencereler paramparça
Evsiz bir haykırış
Ötmez bir sessizlik
Duyarsız ve cansız duvarlar
Lekeli bir geçmiş
Son sessizlik
Uzun bir koridor
Ben yokum sen varsın alacakaranlıkta
Perdeler Aralık
Bir hayale bakarsın dağılır
Bir sis
Kayıp geçmiş
Kaybolup gitmiş hatıralar...