Mevsim geçişleri zordur sevgilim
Bunu senden geçemediğimde daha iyi anladım

Yaz biter ve kış başlar ya hani
Ben grip olurum
Sonra sen gidersin
Bir garip olurum sonradan

Kuru bir öksürük boğazımdan geçip gitmez olur
Galiba bu gribin bir ilacı yok

Doktorlar da boynu bükük
Şifası dağları aşmış bir derde tutulmuşum
Onların yutkunarak söyledikleri
Benim gözlerimin içinde boğuldu...

Sağır derenin kulaklarında kulaç attığım günleri hatırladım
Yakınında bir ağaç devrilmişti
Belki de bir ağaç gibi ben devrilmiştim
Ama ne gariptir ki
sana doğru eğilip kalmışım bir yerlerde

Ellerini ver de doğrulayım artık
Sahiden dikleşeyim gözündeki derelerin içinde
Ki birlikte boğulmayalım

Gelinlik giymeye hazırlanmış bir  ağaca dönüşmek zor iş
Duvağın ya  sararmış yapraklardır ya da yeşil kalabilenler

Mevsimim tutmadı sevgilim
Buz tuttum
Kış,duvağımı parçalamaya yeminli

Senin sayende
Gözlerimden çıkan ağaçların kökleri susuz kalmayacak bundan sonra

Mevsimler de geçer be sevgilim
Ağacımın köklerini kaplayan su bir anda buz kesilir
Akmaz sanırsın

Ama unutma ki
buzun altında sular akmaya devam eder
Bu gizli bir anlaşma
Sana dair bir hesaplaşma gibiyim bugün...

Kalp kabuğunun altında ağlayan kuşlar kadar sakinim.

Köklerinden sarsılır kirpiklerim
Buzun altında ağlamaya çalışan derelerim kurur

Bu benim ilk duyulmayışım
Sağır derenin sağır oluşu nereden gelir
Şimdi anladın mı sevgilim ?

Bu yüzden her mevsim geçişlerinde gözlerimden süzülen derelerle yasını tutarım

Yaşım tutar
Belki de ölümüm tutar
İşte o zaman seni bırakırım...