BUZDAN KRALİÇE
Soğuk
O kadar soğuk ki sensizlik
Seninle konuşmayı özleyen dudaklarımdaki çatlaklarda
adın filizlenemiyor eskisi gibi
Durduruyorsun çünkü bir şeyleri
Köklerini uğrunda feda eden bir çiçeği ne kadar hayatta tutabilir ki
Yolladığın o rüzgarın gizemli dokunuşları
Dokun ruhumun içindeki pamuktan kumaşlara
Hisset
İliklerime kadar giyindim seni
İliklerim demişken
İlklerimi de masaya yatırdım
Aşkın bilinen tüm ilkelerini kabullenerek
Aşkla dans ederken yürürse bir kadın sokaklarda
Kelebeklerin ölmeden hemen önce kozalarını yaktıklarını görürsün
Kadın aşkı sevdiyse
Kaçırma bu sevgiyi
Sevdayı bir kadın beslerse
Ye yiyebildiğin kadar işte
Kullan yüreğini
Uğrunda ser kalp yatağının üzerine
bu aşkın saçlarını
Aşk uyutsun seni
Korkma bu uykudan
Gerçi uyku ölüme kardeş şimdi
Sensiz uyudukça
Örtüsü yabancı geldi bu Sevdanın
İşte tam da o günden beri
Soğuk
Çok soğuk her şey
Üşüyorum sevgilim
Üşütüyoruz parça parça
Ah sen yok musun
Sahi ya yoksun
Ben kendimi sende unuttuğumu unutmuşum...
Bu şiir sana hediyemdir güzelim. İnşaAllah beğenirsin. Sevginin en özeli ve güzeli seninle olsun ☀🌹♥
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top