BUZULLARDAN ALDIĞIM BÜYÜK DARBE
Ellerim cebimde
sokağı son turlayışım
Sol yanımda ışıkları yanıp sönen direkler
Metal yüzlerinde senin yansımanı seyrediyorum
Her yere suretin yansıyor bu aralar
Dünyayla bağlantım kopuyor seninle her göz göze gelişimizde
Gelişin
dudaklarımın üzerinde bekleyen buzulların donuşuydu
Yürürken çarpıp da battığım o buzulu aklımdan çıkaramıyorum
Karadayken alabora olan teknemin tekleyişi
gözümün önünden gitmiyor
Seyirlik bir kasvet videosu gibi
Her şeyimiz batışta
Güneş doğarken
yeryüzünde
durmadan batan ayak uçlarımızın kurtuluşu yok
Çığlık atan el fenerlerinin
gecemizi aydınlatmaya mecali kalmamış
Bizim için soluksuz ayrılık zamanları geldi
Koşarak, yürüyerek,sürünerek ve gönülden sürülerek
Yapıştığı bedenden ayrılan yüreğin izinden giderek
Söke Söke aşktan kaçmaya çalışan hislerimizin çukurundayız
Bir adım sonrası cehennemin alev alışı
Gittikçe cennetten kovulan yanımıza küsüyoruz
Uzun uzun yazdığımız romanların
altı çizili kahramanlarıyken
Üstü çizili meydanlarına dönüşeceğiz
Şekil değiştiren
bedenini kaybetmiş aşıklarken
Heykelleşip de sustuğumuz zamanları destanlaştıracağız
Aşka ait destelerin arasında bizim de sayfalarımız yer alacak
Okudukça dudaklarına kadar yanacak divaneler
Biz de kül oluşumuzla kalacağız
Hamurumuza toprak karıldığından bu yana
Sevdamızın bir gözü hep toprağa bakar olmuştu
Yuvasına kavuşsun istedik
Yeni yerimiz hayırlı olsun
Bedenlerimiz göçtü
Ruhlarımız da bu göçüşün altında kaldı...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top