Sanırım
Gözlerinden kayıyor gökyüzü...

Oysa
Değişen bir sessizlik hakimdi parmaklarındaki karanlık geceye
Uyanmak için geç kalmadın mı?

Baksana gezegenlerin ucunda saçların var
Tüm evren gözlerin gibi kokmaya başlamış...

Tüm duyulan seslerin içinde
Sana ait bir ruhu gizlemişsin...

Sesin sesimi yükleniyor sırtına
Geç boy veriyorum senin ellerinden kopunca göz filizlerim...

Sesinle bakışmanın şimdi tam zamanı
Zamanı eriten gizemli sesim...

Bu öylesine içten bir gürültü ki
Bir tek benim kulaklarımı sağır ediyorsun...

Kimse duymayacak bu kargaşayı
Ver ellerini
Seni senin için gözlerimde ektiğim ağacın köklerinde saklayacağım...

Kimse çözemedi içindeki sesini benden başka
Dert değil bu şifreyi bir tek benim bilişim
Alnıma kader diye yazılırsan ödeşiriz...