Ruhum göz kapaklarından esiyor deli sevdam
Aklım koşuyor hızlıca kirpik uçlarında
Bir kırpsan düşeceğim öyle ani öyle yıkıcı
Mecnun'un Leyla'sı iken Leyla'nın Mecnun'u oldum
Delilik sıranı savdın sıra bana geldi
Çöl gözlü sevgilim
Senin kuruyan yanına yoldaşım şimdi
Yanımda sen olmayınca ben de yeşermekten vazgeçtim
Toprağım senin gözlerindeyken yurdumu terk edemezdim
Sen benim sevdamın yurdusun
Kahvenin en çok sana benzeyen tonunu sevdim
Şiirlerin de senin için dökülen anlamlarını
Sana divane oluşumdan sonra dediler ki "aşkı bırak!"
"Ben aklımı bıraktım da aşkı bırakamadım" dedim
Deli sevdanın deli yazgısı
Akıl yok bu devranda
Yüreğin yazgısı kadar aşkı taşıdım
Yeri geldi yükümü o taşıdı
Belim bükük yine de yoldayım
Kalbim doğru benim
yol eğri de olsa
Sana gelişim hep devam edecek sevgilim
Yolum sana çıkana kadar yara almaya devam edecek tüm kimliklerim...